9th T.D.F. : Day 6 : Wednesday 21.03.2007

1. Absolute Wilson, (2006), Katharina Otto - Bernstein, (USA - Germany), * * * *

Μια συναπαστική παρουσίαση της ζωής και -κυρίως- του έργου του Robert Wilson, του σημαντικότερου, για πολλούς, ονόματος στο χώρο του avant garde θεάτρου στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα στις ΗΠΑ. Ο μη εξοικειωμένος με το έργο του θεατής -όπως εγώ- παρακολουθεί τη συναρπαστική ιστορία της ζωής αυτού του σπουδαίου ανθρώπου με το στόμα ανοιχτό: η προβληματική σχέση με τον πατέρα [πανταχού παρών σε κάθε αφήγηση ως το τέλος του film], η απόπειρα αυτοκτονίας, ο εγκλεισμός σε ψυχιατρική κλινική, η εργασία δίπλα σε παιδιά με προβλήματα προσαρμογής, η φυλάκιση στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (!!), η ίδρυση της δικής του 'ακαδημίας', η υιοθέτηση ενός μαύρου κωφάλαλου παιδιού, και βέβαια... τα εκπληκτικά αποσπάσματα από τις περίφημες παραστάσεις του, παραστάσεις 24ωρες, εβδομαδιαίες, ταυτόχρονα διαδραματιζόμενες στις 5 ηπείρους του πλανήτη.. εικόνες και ρυθμοί καταιγιστικοί, όπως και αυτοί της ίδιας της ζωής του Wilson [και μόνο που βλέπεις ένα τυχαίο μηνιαίο του πρόγραμμα σε πιάνει ναυτία με τις 20 διαφορετικές πόλεις διαφορετικών ηπείρων που αναγράφονται..], διαρκής κίνηση, διαρκής ανησυχία.. από ένα αυθεντικά ανήσυχο πνεύμα.. Υπάρχουν βέβαια και τα αναμενόμενα καλά λόγια από φίλους και συνεργάτες, οι αφηγήσεις του ίδιου του Wilson, η αγωνία του όλα αυτά τα χρόνια για να βρει χρηματοδοτήσεις για τα ολοένα και πιο φιλόδοξα σχέδιά του, οι επιτυχίες αλλά και οι αποτυχίες [όπως το project του για την Ολυμπιάδα του Los Angeles που δεν ανέβηκε την τελευταία στιγμή λόγω έλλειψης χρημάτων.. που να φανταστεί ότι είκοσι χρόνια μετά θα προσφερόταν γη και ουρανός σε κάποιον που επηρρεάστηκε πάρα πολύ από αυτόν, για να πραγματοποιήσει κάτι αντίστοιχο σε μια άλλη Ολυμπιάδα..], αυτό όμως που κυριαρχεί είναι το μεγαλειώδες έργο ενός πραγματικά δημιουργικού ανθρώπου..

Να το δω? : Ακόμη και αν -νομίζεις πως- δε σε ενδιαφέρει το 'πειραματικό' θέατρο..

2. Schoolwave, (2006), Παύλος Τσιαντός, Ελλάδα, * * *

Ο σκηνοθέτης του 40λεπτου αυτού αφιερώματος στο γνωστό πλέον ετήσιο φεστιβάλ μαθητικών συγκροτημάτων μπορεί να μη μπόρεσε να παραστεί στην προβολή, τον εκπροσώπησαν όμως οι υπεύθυνοι της εφημερίδας schooligans οι οποίοι εμφανίζονται και στο film, ως υπεύθυνοι άλλωστε και της διοργάνωσης. Η κάμερα κινείται στους χώρους του φεστιβάλ και καταγράφει εικόνες και 'δηλώσεις' των βασικών πρωταγωνιστών, των παιδιών.. Ακόμη κι εγώ που η ενασχόληση με οποιονδήποτε τομέα δραστηριότητας αυτού του ηλικιακού γκρουπ ΔΕΝ είναι ακριβώς το φόρτε μου [είδατε πόσο κομψά το έθεσα?] ένιωσα μια ευχάριστη έκπληξη από τη φρεσκάδα, τη ζωντάνια, και, αντικειμενικά, το ταλέντο των περισσότερων παιδιών που εμφανίζονται [έστω και αν, σωστά, δεν υπήρχε κανενός ειδους ανταγωνισμός, παρά μόνο η χαρά της συμμετοχής μπροστά σε ένα πολυάριθμο ενθουσιώδες κοινό, της ίδιας βέβαια ηλικίας..]. Εντάξει το παραδέχομαι, ένιωσα και μια μικρή ζήλια..

