H Stanka είναι μια ηλικιωμένη κυρία, που γυρίζει στο σπίτι της με δυο τσάντες ψώνια. Το ασανσέρ όμως έχει χαλάσει και η ανάβαση στον ένατο όροφο φαντάζει σαν δύσκολο και επικίνδυνο ταξίδι.
Έξυπνη ιδέα για ένα μικρό μήκους φιλμ [τα 15 λεπτά σου φαίνονται τουλάχιστο διπλάσια από την αγωνία και το λαχάνιασμα] η οποία ήρθε στη σκηνοθέτιδα όταν συνέβη κάτι αντίστοιχο στη δική της γιαγιά [η οποία όμως έμενε στον τέταρτο όροφο].
Να το δω? : Λαχανιάζεις περισσότερο παρακολουθώντας παρά ανεβαίνοντας.
2. Shelter, [Bulgaria], Dragomir Sholev, [2010], **1/2
Συμπαθητικά αφελές και αρκετά αστείο φιλμ από τη γειτονική Βουλγαρία, πάνω στο αιώνιο θέμα του teenage rebellion. Geek πιτσιρικάς εξαφανίζεται για δυο μέρες από το σπίτι κι όταν επιστρέφει οι γονείς του ανακαλύπτουν έντρομοι ότι κάνει παρέα με πανκιά και φρικιά. Γνώριμο σκηνικό σε όποιον έχει παρακολουθήσει έστω και μια ελληνική (βιντεο)ταινία στα 80s, το οποίο βέβαια δεν αποδίδεται με καθόλου σαχλό ή γελοίο τρόπο από ένα φιλμ που σου προσφέρει απλόχερα ένα χαμόγελο ενώ θα περίμενες μια γροθιά στο στομάχι.Να το δω? : Μια χαρά είναι και το χαμόγελο.
3. Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives, [Thailand], Apichatpong Weerasethakul, [2010], ****1/2
Εδώ τα λόγια περισσεύουν. Ο ίδιος ο Joe [ε, κολλητοί του έχουμε γίνει πλέον] μας προέτρεψε να μη σκεφτόμαστε και πολύ αυτά που θα συμβούν κατά τη διάρκεια της ταινίας, αλλά να αφεθούμε στα συναισθήματα.
Και να θέλεις να σκεφτείς βέβαια, σταματάς σύντομα την προσπάθεια. Ηθοποιοί από τις προηγούμενες ταινίες του στους ίδιους ή σε διαφορετικούς ρόλους. Η πανταχού παρούσα ζούγκλα, έξι διαφορετικές ιστορίες και κινηματογραφικά είδη, ντοκιμαντέρ, βασιλικό δράμα εποχής, η μεταφορά ενός κινηματογραφικού βιβλίου για κάποιο μοναχό που μπορούσε να θυμηθεί τις προηγούμενες ζωές του, ονειρικά πλάνα λίγο πριν το ξημέρωμα, o Chewbacca από το Star Wars, πνεύματα, φαντάσματα, άνθρωποι που ζευγαρώνουν με πιθήκους και γατόψαρα, ο πατέρας του σκηνοθέτη που πέθανε από νεφρική ανεπάρκεια.. όλα στριμωγμένα αριστοτεχνικά σε ένα δίωρο κινηματογραφικό παραλήρημα μπροστά στο οποίο απλά προσκυνάς, μη μπορώντας να το ακουμπήσεις από πουθενά. Οι αδελφοί Lumiere θα ήταν περήφανοι.
Να το δω? : Welcome to the jungle!
4. Attenberg, [Greece], Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, [2010], ***1/2
Οτιδήποτε φιλμ μετά την παραπάνω εμπειρία φαίνεται σαφώς ψεύτικο και επιτηδευμένο. Το Attenberg βέβαια δε χρειάζεται να προσπαθήσει και πολύ, καθώς θαρρείς πως θέλει από την αρχή να σε προβοκάρει με τους διαλόγους [και όχι τόσο με τις ωμές σεξουαλικές περιγραφές των δύο κοριτσιών όσο με τις αμπελοφιλοσοφίες του πατέρα] και το στυλ ερμηνείας [η ρομποτική εκφορά του λόγου του Κυνόδοντα εδώ πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα]. Όμως αυτά είναι απλώς ευρήματα, που σε συνδυασμό με τον περίεργο χορό-βηματισμό των κοριτσιών και την εξαιρετικά ταιριαστή τοποθεσία των γυρισμάτων συνθέτουν το αλλόκοτο σύμπαν του Attenberg. Είναι απλώς η -σημαντική- επιφάνεια κάτω από την οποία κρύβονται πολύ σημαντικότερα πράγματα, όπως "μια άλγεβρα συναισθημάτων μεταξύ τεσσάρων ανθρώπων" όπως πολύ πετυχημένα περιέγραψε το φιλμ η σκηνοθέτης. Όπως η εκπληκτική ερμηνεία της Ariane Labed (στο ρόλο του 13χρονου απροσάρμοστου κοριτσιού παγιδευμένου στο σώμα μιας 23χρονης) η οποία διαθέτει αναμφισβήτητα το ταλέντο, την ομορφιά και το star quality για να φτάσει πολύ ψηλά, αρκεί απλά να τα μαζέψει και να φύγει από την Ελλάδα.
Στα συν της ταινίας ας προσθέσω ακόμη τα καταπληκτικά της τραγούδια και μερικές πραγματικά ξεκαρδιστικές σκηνές.
Να το δω? : Επιβάλλεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου