1. Le Bruit des Gens Autour, [France], 2008, Diasteme, **
Χαριτωμένη Γαλλική κομεντί [με την ευρεία έννοια του όρου], παρουσιάζει μια σειρά από χαρακτήρες που συμμετέχουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στο Φεστιβάλ Θεάτρου της Αβινιόν. Το ζευγάρι των ηθοποιών που βρίσκεται στα πρόθυρα του χωρισμού, ο θεατρικός συγγραφέας που προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά το θάνατο της γυναίκας του, η ντίβα χορεύτρια και ο gay βοηθός της, η γιαπωνέζα θεατρόφιλη.. λίγο φλύαρο, λίγο φρου φρου κι αρώματα, εντελώς γαλλικό, καθόλου φεστιβαλικό. Το ότι δεν μπορείς εύκολα να πιστέψεις ότι είναι η πρώτη ταινία του σκηνοθέτη, δεν είμαι σίγουρος αν συγκαταλέγεται στα πλεονεκτήματα ή στα μειονεκτήματα της ταινίας.
Να το δω? : Αν σου αρέσουν οι ταινίες του είδους είναι μια χαρά.
2. Lake Tahoe, [Mexico], 2008, Fernando Eimbcke, ***
Μετά το πολύ πετυχημένο Duck Season ο Eimbcke επανέρχεται στη Θεσσαλονίκη, ευτυχώς με μια πιο ώριμη και σοβαρή δεύτερη ταινία. Και πάλι οι πρωταγωνιστές είναι παιδιά, το παιδάκι της πρώτης ταινίας μεγάλωσε και πρωταγωνιστεί και εδώ, ως ο έφηβος που προσπαθεί να επιδιορθώσει το αυτοκίνητό του, το οποίο τρακάρει σε μια κολόνα στην πρώτη σκηνή της ταινίας. Παράλληλα προσπαθεί να συμφιλιωθεί και με το γεγονός του θανάτου του πατέρα του. Αργοί, ανθρώπινοι ρυθμοί, αρκετό χιούμορ [κλέβει την παράσταση ο πιτσιρικάς φαν του κουνγκ φου και του Μπρους Λι], μια ζεστή ανθρώπινη ταινία που αξίζει να δείτε..
Να το δω? : ..ακόμη κι αν το Κυνήγι της Πάπιας σας φάνηκε υπερεκτιμημένο
3. Tout Est Parfait, [Canada], 2008, Yves-Christian Fournier, ***
Δεν είναι Heathers, δεν είναι Virgin Suicides, αλλά αν σας αρέσουν οι ταινίες με fucked up teenagers θα σας αρέσει το Tout Est Parfais. Όχι τόσο αργό, όσο μεγάλο σε διάρκεια [ένα τεταρτάκι κομμένο στο μοντάζ θα ήταν ότι πρέπει], αντιμετωπίζει το θέμα της ομαδικής αυτοκτονίας τεσσάρων εφήβων με εντιμότητα και ψυχραιμία. Και εδώ δε βλέπουμε τι οδήγησε στη συμφορά, παρά μόνο το τι επακολουθεί [Πραγματικά νομίζω πως στις μισές ταινίες που έχω δει, οι ήρωες προσπαθούν να ξεπεράσουν ένα τραγικό γεγονός που τους συνέβη, και το οποίο δεν παρουσιάζεται σχεδόν ποτέ στην ταινία]. Πολύ καλός ο Maxime Dumontier στον πρωταγωνιστικό ρόλο, θαυμάσια επιλογή τραγουδιών, ένα teen movie λίγο αλλιώτικο από τ'άλλα..
Να το δω? : Δύσκολα θα κυκλοφορήσει, ότι πρέπει για DVD.
Το Double Suicide to παρουσιάσαμε την Κυριακή, γι'αυτό θα αρκεστούμε στο καταπληκτικό τραγούδι των My Teenage Stride, το παρουσιάζουμε για δεύτερη φορά φέτος αλλά είναι ένα από τα singles της χρονιάς.
#31. My Teenage Stride - Theme From Teenage Suicide [div]
Αν είναι να δώσεις στην ταινία σου ένα τέλος - βιντεο κλιπ, τουλάχιστο το τραγούδι ας είναι τόσο υπέροχο όσο αυτό..
#32. Blonde Redhead - Misery Is A Butterfly [div]
Πολύ μ'αρέσει αυτό το ρεφρέν των Νεοϋορκέζων Strega, και γιατί όχι άλλωστε, έχει τη σφραγίδα της Cloudberry..
#33. Strega - You Will Kiss Her [div]
Πως θα ακούγονταν οι Pet Shop Boys αν έπαιζαν κιθαριστική indiepop?
#34. Days - A Part Of The World [div]
Κλασικό βρετανικό shoegaze
#35. Air Formation - Fires [div]
Χαριτωμένη Γαλλική κομεντί [με την ευρεία έννοια του όρου], παρουσιάζει μια σειρά από χαρακτήρες που συμμετέχουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στο Φεστιβάλ Θεάτρου της Αβινιόν. Το ζευγάρι των ηθοποιών που βρίσκεται στα πρόθυρα του χωρισμού, ο θεατρικός συγγραφέας που προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά το θάνατο της γυναίκας του, η ντίβα χορεύτρια και ο gay βοηθός της, η γιαπωνέζα θεατρόφιλη.. λίγο φλύαρο, λίγο φρου φρου κι αρώματα, εντελώς γαλλικό, καθόλου φεστιβαλικό. Το ότι δεν μπορείς εύκολα να πιστέψεις ότι είναι η πρώτη ταινία του σκηνοθέτη, δεν είμαι σίγουρος αν συγκαταλέγεται στα πλεονεκτήματα ή στα μειονεκτήματα της ταινίας.
