Σάββατο, Μαρτίου 15, 2008

10th T.D.F. : Day 8 : Friday 14.3.2008

μία και σήμερα..

1. The Night Fernando Pessoa Met Constantin Cavafy, (Greece), Stelios Charalambopoulos, (2007), **1/2


Περίεργο φιλμ, συμπαραγωγή τεσσάρων χωρών, και γυρισμένο στη Λισαβόνα, στην Αλεξάνδρεια αλλά και στην Ελλάδα, με δραματοποιημένες αφηγήσεις και απαγγελίες ποιημάτων των δύο σπουδαίων ποιητών, με αφορμή ένα ενδιαφέρον σεναριακό εύρημα.

Αρκετά μεγαλύτερο απ'ότι ίσως θα έπρεπε το 'ποιητικό αυτό film μυστηρίου', που χρειάστηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια για να γυριστεί, είναι γοητευτικό και κουραστικό, σε ίσες δόσεις.



Να το δω? : Το'βαλε και η ΕΡΤ το χεράκι της στο όλο project, οπότε κάπου θα το πετύχεις.

2. Deserts On The Move - Europe, (Germany), Ingo Herbst, (2007), **1/2


Κάπως άχαρο να 'βαθμολογεί' κανείς [και μάλιστα σχετικά χαμηλά] ένα ντοκυμαντέρ με τέτοιο θέμα, την ερήμωση δηλαδή των ηπείρων [και συγκεκριμένα της Ευρώπης], συνέπεια της γενικότερης καταστροφής του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο, αλλά νομίζω πως το εξαιρετικά κρίσιμο και ενδιαφέρον θέμα του παρουσιάστηκε κάπως άνευρα, χωρίς να μας ευαισθητοποιήσει [τρομοκρατήσει είναι η σωστή έκφραση] όσο θα έπρεπε.

Γυρισμένο στην Ισπανία, όπου γίνεται κατασπατάληση νερού σε τουριστικά θέρετρα και όχι μόνο, με αποτέλεσμα να ερημώνουν μέχρι πρότινος γονιμότατες περιοχές, αλλά και στην Ισλανδία, όπου η ευαισθητοποίηση των αγροτών για την ερήμωση της γης, και οι πετυχημένες μέθοδοι 'επαναγονιμοποίησής' της που εφαρμόζουν δείχνουν ότι δε χάθηκε ακόμη η ελπίδα.

Το πόσο αντίστοιχη περίπτωση με μια [μαντέψτε ποια..] από τις δύο χώρες είναι και η χώρα μας [με τις πυρκαγιές, την άναρχη οικοδόμηση - αποτέλεσμα της διαφθοράς των αρχών κλπ] είναι πραγματικά ανατριχιαστικό.

Να το δω? : Ειδικά αν είσαι λιγότερο κουρασμένος απ'ότι ήμουν εγώ..

3. The Suicide Tourist, (Canada), John Zaritsky, (2007), ***


Α! εδώ είμαστε, ότι πρέπει για να κλείσει κανείς τη μέρα του, η ιστορία ενός ανθρώπου που πάσχει από ανίατη ασθένεια, κι ενός ελληνικής καταγωγής ζευγαριού που δεν πάσχει κι από τίποτε το ιδιαίτερο, οι οποίοι αποφασίζουν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, και απευθύνονται στην Ελβετική εταιρεία που ιδρύθηκε γι'αυτό το σκοπό, τη μοναδική στον κόσμο που αναλαμβάνει 'υποβοηθούμενες αυτοκτονίες' για υπηκόους άλλων χωρών.


Τα ερωτήματα και τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν είναι γνωστά και δεν έχει νόημα να αναλυθούν [χαρακτηριστικά αναφέρω τον κύριο που πετάχτηκε μετά το τέλος της προβολής και κάλεσε όλους τους παρευρισκόμενους να κλείσουμε ένα ραντεβού σε μια καφετερία (!) για να μας αναλύσει τον ολλανδικό νόμο πάνω στο ζήτημα της ευθανασίας, αλλά και τον άλλο κύριο που πετάχτηκε μετά, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε ότι η ταινία ήταν μια κατάπτυστη διαφήμιση της ελβετικής εταιρείας, και ντροπή στο Φεστιβάλ που την παρουσίασε.. πετάχτηκα κι εγώ μετά και την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια..], το χρονικό όμως της αυτοκτονίας του 59χρονου που πάσχει από ALS, και ειδικά όσα διαδραματίζονται επί Ελβετικού εδάφους, είναι ανατριχιαστικά.



Να το δω? : Ε, πεταχτείτε βρε κι εσείς μια βόλτα να το δείτε, να μας πείτε και τη δική σας άποψη..

μήπως υπάρχει κάτι σε μιούζικαλ?..

Δεν υπάρχουν σχόλια: