On My Way To Go, Boy

Την άχαρη αυτή μέρα της εβδομάδας που ονομάζεται Δευτέρα προσπαθώ να δίνω ρεπό στον εαυτό μου από το blog, καθώς από τη μία η κούραση της πρώτης μέρας στη δουλειά είναι μεγάλη, κι από την άλλη οι περισσότεροι τότε είναι που διαβάζουν τα post του Σαββατοκύριακου. Σήμερα όμως ομολογώ ότι περίμενα πως και πως να τελειώσουν μια και καλή τα του Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ Θεσσαλονίκης για να ανεβάσω αυτό το post, για ένα από τα καλύτερα και απολαυστικότερα άλμπουμ που άκουσα τελευταία, έστω κι αν κυκλοφόρησε πέρυσι.

Συν τοις άλλοις, είναι ένα βρετανικό άλμπουμ, και είναι, επισήμως, το πρώτο βρετανικό άλμπουμ για το οποίο θα ορκιζόμουν ότι μας έρχεται από τον Καναδά. Γιατί οι κύριοι Tap Tap δεν είναι από το Τορόντο αλλά από το Reading, και ακούγοντάς τους θα τους θυμηθείτε όλους : Wolf Parade, Animal Collective, CYHSY κλπ [όχι ότι όλοι αυτοί είναι Καναδοί, αλλά τέλος πάντων..]. Το καταπληκτικό άλμπουμ τους έχει τίτλο Lanzafame και για τιμωρία που μου διέφυγε πέρυσι θα ανεβάσω όχι ένα αλλά τρία τραγούδια [ωραία τιμωρία..]. Δυστυχώς η handmade περιορισμένη έκδοσή του έχει εξαντληθεί, τουλάχιστο θα κυκλοφορήσει συντομα σε βινύλιο..

tap tap - way to go, boy

tap tap - on my way

tap tap - to our continued friendship