Δευτέρα, Μαρτίου 31, 2008

Mykonos

Δεν έχω πάει ποτέ στη Μύκονο και το θεωρώ μάλλον απίθανο να συμβεί να πάω στο μέλλον. Στο άκουσμα και μόνο της λέξης μου κόβονται τα πόδια από την κούραση για κάποιον ανεξήγητο λόγο.. Στο άκουσμα όμως της είδησης ότι πέντε νεαρά παιδιά από το Seattle κυκλοφόρησαν στην Sub Pop το ντεμπούτο EP τους με πέντε τραγούδια, και το τέταρτο από αυτά τιτλοφορείται απλά 'Μύκονος', ομολογώ ότι δεν περίμενα ακριβώς αυτόν τον ήχο. Εντάξει, δεν περίμενα και κανένα techno anthem, Sub Pop είναι αυτή, τα τραγούδια όμως των Fleet Foxes [baroque harmonic pop jams όπως τα ονομάζουν] παραπέμπουν απ'ευθείας σε ήχους που κυριαρχούσαν στο τέλος της δεκαετίας του εξήντα [την οποία παρεμπιπόντως επίσης ποτέ μου δε συμπάθησα, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος..]. Πάντως αμφιβάλλω αν ο υπέροχος αυτός φόρος τιμής στο πιο διάσημο ελληνικό νησί ακουστεί ποτέ στα στενά του σοκάκια..Το EP των Fleet Foxes λέγεται Sun Giant.


The door slam loud and rows up a cloud of dust on us
Footsteps follow, down through the hollow sound, torn up

And you would go to Mykonos
With a vision of the channel cause
And a son to maybe dissipate
Shadows of the mess you made

How did any holes in the snow tipped pines, I find
Hatching from the seed of your thin mind, all night?

And you would go to Mykonos
With a vision of the channel cause
And a son to maybe dissipate
Shadows of the mess you made

Brother you don't need to turn me away
I was waiting down at the ancient gates

You go
Wherever you go today
You go today

I remember how it took you down
As the winter turned the meadow around

You go
Wherever you go today
You go today

When I walking brother don't you forget
It ain't often you'll ever find a friend

You go
Wherever you go today
You go today

lastfm.png hypem.png youtube.png skreemr.jpg insound.png wiki.png myspace.gif elbows.png

Σάββατο, Μαρτίου 29, 2008

I'm A Cyborg, But That's OK, (Korea), Park Chan-wook, (2006), ****



Ο Park Chan-wook είναι από τους λίγους σκηνοθέτες των οποίων τη νέα ταινία πάντα περιμένω με ανυπομονησία, ανεξάρτητα αν συνοδεύεται από χλιαρές κριτικές στα Φεστιβάλ του εξωτερικού. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα και πολλά πράγματα, ομολογώ όμως πως με κέρδισε από τα πρώτα λεπτά [τα οποία, μαζί με τα υπέροχα opening credits, μπορείτε να παρακολουθήσετε στο παρακάτω video]. Πράγματι, το φιλμ έχει αδυναμίες και ατέλειες, κερδίζει όμως το στοίχημα γιατί διαθέτει ψυχή, ουσία και στυλ σε ίσες δόσεις, ένα πρωταγωνιστικό δίδυμο χάρμα οφθαλμών, δυο τρεις σεκάνς πραγματικά μαγικές..



Θα σας φέρει στο μυαλό πιθανότατα το Κουρδιστό Πορτοκάλι ή τη Φωλιά του Κούκου [όπως θα τη γύριζε ίσως ο Τέρυ Γκίλλιαμ] με την αισθητική και το θέμα της αντίστοιχα. Τι κι αν κάποιες αδυναμίες την εμποδίζουν από το να τις φτάσει? Για ένα τόσο δύσκολο και φιλόδοξο εγχείρημα, το φιλμ πετυχαίνει τελικά το στόχο του, και η ωραία γεύση που σου αφήνει στο τέλος δεν ξεχνιέται με το που βγαίνεις από την αίθουσα.

Να το δω? : Και να το μισήσεις θα το καταλάβω όμως..

