1. Gigante, [Uruguay], Adrian Binlez, [2009], **1/2
Αγαθός γίγαντας δουλεύει ως σεκιουριτάς σε μεγάλο σούπερ μάρκετ. Παρακολουθώντας συνεχώς την κίνηση μέσα στο μαγαζί από τις κάμερες ασφαλείας, ερωτεύεται νοστιμούλα καθαρίστρια. Πολύ συμπαθητικό αλλά και πολύ προβλέψιμο, το feelgood φιλμ του Binlez άρεσε πολύ και σε πολλούς, και μάλλον δίκαια, γιατί αυτό που υπόσχεται το καταφέρνει μια χαρά.Να το δω? : Άσχημα πάντως δε θα περάσεις..
2. Air Doll, [Japan], Hirokazu Kore-Eda, [2009], ***1/2
Το Air Doll στα χέρια κάποιου άλλου θα μπορούσε να είναι μια αποτυχημένη, ακόμη και γελοία ταινία [θυμάται κανείς τον Άντριου Μακάρθυ?]. Στα χέρια όμως του σπουδαίου κυρίου Kore-Eda είναι απλά άλλη μια υπέροχη, ποιητική ταινία. Σίγουρα έχει τις αδυναμίες της, έχει τα προβληματάκια της στο ρυθμό και στο σενάριο, το θέμα της όμως είναι δύσκολο και δε μπορεί πια και η κάθε ταινία ενός σκηνοθέτη να είναι αριστούργημα.. Διαθέτει μια θαυμάσια πρωταγωνίστρια, ένα εξαιρετικό score από τον Katsuhiko Maeda [aka World's End Girlfriend] και ουκ ολίγες μαγικές σεκάνς. Εξακολουθώ να πίνω νερό στο όνομά του..Να το δω? : Μόνο ίσως ο Κιμ Κι-Ντουκ θα τη γύριζε καλύτερα..
3. Kinatay, [Philippines], Brillante Mendoza, [2009], ****
Το Kinatay ξεκινά κάπως σαν το Serbis, το περσινό, επίσης καταπληκτικό, φιλμ του απίθανου αυτού Φιλιππινέζου σκηνοθέτη. Κι ενώ νομίζεις ότι θα παρακολουθήσεις μια παρόμοια ταινία, με την κάμερα να ακολουθεί με γρήγορο, κοφτό ρυθμό τους ήρωες στη δύσκολη καθημερινότητά τους, το φιλμ κάνει μια απότομη στροφή και μετατρέπεται σε ένα σκοτεινό, ωμό, βίαιο, συγκλονιστικό, βασανιστικό νουάρ, με υποβλητικό ρυθμό και τρομακτική ένταση, απίστευτα ρεαλιστικό στην απεικόνιση της [αιώνιας] σχέσης υποκόσμου και αστυνομίας. Πανάξιο βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες για μια από τις πιο σκληρές ταινίες που έχει τύχει να παρακολουθήσω..Να το δω? : Κάθε δυό τρία λεπτά έφευγαν και ισάριθμοι θεατές. Consider yourselves warned..
2 σχόλια:
Συμφωνώ. Ποιητικά όμορφο το Air doll (υποθέτω ότι είχες παρακολουθήσει όλες τις ταινίες του αφιερώματος στον Hirokazu Kore-Eda πριν λίγα χρόνια). Μέχρι που σκέφτομαι να το ξαναδώ το Σάββατο!
Ήταν τέτοια η ιδέα πάνω στην οποία βασίστηκε η ταινία που ίσως εκτός από τον Kim Ki Duk θα τα κατάφερνε και ο Wong Kar Wai.
Χμμ, έτσι εξηγούνται όλα, μηδέν στις τρεις εχθές. Για μια στιγμή νόμιζα πως για να αποφύγεις άλλες ανεπάντεχες συναντήσεις το έκοψε πρόωρα το φεστιβάλ, χεχε. Κοίτα να δεις που με έψησες με το κιναται αλλά πέφτει την ίδια ώρα με την κούκλα αύριο και δεν θα τα καταφέρω, λέω όμως να πάω στο τιραντορ, αξίζει;
Δημοσίευση σχολίου