Και το βράδυ όλοι στους Concretes έτσι?
1. Operation Homecoming, (USA), Richard E.Robbins, (2007), *
-Καλά, αυτό δεν είναι αμερικανικό ντοκυμεντέρ για τον πόλεμο στο Ιράκ?
-Ναι, είναι..
-Πως και πήγες να το δεις? Είναι τουλάχιστο κατά του πολέμου?
-Ναι, είναι..
-Δε σ'ακούω και πολύ καλά, μήπως ήταν η γνωστή εμετική Αμερικανιά?
-Ναι, ήταν..
-Εξηγήσου, δε θα τη βγάλεις έτσι μονολεκτικά και αφοριστικά!
-Το φιλμ είναι κατά του πολέμου αλλά "ο - πόλεμος - είναι - κακός - και - δεν - έχει - κανένα - νόημα - και - δεν - είναι - καθόλου - όπως - τον - περιμέναμε" κατά του πολέμου, και όχι "χίλια - συγγνώμη - κάναμε - λάθος - είμαστε - βλάχοι - και - ανίδεοι - και - ηλίθιοι - και - χειρότεροι - από - τους - ναζί - αυτοί - τουλάχιστον - είχαν - ένα - ιδεολογικό - κίνητρο - εμείς - το - κάναμε - για - τα - λεφτά" κατά του πολέμου. Πρόκειται για δραματοποιημένες αφηγήσεις -από γνωστούς ηθοποιούς- γραμμάτων και σημειώσεων που έγραφαν οι Αμερικανοί στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν το βάρος της κτηνωδίας του πολέμου. Για τη φρίκη του πολέμου, την κατάσταση στο Ιράκ, για το πως αναγκάστηκαν να σκοτώσουν αμάχους, και για τα ψυχολογικά τραύματα που τους δημιούργησαν αυτές οι εμπειρίες, boo hoo!!
-Μήπως είσαι λίγο αυστηρός?
-ΑΥΤΟΙ το επέλεξαν να πάνε, ας ζήσουν τώρα με τις ψευτοτύψεις τους, του γλυκού νερού, δε θα τους λυπηθώ κι από πάνω τους βλάχους.
-Ν.. Να πάω να το δω?
-Βρε δε με παρατάς κι εσύ πρωί πρωί?
2. Marcela, (Czech Republic), Tereza Trestikova, (2006), ***1/2
Στα πλαίσια μιας εικοσαετούς μελέτης για την έγγαμη ζωή στην [τότε] Τσεχοσλοβακία παρακολουθούμε τη ζωή της Μαρτσέλα, μιας απλής καθημερινής γυναίκας, για ένα διάστημα 26 ετών. Παρακολουθούμε το γάμο της, τη γέννηση της κόρης της, το διαζύγιό της, τα προβλήματά της με την εύρεση δουλειάς και στέγης.. όλα αυτά σε ασπρόμαυρο φόντο, στην Τσεχοσλοβακία, το κομμουνιστικό καθεστώς καλά κρατεί, η Μαρτσέλα είναι μια χαρωπή, παχουλή κοπέλα με όνειρα για τη ζωή.. Ξαφνική προσγείωση στο τέλος των 90s, όλα έχουν αλλάξει, η Τσεχοσλοβακία δεν υπάρχει πια, η Μαρτσέλα δεν είναι πια το ίδιο χαρωπή, έχει δεύτερο παιδί από δεύτερο αποτυχημένο γάμο, αυτή τη φορά με νοητικές δυσκολίες, ο φόβος της ανεργίας για την ίδια και την κόρη της είναι συνεχής, η κατάρρευση και η τραγωδία παραμονεύουν στη γωνία με κάθε ευκαιρία.. και δε θ'αργήσουν να εμφανιστούν.
Συναρπαστική αλλά εντελώς ψυχοπλακωτική ματιά σε μια απλή γυναίκα [αλλά και σε μια ολόκληρη χώρα] που έζησε μια καθόλου απλή ζωή, αντιμετωπίζοντας χίλιες δυό αναποδιές.
Να το δω?: Βγαλμένο μέσα απ'τη ζωή..
Εν τω μεταξύ, πίσω στα γνώριμα λημέρια μας, το νέο τραγούδι των Gentle Touch είναι το υπέροχο electropop / dreampop διαμαντάκι που όλοι περιμέναμε..
gentle touch - once you used to [box]
-Καλά, αυτό δεν είναι αμερικανικό ντοκυμεντέρ για τον πόλεμο στο Ιράκ?
-Ναι, είναι..
-Πως και πήγες να το δεις? Είναι τουλάχιστο κατά του πολέμου?
