48th T.I.F.F. : Day 1 : Friday 16.11.2007

1. Chorok Mulkogi [Green Fish], South Korea, 1997, Lee Chang-Dong, * 1/2

Έστω και με την ψυχή στο στόμα, τα πρόλαβα όλα, δουλειά, κάρτα, εισητήρια, ωραίο σάντουιτς με τόνο στο κυλικείο, η c16 άδεια.. μια χαρά! Ο συμπαθέστατος Lee Chang Dong, με τη γνώριμη πια Ασιατική ταπεινότητα και ευγένεια, ευχαριστεί τους σχετικά λιγοστούς θεατές, παρατηρεί πως όταν ήρθε το 1997 ως διαγωνιζόμενος με την ίδια ταινία, υπήρχε πολύ λιγότερη κίνηση στους δρόμους και πολύ λιγότερα κινητά τηλέφωνα, και μας έστειλε κανονικά με την ατάκα "Ελπίζω τώρα να είστε περισσότερο ευτυχισμένοι". Όλα τα σημάδια είναι θετικά λοιπόν και το ηθικό δεν κάμπτεται ούτε από την 20λεπτη καθυστέρηση λόγω των [αναπόφευκτων για πρώτη ημέρα] προβλημάτων στον ήχο. Η ταινία ξεκινά, και γρήγορα οι ελπίδες για μια μαγική φωτογραφία και ατμόσφαιρα παρόμοια με αυτές των ταινιών άλλων Κορεατών σκηνοθετών αρχίζουν και διαψεύδονται. Δεν πειράζει, είμαστε σίγουροι ότι το σενάριο και η πλοκή θα μας αποζημιώσουν για την πτωχή ποιότητα της εικόνας.

Και ιδού : Ο Νίκος Δαδινόπουλος, σε μια ποιοτική στροφή στην καριέρα του δίνει ερμηνεία ζωής ως Μακντόνγκ, ο 26χρονος φαντάρος που απολύεται από το στρατό και βρίσκεται σε αναζήτηση δουλειάς για να βοηθήσει την οικογένειά του, την αδελφή του που δουλεύει σε ύποπτο μπαρ, και τη μητέρα του που φροντίζει τον ΑΜΕΑ αδελφό του -το πιο όμορφο και συγκινητικό κομμάτι της ταινίας-. Γοητευμένος από την ομορφιά της Τέτας Ντούζου [σε μια επίσης δραματική ερμηνεία - έκπληξη] παρασύρεται στα πλοκάμια μιας συμμορίας της νύχτας [ή της κακιάς ώρας αν προτιμάτε] με αρχηγό τον Big Brother [κλασική περίπτωση miscasting του Σταμάτη Γαρδέλη στο ρόλο του άσκημου μεν αλλά φοβερού και τρομερού κακού δε, που δεν τον φοβούνται ούτε τα έντομα όμως]. Το τέλος προδιαγράφεται πολύ πολύ κακό..

Να το δω? : Βεβαίως, το ρωτάς?


2.Párpados azules [Blue Eyelids], Mexico, 2007, Ernesto Contreras, * * *

Νέος Μεξικάνικος κινηματογράφος, και μια πραγματική έκπληξη, μια θαυμάσια ταινία για την ανθρώπινη μοναξιά, βασισμένη στην πιθανότατα πιο αμήχανη ερωτική ιστορία που έχετε παρακολουθήσει ποτέ στην οθόνη.


Η Μαρίνα Φαρφάν, η μικρή ταλαντούχα αδελφή της Άννας Δρούζα μόλις που τα κουτσοφέρνει βόλτα, εργαζόμενη στις κλωστές Ντεμισέ. Ήσυχη, ντροπαλή, συνεσταλμένη, κερδίζει ένα ταξίδι για δύο σε πολυτελές ξενοδοχείο στην Ακτή Σαλαμάντρα. Τώρα πρέπει να βρει και κάποιον για να πάρει μαζί της. Ο κλήρος πέφτει στον παλιό συμμαθητή [?] της Βίκτορ, ο άλλοτε ήσυχος, μοναχικός, εντελώς απαρατήρητος συμμαθητής σας στο Γυμνάσιο, και νυν ήσυχος, μοναχικός εντελώς απαρατήρητος [έξοχη η σεκάνς που προσπαθεί η τηλεφωνήτρια της εταιρείας να τον εντοπίσει] assistant σε ασφαλιστική εταιρεία [δηλαδή το παιδί για τις φωτοτυπίες]. Το πως συναντιούνται, γνωρίζονται, αγαπιούνται, χορεύουν, κάνουν έρωτα κλπ, απλά πρέπει να το δείτε, με όλες τις αργές, βασανιστικές, και κυρίως, αμήχανες, λεπτομέρειες..

Άρα να το δω..: Σι!

Βγαίνοντας από την αίθουσα, θα θέλετε σίγουρα να βρείτε αυτό το τραγούδι που κυριαρχεί στην ταινία, οπότε να μη μπαίνετε και σε ιδιαίτερο κόπο [όπως εγώ που έφαγα τον κόσμο..]

#47 : the kinks - this strange effect

και για τη συνέχεια του παράλληλου αφιερώματος:

#46 : bis - action and drama

Από το καταπληκτικό άλμπουμ τους του 1998 με τίτλο social dancing, εκτός από το δυναμίτη eurodisco υπήρχε κι αυτό το super pop hit με τους απίθανους στίχους:

give me action and drama
give me 80s madonna
give me club tropicana
give me bananarama

#45 : detektivbyran - E18

Πέρυσι έκαψαν καρδιές με το εκπληκτικό nattopet. Ορίστε άλλο ένα πανέμορφο instrumental από το εξαιρετικό EP τους.

#44 : evripidis and his tragedies - ru ru i'd love to...

Δεν πιστεύω να υπάρχει κανείς που να μην έχει πάρει είδηση ότι ένα από τα καλύτερα pop άλμπουμ της χρονιάς είναι Εληνικό έτσι?

#43 : jack - sleepin' makes me thirsty

Έμειναν στη σκιά των Tindersticks και άξιζαν σαφώς καλύτερη τύχη. Αγαπημένο track από το The End Of The Way It's Always Been του 2002.