Τρίτη, Μαρτίου 25, 2008

Amputee

Για τον Αυστραλό Scott Matthew τα'χουμε πει σ'αυτό το blog αρκετές φορές. Ο τραγουδιστής των καταπληκτικών Elva Snow, η ήρεμη δύναμη του Shortbus, επιτέλους στο πρώτο του κανονικό ντεμπούτο άλμπουμ. Από τα πέντε τραγούδια του soundtrack της περίφημης ταινίας του John Cameron Mitchell [η οποία ανήκει σαφέστατα σ'αυτήν την κατηγορία ταινιών που σου αρέσουν ολοένα και περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου], εδώ υπάρχουν τα τέσσερα, και δικαιολογημένα. Προσθέστε άλλα επτά υπέροχα τραγούδια κι έχετε ένα από τα ωραιότερα άλμπουμ αυτής της άνοιξης. Ορίστε τα τρία πρώτα, με τη σειρά όπως ανοίγουν το άλμπουμ..


scott matthew - amputee [box]

scott matthew - abandoned [box]

scott matthew - prescription [box]

I can only come on strong
'cause I've finally found a way
to right a wrong

and all my sickness which there is
no forgiveness.
But its with you that I belong

To ask is selfish of me
but when you leave my company
do you sometimes feel like
an amputee?

If yes,please write yes
on my ceiling.

Bonus : το video του market me to the children που κλείνει το album, και [για δεύτερη φορά] το couldya [ύμνος] των elva snow

elva snow - couldya [box]




lastfm.png hypem.png youtube.png skreemr.jpg wiki.png myspace.gif elbows.png

Σάββατο, Μαρτίου 22, 2008

The Monthly Edition : March Radio

Άνοιξη! Γιούπι!

1. Zion i -& Radiohead - 15 Steps feat. Codany Holiday [box]



Η γενναιοδωρία των Radiohead [έτσι τουλάχιστον το λέω εγώ, οι πιο κυνικοί ας το ονομάσουν "ιδιοφυιή τακτική marketing"] δεν περιορίστηκε μόνο στην παροχή του In Rainbows ως δωρεάν download για δύο μήνες. Επέτρεψαν στον DJ Amplive και στο σχήμα του Zion - i όχι μόνο να δημιουργήσει ένα remix album του In Rainbows, αλλά και να το διαθέσει επίσης δωρεάν, πριν λίγες εβδομάδες. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, τα τραγούδια άλλοτε είναι κανονικά remix, άλλοτε εντελώς διαφορετικά tracks με samples από το αρχικό τραγούδι, και άλλοτε κανονικότατες διασκευές, με ξεχωριστά φωνητικά and everything, όπως το καταπληκτικό 15steps. Πιθανότατα να έχετε ήδη κατεβάσει το άλμπουμ, ήταν όμως και η μοναδική αφορμή που είχα να ανεβάσω μία από τις φωτογραφίες της χρονιάς. Ο Thom Yorke και ο Επίτροπος Περιβάλλοντος της Ε.Ε. Σταύρος Δήμας. Τις υπόλοιπες 988 λέξεις τις αφήνω σ'εσάς..



2. Biker Boy - March Song [box]


Κάθε μήνα και καλύτερος. Ο Μorrissey συναντά τους Radio Dept και συζητούν για τη μεγάλη τους αγάπη προς τους Pet Shop Boys

3. Blue Swan - Just Like You Don't [box]


Μια που ανέφερα τους Pet Shop Boys, φανταστείτε το αγαπημένο σας pop ντουέτο και τους Depeche Mode, σε ισόποσες δόσεις. Το αποτέλεσμα? Ένα θαυμάσιο τραγούδι ηλεκτρονικής pop, που στοιχηματίζω ότι θα μπορούσε να γίνει άνετα ραδιοφωνική επιτυχία, τουλάχιστον στην πολύ φιλόξενη σε τέτοιους ήχους Θεσσαλονίκη. Στο δε τέλος του τραγουδιού υπάρχει ένα μικρό spoken word μέρος, όπου σχεδόν ορκίζεσαι ότι ανήκει στον ίδιο τον Neil Tennant! [Οι Blue Swan είναι ντουέτο από τη Δανία]

4. The Cupids - Sunday [box]


Μια που ανέφερα το Morrissey, δεν υπάρχει κανένα άλλο όνομα που θα σας έρθει στο μυαλό ακούγοντας το καταπληκτικό αυτό τραγούδι από το 2005, έστω και αν ο ήχος του είναι αρκετά ηλεκτρονικός. Οι Δανοί The Cupids δυστυχώς δεν υπάρχουν πια, τα δύο τραγούδια που ηχογράφησαν όμως στη σύντομη καριέρα τους είναι πραγματικά indiepop διαμάντια. Άντε ορίστε και το δεύτερο

the cupids - tonight [box]

5. Billie The Vision And The Dancers - Absolutely, Salutely [box]


Ας παραμείνουμε στη Σκανδιναβία, άλλο που δε θέλαμε άλλωστε. Μάλμο, Σουηδία. Οι Billie The Vision And The Dancers είναι ένα επταμελές συγκρότημα και μόλις ξεκίνησαν την ηχοργάφηση του τέταρτου άλμπουμ τους. από το περσινό Where the Ocean Meets My Hand, το καταπληκτικό Absolutely, Salutely με τους απίθανους στίχους αναφέρει όπως θα διαβάσετε και άλλα γνωστά κι αγαπημένα pop ονόματα.