Να το δω? : Αν σου αρέσουν οι ταινίες του είδους είναι μια χαρά.
2. Lake Tahoe, [Mexico], 2008, Fernando Eimbcke, ***
Μετά το πολύ πετυχημένο Duck Season ο Eimbcke επανέρχεται στη Θεσσαλονίκη, ευτυχώς με μια πιο ώριμη και σοβαρή δεύτερη ταινία. Και πάλι οι πρωταγωνιστές είναι παιδιά, το παιδάκι της πρώτης ταινίας μεγάλωσε και πρωταγωνιστεί και εδώ, ως ο έφηβος που προσπαθεί να επιδιορθώσει το αυτοκίνητό του, το οποίο τρακάρει σε μια κολόνα στην πρώτη σκηνή της ταινίας. Παράλληλα προσπαθεί να συμφιλιωθεί και με το γεγονός του θανάτου του πατέρα του. Αργοί, ανθρώπινοι ρυθμοί, αρκετό χιούμορ [κλέβει την παράσταση ο πιτσιρικάς φαν του κουνγκ φου και του Μπρους Λι], μια ζεστή ανθρώπινη ταινία που αξίζει να δείτε..
Να το δω? : ..ακόμη κι αν το Κυνήγι της Πάπιας σας φάνηκε υπερεκτιμημένο
3. Tout Est Parfait, [Canada], 2008, Yves-Christian Fournier, ***
Δεν είναι Heathers, δεν είναι Virgin Suicides, αλλά αν σας αρέσουν οι ταινίες με fucked up teenagers θα σας αρέσει το Tout Est Parfais. Όχι τόσο αργό, όσο μεγάλο σε διάρκεια [ένα τεταρτάκι κομμένο στο μοντάζ θα ήταν ότι πρέπει], αντιμετωπίζει το θέμα της ομαδικής αυτοκτονίας τεσσάρων εφήβων με εντιμότητα και ψυχραιμία. Και εδώ δε βλέπουμε τι οδήγησε στη συμφορά, παρά μόνο το τι επακολουθεί [Πραγματικά νομίζω πως στις μισές ταινίες που έχω δει, οι ήρωες προσπαθούν να ξεπεράσουν ένα τραγικό γεγονός που τους συνέβη, και το οποίο δεν παρουσιάζεται σχεδόν ποτέ στην ταινία]. Πολύ καλός ο Maxime Dumontier στον πρωταγωνιστικό ρόλο, θαυμάσια επιλογή τραγουδιών, ένα teen movie λίγο αλλιώτικο από τ'άλλα..
Να το δω? : Δύσκολα θα κυκλοφορήσει, ότι πρέπει για DVD.
Το Double Suicide to παρουσιάσαμε την Κυριακή, γι'αυτό θα αρκεστούμε στο καταπληκτικό τραγούδι των My Teenage Stride, το παρουσιάζουμε για δεύτερη φορά φέτος αλλά είναι ένα από τα singles της χρονιάς.
#31. My Teenage Stride - Theme From Teenage Suicide [div]
Αν είναι να δώσεις στην ταινία σου ένα τέλος - βιντεο κλιπ, τουλάχιστο το τραγούδι ας είναι τόσο υπέροχο όσο αυτό..
#32. Blonde Redhead - Misery Is A Butterfly [div]
Πολύ μ'αρέσει αυτό το ρεφρέν των Νεοϋορκέζων Strega, και γιατί όχι άλλωστε, έχει τη σφραγίδα της Cloudberry..
#33. Strega - You Will Kiss Her [div]
Πως θα ακούγονταν οι Pet Shop Boys αν έπαιζαν κιθαριστική indiepop?
#34. Days - A Part Of The World [div]
Κλασικό βρετανικό shoegaze
#35. Air Formation - Fires [div]
4 σχόλια:
Σου άρεσε το Lake Tahoe??
Κόντεψα να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο...
άσε που μου θύμησε το La Influencia, μια ακόμα υπερεκτιμημένη ταινία στο περσινό...
Αργοι ρυθμοί, ναι, ανθρώπινοι...δεν θα το έλεγα.
Το bruit des gens ήταν όντως πολυ συμπαθητικό, αλλά ως εκεί.
ε να μη συμφωνουμε και σε ολα! η αληθεια ειναι οτι μου'φυγε λιγο η πολυ καλη εντυπωση απο το Q&A με το σκηνοθετη [τον βρηκα λιγο εκνευριστικο ειναι η αληθεια, λιγο 'ειδατε τι ταινια εκανα?'] πιστευω ακομη πως ειναι πολυ ενδιαφερουσα ταινια, ενα ωριμο δευτερο βημα. Ο χρονος θα δειξει για την πορεια του..
Παντως για το Influencia διαφωνω καθετα που λενε, εγω ενθουσιαστηκα. Και δεν ηταν καθολου υπερτιμημενο, οι περισσοτεροι το εθαψαν!
μα ηταν ταινια αυτη για φεστιβαλ? και για βραβειο κοινου? [μιλαω για το γαλλικο]. ελεος!
Όχι, δεν ήταν, αλλά μήπως ήταν οι υπόλοιπες;;
εγώ κουφάθηκα όταν είδα πόσο νέος ήταν ο σκηνοθέτης! τόσο νέος και τόσο μεσα στην κατάθλα..;-)
να υποθεσω λες για τον lake tahoe?
Δημοσίευση σχολίου