-Ναι, είναι..
-Δε σ'ακούω και πολύ καλά, μήπως ήταν η γνωστή εμετική Αμερικανιά?
-Ναι, ήταν..
-Εξηγήσου, δε θα τη βγάλεις έτσι μονολεκτικά και αφοριστικά!
-Το φιλμ είναι κατά του πολέμου αλλά "ο - πόλεμος - είναι - κακός - και - δεν - έχει - κανένα - νόημα - και - δεν - είναι - καθόλου - όπως - τον - περιμέναμε" κατά του πολέμου, και όχι "χίλια - συγγνώμη - κάναμε - λάθος - είμαστε - βλάχοι - και - ανίδεοι - και - ηλίθιοι - και - χειρότεροι - από - τους - ναζί - αυτοί - τουλάχιστον - είχαν - ένα - ιδεολογικό - κίνητρο - εμείς - το - κάναμε - για - τα - λεφτά" κατά του πολέμου. Πρόκειται για δραματοποιημένες αφηγήσεις -από γνωστούς ηθοποιούς- γραμμάτων και σημειώσεων που έγραφαν οι Αμερικανοί στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν το βάρος της κτηνωδίας του πολέμου. Για τη φρίκη του πολέμου, την κατάσταση στο Ιράκ, για το πως αναγκάστηκαν να σκοτώσουν αμάχους, και για τα ψυχολογικά τραύματα που τους δημιούργησαν αυτές οι εμπειρίες, boo hoo!!
-Μήπως είσαι λίγο αυστηρός?
-ΑΥΤΟΙ το επέλεξαν να πάνε, ας ζήσουν τώρα με τις ψευτοτύψεις τους, του γλυκού νερού, δε θα τους λυπηθώ κι από πάνω τους βλάχους.
-Ν.. Να πάω να το δω?
-Βρε δε με παρατάς κι εσύ πρωί πρωί?
2. Marcela, (Czech Republic), Tereza Trestikova, (2006), ***1/2
Στα πλαίσια μιας εικοσαετούς μελέτης για την έγγαμη ζωή στην [τότε] Τσεχοσλοβακία παρακολουθούμε τη ζωή της Μαρτσέλα, μιας απλής καθημερινής γυναίκας, για ένα διάστημα 26 ετών. Παρακολουθούμε το γάμο της, τη γέννηση της κόρης της, το διαζύγιό της, τα προβλήματά της με την εύρεση δουλειάς και στέγης.. όλα αυτά σε ασπρόμαυρο φόντο, στην Τσεχοσλοβακία, το κομμουνιστικό καθεστώς καλά κρατεί, η Μαρτσέλα είναι μια χαρωπή, παχουλή κοπέλα με όνειρα για τη ζωή.. Ξαφνική προσγείωση στο τέλος των 90s, όλα έχουν αλλάξει, η Τσεχοσλοβακία δεν υπάρχει πια, η Μαρτσέλα δεν είναι πια το ίδιο χαρωπή, έχει δεύτερο παιδί από δεύτερο αποτυχημένο γάμο, αυτή τη φορά με νοητικές δυσκολίες, ο φόβος της ανεργίας για την ίδια και την κόρη της είναι συνεχής, η κατάρρευση και η τραγωδία παραμονεύουν στη γωνία με κάθε ευκαιρία.. και δε θ'αργήσουν να εμφανιστούν.
Συναρπαστική αλλά εντελώς ψυχοπλακωτική ματιά σε μια απλή γυναίκα [αλλά και σε μια ολόκληρη χώρα] που έζησε μια καθόλου απλή ζωή, αντιμετωπίζοντας χίλιες δυό αναποδιές.
Να το δω?: Βγαλμένο μέσα απ'τη ζωή..
Εν τω μεταξύ, πίσω στα γνώριμα λημέρια μας, το νέο τραγούδι των Gentle Touch είναι το υπέροχο electropop / dreampop διαμαντάκι που όλοι περιμέναμε..
gentle touch - once you used to [box]
2 σχόλια:
Hello dear Winter
Περιμένουμε εντυπώσεις από Concretes. Οι ΑγγελακοΒελιώτηδες πάντως μας άφησαν ικανοποιημένους το προηγούμενο βράδυ :)
BTW χθες είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω παρουσίαση της ταινίας του Yung Chang και έχω την εντύπωση ότι θα της έβαζες 3 1/2 αστεράκια :)
20:00 στο Ολύμπιον αν σου κίνησα το ενδιαφέρον με τίτλο: Ανεβαίνοντας τον Γιανγκτσέ'
Δημοσίευση σχολίου