I’m on tour with the Canarie folks, it’s the summer of 2005, and Charlie need to pee I make him company and he says something I never forget. “You know you’ve been away too long when your penis smells like a cheese doodle – the cheesier snack.” Please take it back! I can never eat that sort of thing again. Charlie and L A B A N saved me once and they’d do it again. I’m in love with you, tell me what to do, to pay you back somehow.

So sing along with me if you trust me on this one. Some people deserves a salute, some people absolutely deserves a salute. I count to four.

We went to Emmaboda in the morning to do a breakfast pop show in a tent. And we decided to go an hour ago, and the Swedish pop freaks went “Hey hey ho!” And we did a really good show that morning, as good as we always do. And the Pipettes were there and the Cassettes were there and Andy the father of monkeys was there said “I’m gonna give you to the UK Billie the Vision and the Dancers. You can sleep at my place, you can eat from my plate. Let’s conquer this kingdom together”.

So sing along with me…

The Norwegian guy introduces himself and I say “Oh my God! Is it you? I’d rather talk to you than dance with you so tell me all about the Convenience”. And then we started to talk about music, he said “show me some of your songs. Take me to your bus and show me some of the stuff. Show me the black Pablo to the Whitest Boy Alive”. I was lying on a blanket in the grass when Sanny & Tim came and woke me. “We got something for you and our intention is true, a phone number to a stop smoking line.”

So sing along with me…

6. My Favorite - Burning Hearts [box]


Άλλο ένα αγαπημένο σχήμα που δεν υπάρχει πια, οι Μy Favorite από τη Νέα Υόρκη. Μετά από τα 17 Berlin, και Working Class Jacket, τα οποία παρουσιάσαμε νωρίς νωρίς σ'αυτό το blog, ορίστε και το Burning Hearts, μαζί με το ωραίο του βίντεο, έτσι για να'ρθει να δέσει η νοσταλγία..



7. REM - Man Sized Wreath [box]


ΟΚ, δεν περιμένατε αυτό το blog για να ακούσετε ένα τραγούδι από το νέο άλμπουμ των REM, [ίσως και να μην περιμένατε από αυτό το blog να παρουσιάσει ένα τραγούδι των REM] αλλά νομίζω τους αξίζει μια αναφορά, όχι μόνο γιατί είναι πιθανότατα το πιο συνεπές συγκρότημα στην ιστορία της Αμερικανικής ροκ μουσικής [κι αν ξέρετε κάποιο άλλο με τέτοιο επίπεδο άλμπουμς σε διάρκεια 25 ετών σας παρακαλώ να μου το πείτε..], αλλά κι επειδή κυκλοφόρησαν το καλύτερο άλμπουμ τους εδώ και αρκετά χρόνια. Εκτός από το καταπληκτικό πρώτο single supernatural superserious, ο αγαπημένος μου mike mills βάζει τη δική του πινελιά με τα ξεχωριστά φωνητικά του και στο man-sized wreath, ίσως το καλύτερο track του άλμπουμ. Η τόσο ταλαιπωρημένη λέξη 'Respect' εδώ ανακτά την πραγματική της έννοια.

8. Bare Knees - Wine Stains [box]


there are wine stains on the kitchen flloor
they remind me of how it was before

Ένα 'σπιτικό' indiepop τραγούδι, βασισμένο στην ακουστική κιθάρα, με όμορφα boy/girl φωνητικά. Οι Bare Knees είναι -φυσικά- Σουηδοί..