Να το δω : Αν μη τι άλλο μπορείς να το δεις εδώ

3. Scott Walker : 30 Century Man, (2006), Stephen Kijak, UK - USA, * * * 1/2

Ο κ. Kijak μπορεί να μην έμεινε για το καθιερωμένο Q & A στο τέλος της προβολής, λόγω του προχωρημένου της ώρας, έκλεψε όμως τις εντυπώσεις με το χιούμορ του ["ποτέ δεν ξέρεις που θα συναντήσεις Scott Walker fans"] αλλά και με τα μπλουζάκια της ταινίας που πέταξε στο κοινό πριν αποχωρήσει.. Το film λοιπόν αρχίζει, και αυθόρμητα αρχίζουν οι συγκρίσεις με το πρώτο φιλμ της ημέρας. Εδώ δε δίνεται τόση μεγάλη έμφαση στο να παρουσιαστεί κάθε πτυχή του έργου και της ζωής του μυθικού αυτού τραγουδιστή, όσο στο γεγονός, και είναι όντως γεγονός] ότι "ο-Scott-Walker-μιλάει". Ο Scott Walker εμφανίζεται μπροστά στην κάμερα. Την οποία και επιτρέπει να εισβάλλει στο στούντιο ηχογράφησής του. Όπου έχει χτιστεί ένα μεγάλο ξύλινο κουτί για να αναπαραχθεί ο ήχος του να χτυπάς το χέρι σου πάνω στο μπαρ [or something..]. Όπου υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι κρέας για να αναπαραχθεί ο ήχος του.. να χτυπάς το χέρι σου πάνω σε ένα κομμάτι κρέας.. Ναι, κάπου εδώ ίσως καταλαβαίνετε γιατί ο Walker θεωρείται η Garbo της μουσικής βιομηχανίας, ο pop star που εγκατέλειψε μια πετυχημένη καριέρα για να γίνει ο αφοσιωμένος στην τέχνη του ερημίτης. Όπως είναι αναμενόμενο, για τη μεγαλύτερη φωνή της Αμερικης ever, που παραδόξως βρήκε από νωρίς καταφύγιο στη Βρετανία, οι καλεσμένοι δεν τσιγκουνεύονται τους διθυράμβους [david bowie, johnny marr, damon albarn, jarvis cocker, lulu, marc almond, cathal coughlan, radiohead, brian eno κλπ], ενώ ο ίδιος ο Walker εμφανίζεται αρκετά αμήχανος στη δύσκολη αποστολή του να μιλήσει για τον εαυτό του, χωρίς να γκρεμίζει βέβαια και το πέπλο μυστηρίου που τον καλύπτει όλα αυτά τα χρόνια..

Να το δω?: Αστειεύεσαι? Τόνισα ότι ακούγεται επί 90' ΑΥΤΗ η φωνή ή μου ξέφυγε?

Το trailer του Absolute Wilson [άντε να δω τι άλλο θα κάνω για σας..]

Χαρακτηριστικές σκηνές από το 30 Century Man

και ο Απόλλωνας από το Schoolwave, από τον οποίο περιμένουμε πολλά, και για τον οποίο κατέληξα τελικά ότι δεν είναι ο έλληνας Antony αλλά ο έλληνας Jeff Buckley

musica ficta - οδός ονείρων