Μόλις τώρα συνειδητοποιώ ότι είδα τρεις ταινίες χθες, και όχι τέσσερις.. Τόσες τραγωδίες, τόσα δράματα, τόσοι πόλεμοι, τόση φτώχεια, τόση αρώστεια.. πότε θα βγει μια ταινία για το Αλτσχάιμερ να'ρθω να ταυτιστώ ο σινεφίλ?
1. Frozen River [USA], 2008, Courtney Hunt, **1/2
Έχοντας κερδίσει το μεγάλο βραβείο της κριτικής επιτροπής του φετινού Sundance το φιλμ της Hunt ήταν λογικό να γεμίσει την αίθουσα Φρίντα Λιάππα, κάτι που προκάλεσε την έκπληξη της υπέροχης Melissa Leo [και πολύ όμορφης από κοντά, η μοίρα της το έχει να παίζει τσακισμένες, σκληρές, αμακιγιάριστες γυναίκες, όπως στα 21 γραμμάρια] η οποία αφιέρωσε κατά κάποιο τρόπο την προβολή στη γιαγιά της, που έμεινε για πάνω από 30 χρόνια στην Ελλάδα. Η ταινία καταγράφει την ιστορία μιας γυναίκας που ζει με μισθό πείνας σ'ένα τροχόσπιτο κοντά σ'ένα καταυλισμό αυτόχθονων Μοχώκ στα σύνορα με τον Καναδά, μαζί με τα δυό της παιδιά. Ο άντρας της, εθισμένος στο τζόγο, τους έχει μόλις εγκαταλείψει. Η επεισοδιακή γνωριμία της με την Ινδιάνα [είπαμε, πολιτική ορθότητα, αλλά μέχρις ενός σημείου] Λάιλα θα την οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια..
Οι πολύ καλές ερμηνείες της Leo και της Misty Upham [η οποία μπορεί και να την τσιμπήσει την υποψηφιότητα] κρατούν γερά το φιλμ και αποτρέπουν την καταχώρησή του στην κατηγορία "αμάρτησα-για-το-παιδί-μου" - παύλα - "ύμνος-στη-γυναικεία-φιλία" - παύλα - αμερικανιά. Βέβαια, η πρόθεση της Hunt να ακολουθήσει το μονοπάτι της ποιοτικής αλλά [όχι κουλτουριάρικης] ταινίας που θα έχει καριέρα στα βραβεία και -φυσικά- στις αίθουσες, είναι ολοφάνερη.
Να τη δω? : Εισέπραξε θερμότατο χειροκρότημα και λογικά έχει ήδη διανομή.
2. Ting Che (Parking), [Taiwan], 2008, Mong-Hong Chung, ***
Ταιπέι, ημέρα της μητέρας. Ο Τσεν Μο, απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τη γυναίκα του, κυρίως έπειτα από την ιατρική γνωμάτευση ότι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Σταματά σ'ένα ζαχαροπλαστείο για να της πάρει μια τούρτα, σε μια προσπάθεια να αναθερμάνει τη σχέση τους, για να ανακαλύψει στο γυρισμό προς το αυτοκίνητό του, ότι κάποιος έχει διπλοπαρκάρει και τον έχει κλείσει. Ακολουθεί μια σειρά παράξενων περιστατικών και γνωριμιών, καθώς ο νεαρός άντρας προσπαθεί καθ'όλη τη διάρκεια της νύχτας να γυρίσει στο σπίτι του. Τα θέλει βέβαια και ο πωπός του, αλλά κάπως πρέπει να προχωρήσει και η πλοκή.. Θα μπορούσε να είναι μια ανόητη φάρσα, θα μπορούσε να είναι και αριστούργημα στα χέρια ενός Κιμ Κι-Ντουκ. Η ταινία του Chung βρίσκεται κάπου στη μέση. Έχει καλό ρυθμό και ανατρεπτική πλοκή, θαυμάσια νυχτερινή φωτογραφία, ωραίους χαρακτήρες.. αγαπιέται εύκολα.