9. Barons And Lengthy - The Moving Song [box]


Σαν πολύ να τον έχουμε παραμελήσει τον Καναδά τελευταία. Όχι τίποτ'άλλο, αλλά αυτό το blog [θα] ήταν από τα πρώτα που προώθησαν την νέα Καναδέζικη ανεξάρτητη σκηνή, σαφέστατα πλέον ότι καλύτερο έχει να παρουσιάσει αυτή η περίεργη δεκαετία που διανύουμε, ειδικά αν υπήρχε από το 2003.. Οι Barons and Lengthy από το Toronto, εκτός από το ωραίο τους όνομα έχουν και ωραία τραγούδια, όπως το moving song. Το νέο τους EP, με τρία τραγούδια, διατίθεται δωρεάν στη σελίδα τους στο Μyspace για όσους ενδιαφέρονται..

10. Colin Clary - The Engine Light's Always On [box]



11. The French Horns - 45 [box]


Για το τέλος δύο τραγούδια που ανακάλυψα ψάχνοντας στο πολύ καλό site της εταιρίας asaurus records. Το υπέροχο 45 από τους French Horns από τη Florida που δεν υπάρχουν πια [και αυτοί προσφέρουν δωρεάν όλες τους τις ηχογραφήσεις], και το κολλητικότατο The Engine Light's Always On από τον πολυγραφότατο Colin Clary

όλο το set μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ για να το ακούσετε στο πολύ ωραίο τετραήμερο, το οποίο σας εύχομαι να περάσετε..

Πέμπτη, Μαρτίου 20, 2008

Left Me High

Ακούγοντας τους σημερινούς μας καλεσμένους συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά ότι τα τελευταία 2-3 τουλάχιστον χρόνια, τα δύο επιδραστικότερα συγκροτήματα είναι οι Beach Boys και οι Jesus And Mary Chain. Από το πρώτο ριφ της κιθάρας των Δανών Death Valley Sleepers δε χωρά καμία αμφιβολία ως προς το σε ποιο από τα δύο παραπάνω συγκροτήματα οφείλουν όχι απλά τον ήχο τους, αλλά και την ίδια την ύπαρξή τους. Η αλήθεια βέβαια είναι πως δεν πρόκειται ακριβώς για συγκρότημα, αλλά για ακόμη ένα one man project, και συγκεκριμένα του κυρίου Tobias Winberg από την Κοπεγχάγη. Ο Tobias παίζει όλα τα όργανα στο καταπληκτικό Left Me High, οπότε δεν ξέρω πως τα καταφέρνει στις live εμφανίσεις του [αν υπάρχουν κι αυτές, δεν έχει καν συμβόλαιο με εταιρεία ή κάποια δισκογραφική παρουσία οποιουδήποτε είδους, τη μουσική του μπορεί κανείς να την ακούσει προς το παρόν μόνο στο Myspace], ένα πρόβλημα που σύντομα θα πρέπει να τον απασχολήσει, καθώς η μουσική του είναι τόσο καλή που αργά ή γρήγορα θα γνωρίσει την επιτυχία που της αξίζει..

Death Valley Sleepers - Left Me High [box]

lastfm.png hypem.png skreemr.jpg myspace.gif elbows.png

Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2008

No Country For Old Men, (USA), Joel & Ethan Coen, (2007),****


Όπως οι περισσότεροι ίσως, είχα μια μικρή δυσπιστία τα τελευταία χρόνια ως προς τις ταινίες των αδελφών Κοέν. Ξεκίνησαν εκπληκτικά μ'ένα instant classic φιλμ νουάρ [Μόνο Αίμα], συνέχισαν μ' ένα ακόμη εξαιρετικό φιλμ [Το πέρασμα του Μίλλερ] και μ'ένα αριστούργημα [Μπάρτον Φινκ]. Στις υπόλοιπες ταινίες τους, αν και πολύ καλές οι περισσότερες, πάντα έβρισκα ότι επαναλάμβαναν κάπως τον εαυτό τους, ότι έλειπε η ψυχή και υπερτερούσε το στυλ και ο εντυπωσιασμός. Σωστά το μαντέψατε, δεν είμαι φίλος ούτε καν της πρώτης τους Οσκαρικής ταινίας, του Fargo. Πραγματικά ποτέ μου δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό που έκανε αυτό το φιλμ τόσο επιτυχημένο, εμπορικά και -κυρίως- καλλιτεχνικά, καθώς, στα δικά μου μάτια, δε μπορεί να συγκριθεί με την πρώτη τους αψεγάδιαστη τριάδα ταινιών [εντάξει, ξεχνάω το Raising Arizona, πολύ ωραία ταινία κι αυτή δε λέω..]

