Lost

Προσπαθώ κάθε μέρα ανεπιτυχώς να υπνωτίσω τον οδηγό του λεωφορείου, κυρίως όταν πλησιάζουμε σε γέφυρα.. μάλλον φταίει το ότι κάθομαι πάντα στη γαλαρία, και η απόσταση προφανώς μετράει.. όχι τίποτ'άλλο, αν είναι να πας, μην πας και μόνος σου. 160 χλμ και 3++ ώρες τη μέρα, κάθε μέρα, είναι too much, και η κούραση είναι σαν τη ραδιενέργεια: συσσωρεύεται...

Τουλάχιστο να συνέβαινε και σε μένα κάτι τόσο συναρπαστικό όπως π.χ. στη φίλη μου τη Λ. που δουλεύει στην εξυπηρέτηση πελατών μιας εταιρίας, και αφού την έκοβε άσχημα για ώρα ένας κοντός καραφλός στρουμπουλός 35άρης πήγε και απλά άφησε πάνω στο γκισέ της αυτό το θεϊκό.. κι έφυγε..

anyway... mary onettes.. you nailed it!


the mary onettes - lost