Να το δω? : Ωραίο, ευχάριστο, μια χαρά.
3. Sonic Youth: Sleeping Nights Awake, [USA], 2007, Michael Albright, ***
Reno, άχρωμη, άοσμη και άγευστη μικρομεσαία αμερικανική πόλη. Ιούνιος 2006. Οι Sonic Youth, δέχονται την πρόσκληση του Albright, μια βδομάδα πριν τη συναυλία τους, ν'αφήσουν 7 εφήβους να κινηματογραφήσουν το show, αλλά και τους ίδιους, στα παρασκήνια, πριν και μετά από αυτό. Το φίλμ που προκύπτει είναι αρκετά διαφορετικό από το αντίστοιχο πχ για τους Beastie Boys που είδαμε στο περσινό Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ. Ασπρόμαυρο, με πολύ καλό μοντάζ και κινηματογράφηση των όσων συμβαίνουν πάνω στη σκηνή και με μια πολύ χαλαρή ατμόσφαιρα με το συγκρότημα στα παρασκήνια, πετυχαίνει απόλυτα σαν πείραμα, φοβάμαι όμως ότι δεν θα έχει κάτι παραπάνω να πει σε κάποιον που δεν είναι φαν του συγκροτήματος. Η Kim είναι το ίδιο αισθησιακή και cool τραγουδώντας το Cool Thing είκοσι χρόνια μετά, ο Thurston είναι απλός και φιλικός, κανείς τους δε δείχνει να φαντάζεται / πιστεύει ότι το αποτέλεσμα αυτού του project θα προβληθεί στη μεγάλη οθόνη, πόσο μάλλον σε κάποιο Φεστιβάλ. Καταφέρνει όμως, δείχνοντας το συγκρότημα τόσο προσιτό, να κάνει [και να μιλάει για] αυτό που αγαπά περισσότερο από οτιδήποτε, να αναδείξει ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά ως τη βασική αιτία της επιτυχίας και της διάρκειάς τους. "Ποτέ δεν το είδαμε ως business" αναφέρουν σε κάποια στιγμή, και αυτό χαρακτηρίζει με τον καλύτερο τρόπο το συγκρότημα, και κατ'επέκταση, την ίδια την ταινία.
Sonic Youth: Sleeping Nights Awake (Trailer)
Να το δω? : Δέκα χρόνια είχα ν'ακούσω Sonic Youth και πολύ το χάρηκα.
Θα ορκιζόμουν ότι σε ένα σημείο του Parking άκουσα τη φωνή του Bill Callahan, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος..
#16. Smog - Dress Sexy At My Funeral [div]
Επτάλεπτο, χορταστικό, υπνωτικό, υπέροχο. Από το Southampton της Βρετανίας.
#17. Boduf Songs - Quiet When Group [div]
Τρεισήμισυ λεπτά μιας ονειρικής εισαγωγής και άλλα τόσα ενός υπέροχου τραγουδιού. Δεκαπέντε χρόνια πριν..
#18. Northern Picture Library - Catholic Easter Colours [div]
Ο τίτλος, ο ήχος.. όλα παραπέμπουν στον Sufjan..
#19. The Welcome Wagon - Sold! To The Nice Rich Man [div]
Κάπως έτσι θα τραγουδούσε η Joanna Newsom ένα τραγούδι του Chris Garneau. Η λίμνη Superior βρίσκεται στα όρια Καναδά - ΗΠΑ.
#20. Charlotte Cornfield - North of Superior [div]
2 σχόλια:
To Parking ήταν πάρα πολύ καλό! (σε σύγκριση με διαφορα άλλα που έπαιζαν δηλαδή...)
ναι, ηταν ωραια ταινια, και οντως θυμιζε 'μετα τα μεσανυχτα' του σκορσεζε..
Δημοσίευση σχολίου