Παρά το Όσκαρ λοιπόν, ή καλύτερα εξαιτίας του Όσκαρ, νόμισα πως ήξερα τι να περιμένω από την τελευταία τους ταινία. Και το χαστούκι ήταν δυνατό! Μια ανέλπιστη επιστροφή στις ρίζες [προσωπικά, μου θύμισε πολύ το Μόνο Αίμα], ένα εξαιρετικό, μεστό σενάριο, υπέροχη φωτογραφία, υποδειγματική σκηνοθεσία, όλα σπουδαία, όπως όταν τους πρωτογνωρίσαμε. Και τι ερμηνείες! Ο T.L. Jones θαυμάσιος όπως πάντα στο ρόλο του σερίφη που έχει δει πολλά στη ζωή του, ο J.Bardem δίνει ρέστα στο ρόλο της ενσάρκωσης του Απόλυτου Κακού, ακόμη και ο J.Brolin στον πρωταγωνιστικό ρόλο καταφέρνει να μην υστερεί ανάμεσα στα μεγαθήρια. Το θέμα τους, γνωστό κι αγαπημένο: Το Χρήμα όλα τα ορίζει..


Να το δω? : Το Χόλλυγουντ στα καλύτερά του.

Κυριακή, Μαρτίου 16, 2008

10th T.D.F. : Day 10 : Sunday 16.3.2008


Πάει κι αυτό το Φεστιβάλ.. Πάει κι αυτή η Κυριακή..

1. Territories, (Canada), Mary-Ellen Davis, (2007), **1/2


Το πορτρέτο Καναδού φωτογράφου Larry Towell του πρακτορείου Magnum, γυρισμένο από την καλή του φίλη Mary Ellen Davis, μέσα από δύο μικρά οδοιπορικά στα σύνορα ΗΠΑ - Μεξικού, και στη λωρίδα της Γάζας. Βλέπουμε τον ίδιο να περιπλανιέται στις δύο παραπάνω περιοχές φωτογραφίζοντας ασταμάτητα [και αποκλειστικά με ασπρόμαυρο φιλμ] και με αξιοθαύμαστη επιμονή τα θέματά του [την παράνομη μετανάστευση και τον πόλεμο αντίστοιχα], ενώ παράλληλα τον ακούμε να μας εξηγεί τις απόψεις του για τη φωτογραφία βλέποντας πάρα πολλές από τις καταπληκτικές φωτογραφίες που έχει τραβήξει.


Να το δω? : Σαν πορτραίτο θα μπορούσε να είναι πιο ενδιαφέρον, οι φωτογραφίες όμως αποζημιώνουν.

Και του χρόνου..

10th T.D.F. : Day 9 : Saturday 15.3.2008



επήλθε η κόπωσις..

1. Cat Dancers, (USA), Harris Fishman, (2007), ***1/2


Ζεύγος χορευτών, που παρατάει το χορό όταν τους προδίδει ο χρόνος, και αρχίζει δεύτερη καριέρα παρουσιάζοντας σόου με αιλουροειδή, αποφασίζει να συμπεριλάβει μια λευκή τίγρη κι έναν νεαρό υπάλληλο ενός τσίρκου στο σόου, τη ζωή.. και το κρεβάτι του! [ΟΚ η τίγρη δεν έφτασε ως το κρεβάτι, αλλά δεν μπόρεσα ν'αντισταθώ..]


Εντελώς εξωφρενικό, ενίοτε συναρπαστικό και συγκινητικό φιλμ, βασισμένο στην αφήγηση του μοναδικού εναπομείναντα από τους Cat Dancers [και εντελώς creepy παρεμπιπτόντως] Ron Holiday, η οποία αρχίζει από την παιδική του ηλικία και τη γνωριμία του με τη σύντροφό του στη ζωή και στην τέχνη, και τελειώνει.. ας μη σας πω καλύτερα..


Να το δω? : Δεν ξέρω που, αλλά αν το πετύχεις μην προσπεράσεις..

2. Iconoclasts: Sean Penn - Jon Krakauer, (USA), John Berlinger, (2007), **1/2


Ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης του Into the Wild σ'ένα μικρό οδοιπορικό στην Αλάσκα, στα μέρη απ'όπου πέρασε κι έζησε τη 'μεγάλη περιπέτεια' ο πρωταγωνιστής του ομώνυμου βιβλίου / ταινίας. Επεισόδιο της πετυχημένης σειράς του Sundance Channel, το αφιέρωμα του -τιμώμενου στο Φεστιβάλ- Berlinger γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα, κυρίως βέβαια χάρη στο όνομα - κράχτη του Σον Πεν. Και ο Σον δεν απογοητεύει -τους περισσότερους-, προσπαθώντας να εξηγήσει τη φιλοσοφία του ως σκηνοθέτης αλλά και ως άνθρωπος, κρυμμένος πάντα πίσω από την εικόνα του σοβαρού - σεμνού - ακτιβιστή που έχει πολύ πετυχημένα δημιουργήσει για τον εαυτό του: μας δείχνει αυτό ακριβώς που περιμέναμε να δούμε.



Να το δω? : Πιθανότατα πιο ενδιαφέρον από την ταινία..

3. Iconoclasts: Quentin Tarantino - Fiona Apple, (USA), Bruce Sinofsky, (2006), ***


Ο Ταραντίνο από την άλλη, είναι ένας πραγματικός χείμαρρος. Γεμάτος πάθος, είτε πρόκειται για τη σκηνή με τις νυχτερίδες που άφησε έξω από το Kill Bill, είτε για την εναρκτήρια σκηνή του Matador του Almodovar, καθώς συναντιέται για τις ανάγκες της σειράς με τη φίλη του Fiona Apple μετά από πέντε χρόνια, στην πόλη όπου γυρίζει την τελευταία του ταινία μαζί με τον Ροντρίγκεζ, και στην οποία κάνει στάση η τουρνέ της Apple, δίνει ρέστα παρουσιάζοντας τη δική του θεωρία για τη ζωή και -κυρίως- τον κινηματογράφο. Η δε Fiona καθησυχάζει -ίσως και απογοητεύει λιγάκι..- όσους πίστευαν ότι είναι η πριγκίπισσα της μιζέριας, της δυστυχίας και της αυτολύπησης, καθώς διαλύει κάθε εικόνα που μπορεί να είχε σχηματίσει κανείς γι'αυτήν, χαζογελώντας σαν κοριτσάκι με τις σκανταλιές του καλού της φίλου.



Να το δω? : Νομίζω δε θα'ταν κακή ιδέα για την ΕΡΤ η προβολή της συγκεκριμένης σειράς..

Πολύ καλή ευκαιρία να θυμηθούμε το τελευταίο ε-ξαι-ρε-τι-κό άλμπουμ της Fiona Apple με τίτλο Extraordinary Machine..

Fiona Apple - Get Him Back [box]

Πολύ θα ήθελα να βρω το καταπληκτικό παλιό τραγούδι που ακούγεται δύο φορές στο Cat Dancers και που πήγαινε κάπως έτσι "hey beautiful, how did you get so beautiful.. how did you get that sunshine in your eyes" αλλά όλες οι προσπάθειες ανεύρεσής του απέβησαν άκαρπες. Δε βοήθησε και η $%$΅^*$#@! δεσποινίδα που κάθησε όρθια επί τρία λεπτά ακριβώς μπροστά στη μηχανή προβολής, καλύπτοντας όλη την οθόνη και τα γράμματα του τέλους.. Αν κάποιος το ξέρει [λέμε τώρα] ας αφήσει ένα σχόλιο..

Σάββατο, Μαρτίου 15, 2008

10th T.D.F. : Day 8 : Friday 14.3.2008

μία και σήμερα..

1. The Night Fernando Pessoa Met Constantin Cavafy, (Greece), Stelios Charalambopoulos, (2007), **1/2


Περίεργο φιλμ, συμπαραγωγή τεσσάρων χωρών, και γυρισμένο στη Λισαβόνα, στην Αλεξάνδρεια αλλά και στην Ελλάδα, με δραματοποιημένες αφηγήσεις και απαγγελίες ποιημάτων των δύο σπουδαίων ποιητών, με αφορμή ένα ενδιαφέρον σεναριακό εύρημα.

Αρκετά μεγαλύτερο απ'ότι ίσως θα έπρεπε το 'ποιητικό αυτό film μυστηρίου', που χρειάστηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια για να γυριστεί, είναι γοητευτικό και κουραστικό, σε ίσες δόσεις.



Να το δω? : Το'βαλε και η ΕΡΤ το χεράκι της στο όλο project, οπότε κάπου θα το πετύχεις.

2. Deserts On The Move - Europe, (Germany), Ingo Herbst, (2007), **1/2


Κάπως άχαρο να 'βαθμολογεί' κανείς [και μάλιστα σχετικά χαμηλά] ένα ντοκυμαντέρ με τέτοιο θέμα, την ερήμωση δηλαδή των ηπείρων [και συγκεκριμένα της Ευρώπης], συνέπεια της γενικότερης καταστροφής του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο, αλλά νομίζω πως το εξαιρετικά κρίσιμο και ενδιαφέρον θέμα του παρουσιάστηκε κάπως άνευρα, χωρίς να μας ευαισθητοποιήσει [τρομοκρατήσει είναι η σωστή έκφραση] όσο θα έπρεπε.

