51th T.I.F.F. Day 10 : Sunday 12.12.2010

1. Den Eneste Ene (The One And Only), [Denmark], Susanne Bier, [1999], *1/2

Η Bier έχει ως γνωστόν αποκτήσει φανατικό κοινό -και διανομή- στη χώρα μας μέσω του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, και αυτό ήρθε τώρα να αποκαλύψει το αμαρτωλό της παρελθόν με το αφιέρωμα στο έργο της. Γιατί αν δεν υπήρχε αυτό το αφιέρωμα αμφιβάλλω για το αν θα μπορούσε ποτέ να παιχτεί αυτό το φιλμ στο Φεστιβάλ, μια καραμπινάτη ρομαντική κωμωδία, γεμάτη κλισέ και στερεότυπα, το απόλυτο flip side των μετέπειτα ταινιών της που όλοι αγαπήσαμε.

Αν χαρακτηρίσαμε Αμερικανιά (καλής ποιότητας) την τελευταία της ταινία, εδώ η Meg Ryan ή η Sandra Bullock θα έκαναν τούμπες για τον πρωταγωνιστικό ρόλο σ'ένα Αμερικάνικου ριμέικ, και απορώ πως κάτι τέτοιο δεν πραγματοποιήθηκε ακόμη. Κάποιος είπε "σαν ταινία της Μαλέα ήταν" οπότε I rest my case..

Να το δω? : Παρ'όλα αυτά βλέπεται ευχάριστα στην Κυριακάτικη μεσημεριανή ζώνη κάποιου καναλιού.

2. Winter's Bone, [USA], Debra Granik, [2010], ***1/2

Η Jennifer Lawrence εντυπωσιακά ώριμη για την ηλικία της, ερμηνεύει έξοχα την 17χρονη Ree, μια επίσης εντυπωσιακά ώριμη για την ηλικία της έφηβη που φροντίζει τα δύο μικρά αδέρφια της και την άρρωστη μητέρα της, καθώς ο πατέρας τους έχει εγκαταλείψει. Πρέπει όμως να τον βρει, αλλιώς θα μείνουν οικογενειακώς στο δρόμο.

Όλα αυτά βέβαια ακούγονται υπερβολικά μελό, το -βραβευμένο- όμως σενάριο της Granik αποφεύγει την εύκολη συγκίνηση (δεν υπάρχει ας πούμε μια τέτοια σκηνή όταν η πρωταγωνίστρια πιάνει λίγα λεφτά στα χέρια της), ξεχειλίζοντας από σκληρότητα και ρεαλισμό.

Να το δω? : Στη σκοτεινή αίθουσα, καθώς έχει ήδη εξασφαλίσει διανομή.

Αυλαία λοιπόν για ένα πολυδιαφημισμένα 'λιτό' Φεστιβάλ. Δε μου αρέσουν οι απολογισμοί, το μοναδικό που πάντα με απασχολεί άλλωστε είναι οι ταινίες.

Ένα μόνο έχω να δηλώσω: Το 51ο Φεστιβάλ είναι σαφώς, οριστικώς και αμετακλήτως το τελευταίο το οποίο 'καλύπτει' η Χειμερινή Ακαδημία. Εννέα Φεστιβάλ, με περισσότερες από τριακόσιες ταινίες, είναι νομίζω αρκετά. Και αρκετά κουραστικά.