Όπως καταλαβαίνετε όσο ανεβαίνουμε βορειότερα η επιλογή του τραγουδιού γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Ειδικά στη Δανία άφησα την τύχη να αποφασίσει. Νικητές αναδείχθηκαν οι
Moi Caprice από την πανέμορφη Κοπεγχάγη [λες κι έχω πάει..] που στοιχηματίζω ότι θα σας κερδίσουν από την πρώτη νότα, από το killer riff τους, από τον τίτλο του τραγουδιού τους, από την υπέροχη νοσταλγική pop τους, από όλα τα παραπάνω τέλος πάντων!
Ποιος θα το περίμενε ότι η Εσθονία έχει μια πραγματικά αξιόλογη εναλλακτική σκηνή? Σίγουρα όχι εγώ, γι'αυτό και έμεινα άφωνος όταν έπεσα πάνω σ'αυτό το καταπληκτικό τραγούδι στο
Myspace. Μια θαυμάσια φωνή και μια υπέροχη μελωδία που έρχεται θαρρείς από μια άλλη εποχή, συνθέτουν ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της χρονιάς για τον γράφοντα. Και η εύρεση του mp3 του τραγουδιού αυτού ας πω απλά ότι δεν ήταν και το ευκολότερο πράγμα του κόσμου..
Οι Φινλανδοί πάντα ξεχώριζαν τουλάχιστο στο δικό μου μυαλό από τους υπόλοιπους Σκανδιναβούς, τόσο για τη μουσική τους, όσο και για την κουλτούρα τους γενικότερα. Έχω κιόλας την εντύπωση πως οι ταινίες του
Καουρισμάκι δε βοήθησαν και ιδιαίτερα στο να ανατραπεί ποτέ αυτή η άποψή μου. Μια περίεργη προσήλωση στην παράδοσή τους [κάτι καθόλου κακό βεβαίως], μια έμφυτη μελαγχολία.. δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλιώς. Αν ξέρετε πχ τους
paavoharju ή την
islaja ίσως καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Να, ακούστε πχ τους
tolbiac από το Ελσίνκι και το τραγούδι τους
purkkaa, που σημαίνει τσιχλόφουσκα αν δεν κάνω λάθος. Πάντως σίγουρα δε σημαίνει "μόλις ψόφησε ο σκύλος μου γι'αυτό και είμαι τόσο θλιμμένος" όπως ίσως φανταστήκατε..
Α, δε θα με βγάλετε κι εδώ τρελό! Το
Nurse Army των
Innersea εκτός του ότι δε θα πήγαινε ποτέ το μυαλό σας ότι προέρχεται από τη Γαλλία, θα μπορούσε κάλλιστα να συμπεριληφθεί στο περσινό
eraser του
thom yorke. Πρώτοι πρώτοι φιγουράρουν άλλωστε οι
Radiohead στις επιρροές του συγκροτήματος στο myspace. "The universe of InnerSea : an intimist sense of melancholy and liberating energy colliding but also going together well in favour of melody and pure emotion". Μια χαρά δηλαδή!
Από το
Augsburg της Βαυαρίας μας έρχεται το κουιντέτο των
Unicova, ένα κλασικό
indiepop σχήμα από αυτά που δε μας συνηθίζει η χώρα τους. Το θαυμάσιο
hush yeah, fly με τον
peter hook στο μπάσο [αλλά πάλι μπορεί και να κάνω λάθος..] δε διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, καθώς θυμίζει αρκετά πράγματα ακόμη και του πρόσφατου παρελθόντος, παρά μόνο ομορφιάς..
Μπορεί να μην είναι ένα από τα overhyped νέα ελληνικά συγκροτήματα [μια έτσι κι αλλιώς αρκετά γελοία φράση από μόνη της, δε μας έφθανε η πλήρης αδιαφορία των μέσων τόσα χρόνια για την ελληνική σκηνή, το
hype μας πείραξε τώρα..] παραμένει όμως κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος το καλύτερο αγγλόφωνο ελληνικό pop σχήμα. Μετά το εκπληκτικό pop διαμάντι
careless girls το οποίο θα ήταν ενάντια στους κανονισμούς να αποτελέσει την ελληνική συμμετοχή, καθώς το ξαναπαρουσιάσαμε πέρυσι, θα βολευτούμε με το έτερο σπουδαίο track της σελίδας τους στο
myspace με τίτλο
a house in mexico, με το οποίο ξεκάθαρα προσπαθούν να προσελκύσουν τις ψήφους του ισπανόφωνου μπλοκ, μόνο που κάπου ξέχασαν ότι αυτό αποτελείται από μόνο μία χώρα..
Τις
Amiina θα τις θυμάστε ως support [και όχι μόνο] των
sigur ros σ'εκείνη τη μνημειώδη συναυλία τους το 2003 στο Θέατρο Βράχων. Οι φίλοι μας τις πήραν υπό την προστασία τους έκτοτε, και για να τους ευχαριστήσουν αυτές άρχισαν να τους πλέκουν πουλοβεράκια και κασκόλ, όπως γίνεται ξεκάθαρο σε όποιον δει το εξώφυλλο του νέου τους άλμπουμ
Kurr. Το
Rugla είναι μια αρκετά τολμηρή πρόταση της Ισλανδικής επιτροπής καθώς είναι σχεδόν instrumental κι έχει να ανταγωνιστεί αρκετούς indiepop δυναμίτες. Είναι όμως πανέμορφο κι εντελώς διαφορετικό από τα υπόλοιπα οπότε δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει..
Και να λοιπόν ένα ιταλικό indiepop σχήμα με γαλλικό όνομα που παίζει μουσική με αγγλικούς στίχους! Τι? Η Ιταλία δε στέλνει πλέον συμμετοχές στη Eurovision, σας ακούω να γκρινιάζετε? Μήπως καλύτερα να αναρωτηθείτε για το πόσο θλιβερό είναι το γεγονός ότι γνωρίζετε τόσες άχρηστες πληροφορίες για τηλεοπτικά πανηγυράκια? Λέω, μήπως.. Anyway.. και μόνο αυτό το καταπληκτικό τραγουδάκι να είχαν ποτέ κυκλοφορήσει οι
le man avec les lunettes θα είχαν εκπληρώσει τον προορισμό τους, έχουν όμως αρκετά ακόμη σαν κι αυτό που περιμένουν να τα ανακαλύψετε.
Όχι,εμείς δε θα χάσουμε ποτέ την πίστη μας στην pop, όσο υπάρχουν ακόμη συγκροτήματα από τη Σκανδιναβία σαν τους
Love Dance. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να πειστεί κανείς πως το καταπληκτικό
losing faith κυκλοφόρησε από Νορβηγούς το 2007 και όχι από κάποιο Σκωτσέζικο συγκρότημα της
Sarah Records το 1992. Με το άλμπουμ τους
result οι καταπληκτικοί αυτοί Νορβηγοί έρχονται με τεράστια φόρα να αμφισβητήσουν τους γείτονες Σουηδούς για τα σκήπτρα του
tweepop βασιλείου για τη χρονιά που διανύουμε..
Μα και η Πολωνία να έχει εναλλακτική σκηνή? Και γιατί όχι θα μου πείτε.. Η φωνή του
Michal και η ακουστική του κιθάρα ίσως δε σας πουν πολλά πράγματα στην αρχή του τραγουδιού, έπειτα όμως μπαίνει σφήνα η υπέροχη φωνή της
Natalia, η οποία είναι και το ατού των
iowa super soccer από το
Myslowice της Πολωνίας. Το τελευταίο τους EP λέγεται
teenage dreams so hard to beat.
Η κυρία
Teresa Iturrioz ήταν μεν μέλος των
Aventuras De Kirlian και των
Le Mans, κυκλοφόρησε όμως πέρυσι στη γνωστή ισπανική εταιρία
Elefant Records το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ κάτω από το όνομα
Single. Από το άλμπουμ αυτό, με τίτλο
Pio Pio, διαλέξαμε το ομώνυμο τραγούδι, με τον περίεργο αλλά μαγευτικό ρυθμό, ο οποίος κυριαρχεί ακόμη και με την έλευση των φωνητικών της teresa, αρκετή ώρα μετά την έναρξη του τραγουδιού..
Εδώ κύριοι νίντζα της αγάπης, όπως καταλαβαίνετε, όλα τα μάτια είναι στραμμένα επάνω σας. Και επάνω μας επίσης, διότι η ευθύνη της επιλογής ήταν μεγάλη, και οι υποψήφιοι δεκάδες. Αφήστε που διατρέχαμε και τον κίνδυνο του [μίνι] σκανδάλου, καθώς όχι μόνο το τραγούδι σας είναι κυκλοφορία του 2006, αλλά σας έχουμε δώσει ήδη
μία ευκαιρία για παγκόσμια αναγνώριση μέσα από αυτό το blog. Εντάξει, στα 20 καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς δε σας βάλαμε πέρυσι, αν και θα έπρεπε, με το καταπληκτικό σας άλμπουμ
the secret of the loveninjas, αλλά νομίζω τώρα ξεπληρώνουμε την αδικία με την δεύτερη ευκαιρία που σας δίνουμε. Μην την αφήσετε να πάει χαμένη
Τη Βρετανία την είχα αφήσει για το τέλος. Πείτε το τεμπελιά, πείτε το υπερβολική σιγουριά, δεν είχα βρει όμως ούτε ένα τραγούδι κατάλληλο για να την εκροσωπήσει σ'έναν τόσο βαρυσήμαντο διαγωνισμό. Στην τύχη βέβαια να'πεφτα πάνω σε οποιοδήποτε αγγλάκι που ανεβάζει τη μουσική του στο myspace, δε θα μπορούσα να βρω κάτι χειρότερο από τη βρετανική συμμετοχή στην κανονική eurovision, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.. Ότι και να λέμε πάντως για τη νέα βρετανική σκηνή, δεν είναι δα και δύσκολο να βρει κανείς μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας ένα νέο αγγλικό συγκρότημα με τουλάχιστον ένα πολύ ωραίο pop τραγούδι, σ'αυτό ήταν πάντα πολύ καλοί και με έναν μόνο αντίπαλο. Ένα τέτοιο λοιπόν συγκρότημα είναι και οι
Little Things από το
Guilford. Έχουν κυκλοφορήσει μόλις ένα EP και το
lullaby που θα κλείσει το διαγωνισμό θα περιληφθεί στο δεύτερό τους, που θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο αν δεν κάνω λάθος. Από τις δύο εκδόσεις του τραγουδιού, προσωπικά προτιμώ αυτή με τα όμορφα φωνητικά της
Rokhsan, παρά τη δεύτερη που έχουν στη σελίδα τους στο myspace στην οποία τραγουδά [κυρίως] ο
Henry.
Αυτό ήταν λοιπόν. Κατεβάστε τα, ακούστε τα, ξανακούστε τα, σκεφτείτε το καλά και.. ψηφίστε με το χέρι στην καρδιά [δε συμμετέχει και η Κύπρος οπότε να είστε αντικειμενικοί παρακαλώ, έστω κι αν συμμετέχει η Ελλάδα]. Έπειτα, βρείτε άλλα 5 άτομα για να κάνουν το ίδιο, ειδάλλως αυτό το blog θα αυτοκαταστραφεί σε 5 δευτερόλεπτα..
download, listen, vote, get your friends to do the same.. and be objective!