Γυρισμένο στην Ισπανία, όπου γίνεται κατασπατάληση νερού σε τουριστικά θέρετρα και όχι μόνο, με αποτέλεσμα να ερημώνουν μέχρι πρότινος γονιμότατες περιοχές, αλλά και στην Ισλανδία, όπου η ευαισθητοποίηση των αγροτών για την ερήμωση της γης, και οι πετυχημένες μέθοδοι 'επαναγονιμοποίησής' της που εφαρμόζουν δείχνουν ότι δε χάθηκε ακόμη η ελπίδα.

Το πόσο αντίστοιχη περίπτωση με μια [μαντέψτε ποια..] από τις δύο χώρες είναι και η χώρα μας [με τις πυρκαγιές, την άναρχη οικοδόμηση - αποτέλεσμα της διαφθοράς των αρχών κλπ] είναι πραγματικά ανατριχιαστικό.

Να το δω? : Ειδικά αν είσαι λιγότερο κουρασμένος απ'ότι ήμουν εγώ..

3. The Suicide Tourist, (Canada), John Zaritsky, (2007), ***


Α! εδώ είμαστε, ότι πρέπει για να κλείσει κανείς τη μέρα του, η ιστορία ενός ανθρώπου που πάσχει από ανίατη ασθένεια, κι ενός ελληνικής καταγωγής ζευγαριού που δεν πάσχει κι από τίποτε το ιδιαίτερο, οι οποίοι αποφασίζουν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, και απευθύνονται στην Ελβετική εταιρεία που ιδρύθηκε γι'αυτό το σκοπό, τη μοναδική στον κόσμο που αναλαμβάνει 'υποβοηθούμενες αυτοκτονίες' για υπηκόους άλλων χωρών.


Τα ερωτήματα και τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν είναι γνωστά και δεν έχει νόημα να αναλυθούν [χαρακτηριστικά αναφέρω τον κύριο που πετάχτηκε μετά το τέλος της προβολής και κάλεσε όλους τους παρευρισκόμενους να κλείσουμε ένα ραντεβού σε μια καφετερία (!) για να μας αναλύσει τον ολλανδικό νόμο πάνω στο ζήτημα της ευθανασίας, αλλά και τον άλλο κύριο που πετάχτηκε μετά, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε ότι η ταινία ήταν μια κατάπτυστη διαφήμιση της ελβετικής εταιρείας, και ντροπή στο Φεστιβάλ που την παρουσίασε.. πετάχτηκα κι εγώ μετά και την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια..], το χρονικό όμως της αυτοκτονίας του 59χρονου που πάσχει από ALS, και ειδικά όσα διαδραματίζονται επί Ελβετικού εδάφους, είναι ανατριχιαστικά.



Να το δω? : Ε, πεταχτείτε βρε κι εσείς μια βόλτα να το δείτε, να μας πείτε και τη δική σας άποψη..

μήπως υπάρχει κάτι σε μιούζικαλ?..

Παρασκευή, Μαρτίου 14, 2008

10th T.D.F. : Day 7 : Thursday 13.3.2008


"goodbye horses, i'm crying over you.."

1. Saving Luna, (Canada), Suzanne Chisholm, Michael Parfit, (2007), ***1/2


Δύο παιδάκια κάτω των 10 ετών. Ο αμερικανός πρόξενος με τους δύο μπράβους. Η σκηνοθέτης με την coca cola στο χέρι. Η κυρία με το ταγιέρ και το prada κινητό [στο οποίο παρεμπιπτόντως μίλησε πέντε ολόκληρες φορές κατά τη διάρκεια της ταινίας]. Καλά να πάθω που έβαλα το ξυπνητήρι στη μία μέρα αντί για μία ώρα, σκέφτηκα στην αρχή.. Πόσο ενδιαφέρον να είναι πια ένα ντοκυμαντέρ για μια φάλαινα [δολοφόνο] Όρκα, η οποία ξεφεύγει από το κοπάδι της και καταλήγει σε μια μικρή παραλιακή πόλη του Καναδά όπου γίνεται ατραξιόν λόγω του φιλικού προς τους ανθρώπους χαρακτήρα της? Γιατί δεν κάθησα λίγο να ξεκουραστώ κι αντ'αυτού ήρθα να δω το Free Willy #3? Όλα αυτά σκεφτόμουν λοιπόν πριν ξεκινήσει η ταινία, μη σας πω και αρκετά μετά την έναρξή της..


