Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2008

No Country For Old Men, (USA), Joel & Ethan Coen, (2007),****


Όπως οι περισσότεροι ίσως, είχα μια μικρή δυσπιστία τα τελευταία χρόνια ως προς τις ταινίες των αδελφών Κοέν. Ξεκίνησαν εκπληκτικά μ'ένα instant classic φιλμ νουάρ [Μόνο Αίμα], συνέχισαν μ' ένα ακόμη εξαιρετικό φιλμ [Το πέρασμα του Μίλλερ] και μ'ένα αριστούργημα [Μπάρτον Φινκ]. Στις υπόλοιπες ταινίες τους, αν και πολύ καλές οι περισσότερες, πάντα έβρισκα ότι επαναλάμβαναν κάπως τον εαυτό τους, ότι έλειπε η ψυχή και υπερτερούσε το στυλ και ο εντυπωσιασμός. Σωστά το μαντέψατε, δεν είμαι φίλος ούτε καν της πρώτης τους Οσκαρικής ταινίας, του Fargo. Πραγματικά ποτέ μου δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό που έκανε αυτό το φιλμ τόσο επιτυχημένο, εμπορικά και -κυρίως- καλλιτεχνικά, καθώς, στα δικά μου μάτια, δε μπορεί να συγκριθεί με την πρώτη τους αψεγάδιαστη τριάδα ταινιών [εντάξει, ξεχνάω το Raising Arizona, πολύ ωραία ταινία κι αυτή δε λέω..]

Παρά το Όσκαρ λοιπόν, ή καλύτερα εξαιτίας του Όσκαρ, νόμισα πως ήξερα τι να περιμένω από την τελευταία τους ταινία. Και το χαστούκι ήταν δυνατό! Μια ανέλπιστη επιστροφή στις ρίζες [προσωπικά, μου θύμισε πολύ το Μόνο Αίμα], ένα εξαιρετικό, μεστό σενάριο, υπέροχη φωτογραφία, υποδειγματική σκηνοθεσία, όλα σπουδαία, όπως όταν τους πρωτογνωρίσαμε. Και τι ερμηνείες! Ο T.L. Jones θαυμάσιος όπως πάντα στο ρόλο του σερίφη που έχει δει πολλά στη ζωή του, ο J.Bardem δίνει ρέστα στο ρόλο της ενσάρκωσης του Απόλυτου Κακού, ακόμη και ο J.Brolin στον πρωταγωνιστικό ρόλο καταφέρνει να μην υστερεί ανάμεσα στα μεγαθήρια. Το θέμα τους, γνωστό κι αγαπημένο: Το Χρήμα όλα τα ορίζει..


Να το δω? : Το Χόλλυγουντ στα καλύτερά του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: