The.Sunday.Edition : Years..

Τα χρόνια τα παλιά λοιπόν.. Τα χρόνια που θυμάσαι σα να ήταν χθες, αλλά έχει περάσει τόσος καιρός από τότε που γράφονται πλέον νοσταλγικά τραγούδια γι'αυτά.. Ας αφήσουμε όμως καλύτερα αυτό το θέμα, γιατί ως γνωστόν, δεν είναι και το αγαπημένο μου.. Τα τραγούδια που ακολουθούν έχουν σαν τίτλο τους μια χρονιά, και μόνο. Συμβιβασμοί του τύπου summer of '69 δεν έγιναν δεκτοί. Τα τραγούδια άλλωστε ήταν αρκετά, και κάμποσα έμειναν απ'έξω.. Ιδού λοιπόν..

1. Boards Of Canada - 1969

Το Geogaddi του 2002 δικαίως θεωρείται κλασικό, κι ένα από τα καλύτερα ηλεκτρονικά άλμπουμ της δεκαετίας. Το 1969 είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα ενός άλμπουμ κι ενός ήχου που πολλοί αντέγραψαν έκτοτε.

2. montt mardie - 1969

Όχι, δε μεροληπτώ υπέρ τους, είναι απλή σύμπτωση το ότι οι αυτοί οι Σουηδοί καταφέρνουν και τρυπώνουν σε κάθε αφιέρωμα, με ένα ακόμη πανέμορφο καθαρόαιμο pop τραγούδι. Εδώ μάλιστα υπάρχουν και μερικές νότες από το boys don't cry των Cure στο τέλος, έστω κι αν το τραγούδι δεν είναι του 1969 απ'ότι θυμάμαι.. [και για να το θυμάμαι ΔΕΝ είναι του '69 ok??]

3. Perry Blake - 1971

Και ο Perry Blake παρουσιάστηκε στο προηγούμενο αφιέρωμα, οπότε ναι, το παραδέχομαι, τα αφιερώματα αυτά είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να θυμάμαι αγαπημένους καλλιτέχνες και τραγούδια από το [πρόσφατο] παρελθόν.. Το προβλέψιμα δακρύβρεχτο 1971 βρίσκεται στο άλμπουμ του 1998 με τίτλο το όνομά του.

4. Josh Rouse - 1972

Ο Josh Rouse, άλλος ένας αμερικανός τραγουδοποιός από τους αγαπημένους και ιδιαίτερα προβεβλημένους του uncut magazine λίγα χρόνια πριν, γεννήθηκε αν θυμάμαι καλά το 1972, και γι'αυτό αποφάσισε όχι μόνο να γράψει ένα τραγούδι για τη χρονιά αυτή, αλλά να δώσει τον τίτλο '1972' και στο άλμπουμ του. Μια φωνή και μια κιθάρα.. μια χαρά δηλαδή!

5. RJD2 - 1976

Ακόμη να ακούσω το νέο και πολύ καλό απ'ότι διαβάζω άλμπουμ του κυρίου RJD2, αλλά αυτό το καταπληκτικό τραγούδι από το προηγούμενο άλμπουμ του δεν το ξεχνώ ποτέ. Η παρουσίασή του ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους του αφιερώματος αυτού. Θα μπορούσε βέβαια να λέγεται Istanbul, καθώς η λέξη επαναλαμβάνεται συνεχώς μέσα στο τραγούδι. Αν θέλετε να σπάσετε τα νεύρα των φίλων σας και όχι μόνο [ένα από τα χόμπυ μου, το ομολογώ..], ακόμη και των πιο προοδευτικών, δεν έχετε παρά να αναφέρετε αυτή την ονομασία της Κωνσταντινούπολης, με εντελώς φυσικό τρόπο όμως..πχ "Πάμε Ιστανμπούλ για τριήμερο?" Και καθήστε πίσω να απολαύσετε το χαμό που θα επακολουθήσει [αρκετά πίσω όμως, για να μην αρπάξετε και καμία, γιατί όπως και να το κάνουμε, εσείς το ξεκινήσατε]

6. Sebastien Schuller - 1978

Ευτυχία. Έτσι ονόμασε το προπέρσινο υπέροχο άλμπουμ του ο Sebastien Schuller, ο οποίος μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Παρισιού και Φιλαδέλφειας. [ναι, ζει ένα δράμα ο άνθρωπος με τις μετακινήσεις όπως καταλαβαίνετε, συμπάσχω απόλυτα..]. Και είναι ακριβώς αυτό που θα νιώσετε ακούγοντας όχι μόνο το θαυμάσιο αυτό instrumental αλλά και όλο το hapiness.

7. Lismore - 1979

Ε, αυτό δε θα μπορούσε να μείνει απ'έξω. Επειδή όμως την εκτέλεση των Smashing Pumpkins δεν έχει νόημα να την παρουσιάσουμε, ας δώσουμε μια ευκαιρία στο ντουέτο του Stephen από το Οχάιο και της Αυστραλής Penelope που του αλλάζουν ελαφρώς τα φώτα, δίνοντάς του μια electropop διάσταση, χωρίς όμως να προδίδουν το νοσταλγικό του κλίμα, που όλοι αγαπήσαμε το 1995 που κυκλοφόρησε..

[και στην απίθανη περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, νά'το και το αυθεντικό, σε μια ωραία ακουστική εκτέλεση.. Smashing Pumpkins - 1979 (acoustic) ]

8. Brazzaville - 1983

Οι Brazzaville από το Los Angeles [να και κάποιος επιτέλους από την ανατολική ακτή, σας έχω φλομώσει στο Brooklyn] πρέπει να έχουν ένα thing με τις χρονολογίες, καθώς στο ντεμπούτο τους άλμπουμ έδωσαν τον τίτλο '2002'. Στο πολύ καλό περσινό άλμπουμ τους East LA Breeze, ένα από τα καλύτερα τραγούδια έχει τον βολικό για εμάς τίτλο '1983'. Ακούστε το για να μου πείτε αν συμφωνείτε με τους NY Times: "dark, sophisticated pop from one of L.A.'s most accomplished new bands. Think of Brazzaville as vagabond pop for fans of Morphine, Tom Waits, Spain, Leonard Cohen and Tindersticks"

9. Tarwater - 1985

Το τραγούδι αυτό των Γερμανών Tarwater, στο γνωστό τους χαρακτηριστικό ηλεκτρονικό ύφος, βρίσκεται στο άλμπουμ Dwellers On The Threshold του 2002. Δεν ξέρω για τα κρασιά, αλλά για τα τραγούδια φαίνεται πως το '85 ήταν καλή χρονιά καθώς της αφιέρωσαν ένα τραγούδι και οι Manic Street Preachers, στο τελευταίο τους άλμπουμ αν δεν κάνω λάθος, και αρκετά άνισο, lifeblood του 2004. Το επικό 1985 όμως είναι πολύ ωραίο..

Manic Street Preachers - 1985

10. The Radio Dept. - 1995

Εδώ πρόκειται για ένα τραγούδι που εγώ αποκαλώ το sequel του 1979 που παρουσιάσαμε παραπάνω, για κάποιο λόγο που δε μπορώ και πολύ καλά να εξηγήσω.. Φταίει η απαράμιλλη ομορφιά τους, η περίεργη αίσθηση νοσταλγίας που σου μεταδίδουν για κάτι που δεν έχεις ζήσει αλλά σου φαίνεται αυτόματα οικείο.. ποιος ξέρει.. missing buses, cutting classes... αλήθεια τι είναι για σας το 1995? Το νοσταλγείτε ακόμη κι αν είστε πιο ευτυχισμένοι στο παρόν, όπως οι Radio Dept? Για μένα είναι απλά ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της τρέχουσας δεκαετίας, γραμμένο για μια χρονιά της προηγούμενης, από το αγαπημένο μου Σουηδικό συγκρότημα ever..

11. Unicorns - 2014

Αρκετά όμως με το παρελθόν και τη νοσταλγία. Οι πολυαγαπημένοι και αδικοδιαλυμένοι Καναδοί Unicorns διάλεξαν ένα τραγούδι με τίτλο που παραπέμπει στο μέλλον για την τελευταία τους κυκλοφορία σε single, βάζοντας ταυτόχρονα τέλος στο δικό τους μέλλον. Είναι το μοναδικό τραγούδι που βρήκα με μεταγενέστερη χρονιά στον τίτλο, και είναι το τραγούδι που θα παρουσιαστεί και στο πρώτο post της χρονιάς του 2014, αν είμαστε βέβαια όλοι καλά και υπάρχει αρκετό οξυγόνο για όλους, όπως αναρωτιούνται και οι φίλοι μας..

Τώρα πάντως που την ξαναδιαβάζω, η τελευταία δήλωση είναι όντως αρκετά φιλόδοξη..

Για το τέλος, καθώς θα αναρωτιέστε ποιο από τα 11 τραγούδια αναφέρεται στη χρονιά γέννησης του γράφοντος, θυμηθείτε πως διασκέδαζαν οι 16ρηδες το 1995..