Προσπάθησα πολύ να της αντισταθώ, η αλήθεια είναι όμως πως αυτό στάθηκε αδύνατο. Προκαλώ οποιονδήποτε να δει ως το τέλος αυτό τον ύμνο στη φιλία [και στην ανθρώπινη βλακεία] και να μη συγκινηθεί από την ιστορία του Luna, της φάλαινας που οι άνθρωποι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να 'σώσουν' απομακρύνοντάς την από αυτούς, αλλά αυτή πάντα ξαναγύριζε, αναζητώντας απεγνωσμένα την ανθρώπινη επαφή.



Να το δω? : Πάρε και το ανηψάκι σου για ξεκάρφωμα.

2. She's A Boy I Knew, (Canada), Gwen Haworth, (2007), ***1/2


Φανταστείτε έναν συνηθισμένο ετεροφυλόφιλο νεαρό άνδρα, με την τέλεια οικογένεια, τους τέλειους γονείς, τις δύο αδελφές και την πανέμορφη νεαρή σύζυγο, τους φίλους του που παίζουν μαζί χόκεϋ, που ξαφνικά αποφασίζει [ή μάλλον ξαφνικά ανακοινώνει, γιατί τέτοιες αποφάσεις δεν παίρνονται και τόσο ξαφνικά ομολογουμένως..] να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλλου. Το ανακοινώνει και ταυτόχρονα αποφασίζει να καταγράψει τη μετέπειτα πορεία του με μια κάμερα, φιλοδοξώντας να πει την ιστορία του / της.

Η σκηνοθέτης / πρωταγωνίστρια της ταινίας, παρούσα στην αίθουσα, πραγματικά έδωσε τόσο πετυχημένα το στίγμα της ταινίας πριν την προβολή, που δε χρειαζόταν καν να την παρακολουθήσει κανείς. Θέλησε να κάνει μια ταινία θετική, χωρίς τραγική κατάληξη, επικεντρώνοντας στην οικογένεια και θέλοντας να αναδείξει την αξία και το ρόλο της οικογένειας σε ιστορίες σαν και την δική της, θέλησε να πει η ίδια την ιστορία της και όχι κάποιος άλλος έξω απο το δικό της κύκλο.


Και πράγματι, όχι ότι δεν υπήρξε απογοήτευση ή αναστάτωση, αλλά ο τρόπος που το αντιμετώπισε η οικογένειά της [και που αναδεικνύεται από σειρά αφοπλιστικών και συγκινητικά ειλικρινών συνεντεύξεων που τους παίρνει η ίδια] είναι εντυπωσιακός. Την αποδέχεται και τη βοηθά όχι μόνο αυτή, αλλά και οι φίλοι της, όπως και η σύζυγός της, με την οποία έμεινε για άλλα δύο χρόονια παντρεμένη ως γυναίκα! [Το ενδιαφέρον της ιστορίας είναι πως από ετεροφυλόφιλος άνδρας η Gwen έγινε ομοφυλόφιλη γυναίκα]. Μια ωραία ανθρώπινη ιστορία, δοσμένη με ειλικρίνεια και χιούμορ.



Να το δω? : Ναι, κι αν σου αρέσει να το πεις και σοτυς φίλους σου, έτσι ζήτησε στο τέλος η σκηνοθέτης, οπότε αυτό κάνω τώρα κι εγώ.

Στην πρώτη ταινία, η φυλή των αυτόχθονων κατοίκων της περιοχής αναφέρεται στη φάλαινα ως 'tsuxiit' kaι θυμήθηκα το υπέροχο ομώνυμο τραγούδι των επίσης Καναδών Islands


islands - tsuxiit [box]

Στη δεύτερη ταινία, η σκηνοθέτης αναφέρει δυο τρεις ταινίες από τις οποίες απέκτησε τις πρώτες της εμπειρίες για τα transgendered άτομα, και μία από αυτές είναι και η Σιωπή των Αμνών. Αρκετή ώρα μετά ακούγεται ως φόρος τιμής αυτό το εκπληκτικό τραγούδι από την ταινία [και όχι από το sound track!] του Demme, οπότε ας το ξαναθυμηθούμε κι εμείς..


Q Lazarus - Goodbye Horses [box]