Ελπίζω η μέρα να μη φάνηκε από το πρωί..
1. Mysterious Object At Noon (Dogfahr Nai Mau Marn), [Thailand], Apichatpong Weerasethakul, [2000], **
Παρά την έλλειψη συμβατικής πλοκής, παρά την κακής ποιότητας ασπρόμαυρη εικόνα, παρά την πολύ κουραστική παρακολούθησή του και τις φαινομενικά ασύνδετες μεταξύ τους εικόνες / ιστορίες / συνεντεύξεις, το πειραματικό πρώτο μεγάλου μήκους φιλμ του A.W. έχει όντως ενδιαφέρον, κυρίως αν το αντιμετωπίσεις όπως πρέπει, ως άσκηση ύφους, ως πείραμα.
Το συνεργείο του A.W. γυρίζει σε χωριά της Ταϊλάνδης και κινηματογραφεί χωρικούς, γυναίκες, παιδιά, ζητώντας τους να συμπληρώσουν το σκελετό μιας ιστορίας με δικά τους αληθινά βιώματα ή με φανταστικές διηγήσεις.
Προφανώς θύμα των περικοπών του Φεστιβάλ υπήρξε και το 95% των Αγγλικών υπότιτλων του φιλμ [όχι ότι ήταν και άκρως απαραίτητοι βέβαια..]
1. Mysterious Object At Noon (Dogfahr Nai Mau Marn), [Thailand], Apichatpong Weerasethakul, [2000], **
Παρά την έλλειψη συμβατικής πλοκής, παρά την κακής ποιότητας ασπρόμαυρη εικόνα, παρά την πολύ κουραστική παρακολούθησή του και τις φαινομενικά ασύνδετες μεταξύ τους εικόνες / ιστορίες / συνεντεύξεις, το πειραματικό πρώτο μεγάλου μήκους φιλμ του A.W. έχει όντως ενδιαφέρον, κυρίως αν το αντιμετωπίσεις όπως πρέπει, ως άσκηση ύφους, ως πείραμα.
Το συνεργείο του A.W. γυρίζει σε χωριά της Ταϊλάνδης και κινηματογραφεί χωρικούς, γυναίκες, παιδιά, ζητώντας τους να συμπληρώσουν το σκελετό μιας ιστορίας με δικά τους αληθινά βιώματα ή με φανταστικές διηγήσεις.Προφανώς θύμα των περικοπών του Φεστιβάλ υπήρξε και το 95% των Αγγλικών υπότιτλων του φιλμ [όχι ότι ήταν και άκρως απαραίτητοι βέβαια..]
Να το δω? : Πάντως όχι αμέσως μετά τη δουλειά.
2. Verano De Goliat (Summer Of Goliath), [Mexico], Nicolas Pereda, [2010], **1/2
Ενδιαφέρουσα και διεισδυτική ματιά σε μια μικρογραφία της Μεξικανικής επαρχίας. Παιδιά παίζουν ανέμελα, κι όμως για ένα από αυτά κυκλοφορεί η φήμη ότι σκότωσε τη φίλη του. Μια γυναίκα με δυο παιδιά δε μπορεί να ξεπεράσει τη φυγή του άντρα της. Δυο στρατιώτες περιφέρονται άσκοπα.. Μέσα από το φίλτρο της μοναξιάς, της ανέχειας και της ανεργίας, γεγονότα όπως η εγκατάλειψη και ο φόνος χάνουν κάτι από την τραγικότητά τους, κι αυτό σοκάρει περισσότερο και από τα ίδια.
Θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στη μυθοπλασία και το ντοκιμαντέρ το φιλμ του Pereda είναι κι αυτό αρκετά κουραστικό στην παρακολούθησή του, ακολουθώντας τους ήρωές του σε αργούς, καθημερινούς ρυθμούς, χωρίς σενάριο και, κατά την προσφιλή συνήθεια πολλών σύγχρονων σκηνοθετών, χωρίς ικανοποιητική για την περιέργεια του θεατή κατάληξη, χωρίς "απαντήσεις".
Το φιλμ περιέχει φαντάζομαι μια από τις πιο αστείες σκηνές αυτού του Φεστιβάλ, μια σεκάνς τόσο εκνευριστικά μακρόσυρτη που έκανε μια ολόκληρη αίθουσα να ξεσπάσει σε νευρικό γέλιο.
Να το δω?: Αν οι παραπάνω λέξεις-κλειδιά (κατάληξη, κουραστική, αργοί καθημερινοί ρυθμοί) δε σε αποτρέψουν, γιατί όχι?
3. Lo Que Mas Quiero, [Argentina], Delfina Castagnino, [2010], **
Με αφορμή το θάνατο του πατέρα της Πιλάρ, η φίλη της Μαρία έρχεται από το Μπουένος Άιρες για να την επισκεφθεί, προσπαθώντας έτσι να αποφύγει τα δικά της προβλήματα. Οι δύο φίλες συναντιώνται σε μια κρίσιμη καμπή για τη ζωή τους, όπου πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι η ενηλικίωση έχει φτάσει προ πολλού, αναλαμβάνοντας την ευθύνη αλλά και παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις για τη μετέπειτα πορεία τους.
Συμπαθητικό φιλμ, με αρχή-μέση-και τέλος, με ωραίο θέμα και μερικές χαριτωμένες σκηνές. Μέχρι εκεί όμως.
Να το δω? : Καλά, και να προσπεράσεις δεν έγινε και τίποτε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου