Ανατολική Γερμανία. Βερολίνο. 80s. Στάζι. 100.000 εργαζόμενοι. 200.000 πληροφοριοδότες. Εδώ τελειώνει και ότι απωθητικό μπορείτε να σκεφτείτε για τη συγκεκριμένη ταινία, καθώς είναι μια ταινία πολύ ενδιαφέρουσα, ενίοτε συναρπαστική και συγκινητική (που φέρνει πιο πολύ στο Goodbye Lenin, αν και καλύτερη, παρά στις τελευταίες ταινίες για το Χίτλερ, τη γραμματέα του κλπ, αν αυτό σας βοηθά να καταλάβετε το κλίμα της..). Οι 'Ζωές των άλλων' λοιπόν είναι ένα πολύ καλό φιλμ, και δίκαια γνωρίζει ήδη επιτυχία (κάποιοι δε μπόρεσαν να μπουν στην προβολή που πήγα). Εστιάζει σ'ένα ζευγάρι που παρακολουθείται από τη Στάζι και τον αξιωματικό που τους παρακολουθεί, κι ενώ είναι πολιτική ταινία δεν είναι καθόλου ντοκυμαντερίστικη, καθόλου 'γροθιά στο στομάχι'. Ενώ αρχικά είναι η καταπληκτική ερμηνεία του Ulrich Mühe που εντυπωσιάζει στο ρόλο του αξιωματικού της Στάζι, αποδίδοντας έξοχα τη μεταστροφή του από κυνικό ανακριτή σε ανθρώπινο ον, σε μια δεύτερη ανάγνωση είναι ο εικονιζόμενος Sebastian Koch που κερδίζει τις εντυπώσεις, με μια πιο υπόγεια ερμηνεία, στο ρόλο του ημι-παραιτημένου διανοούμενου που παλεύει να αποδείξει -στον εαυτό του κυρίως- ότι δεν έχει συμβιβαστεί, ότι δεν έχει ξεπουληθεί στο κόμμα. Μου θύμισε πολλούς Έλληνες 'συναδέλφους' του της τελευταίας 20ετίας..
Να το δω? : Μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της χρονιάς (Βραβεύτηκε και ως η καλύτερη)
Να το δω? : Μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της χρονιάς (Βραβεύτηκε και ως η καλύτερη)
2 σχόλια:
piga savvato vrady kai eida tin tainia proti seira sto makedoniko..kako auto..alla i tainia stroti me exairetiki atmosfaira..europaiki..proigoumenos eixa dei to happy feet..xeneroto.,
weird, κι εγώ στην ίδια προβολή ήμουν (2-3 σειρές πίσω σου..)
(μόνο που εγώ πηγαίνω έτσι κι αλλιώς μπροστά, έχω συνηθίσει από το φεστιβάλ)
Δημοσίευση σχολίου