Πολύ θα ήθελα αυτό το post για τη χθεσινή συναυλία να διαφέρει από τα στερεοτυπικά που διαβάζω [και γράφω] συνέχεια, να μπορούσα να ασχοληθώ δηλαδή μόνο με την εμφάνιση του συγκροτήματος χωρίς τις γνωστές γκρίνιες για τα ίδια και τα ίδια, αλλά δυστυχώς αυτό δε θα συμβεί ούτε αυτή τη φορά.. Ο ανοιχτός χώρος της παλιάς Υδρογείου, ανακαινισμένος, λιτός, πολύ ζεστός και πραγματικά πολύ όμορφος, έδινε τις καλύτερες υποσχέσεις. Οι διοργανωτές? Για μια ακόμη φορά άξιοι συγχαρητηρίων, καθώς με μεγάλο ρίσκο έφεραν ένα όνομα που δεν θα εμφανιζόταν καν στην Αθήνα [και μάλιστα με μεγάλη δυσκολία απ'ότι άκουσα] καθώς κι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ονόματα της νέας Αθηναϊκής ηλεκτρονικής σκηνής.
Με τσιτωμένα εξαρχής λοιπόν νεύρα, λόγω της απερίγραπτης ταλαιπωρίας που προκάλεσε το κλείσιμο του κέντρου για την ομιλία γνωστού πολιτικού προσώπου [είδατε τι κομψά και πολιτισμένα το έθεσα?] κατέφθασα στο Block33 μέσα στο άγχος μη χάσω το support, ευτυχώς όμως η γνωστή [κι εδώ εν μέρει δικαιολογημένη] ελληνική καθυστέρηση της μιάμισης ώρας περίπου, δεν άφησε κάτι τέτοιο να συμβεί. Δυστυχώς την ανακούφιση της έγκαιρης άφιξης και την ευχάριστη έκπληξη του εξωτερικού χώρου διαδέχθηκαν ο παλιός κακός ήχος της Υδρογείου και το γνώριμο ντουμάνι που κατάφεραν να δημιουργήσουν τόσα λίγα [150 το πολύ?] άτομα [κοινό, προσωπικό.. μέχρι και το συγκρότημα προς το τέλος!] σε έναν τόσο μεγάλο χώρο, στον οποίο προσφάτως μάλιστα τοποθετήθηκε νέο σύστημα κλιματισμού / εξαερισμού!
Όση καλή διάθεση κι αν είχαν οι δυο Βερολινέζοι, προσωπικά, λόγω όλων των παραπάνω δε με ικανοποίησαν, δε με άγγιξαν, δε με συγκίνησαν σε κανένα σημείο της 65λεπτης εμφάνισής τους, κι αυτό κατέστη προφανές ότι θα συμβεί από το πρώτο κιόλας τραγούδι. Ίσως αν είχε επιλεγεί ένας διαφορετικός, μικρότερος χώρος, με καλύτερο ήχο, τα πράγματα να'ταν τελείως διαφορετικά..
Άφησα για το τέλος τον / τους F.H. [ας χρησιμοποιήσω καλύτερα το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο καθώς ήταν δύο τα άτομα πάνω στη σκηνή] οι οποίοι με εντυπωσίασαν περισσότερο θα έλεγα, καθώς με ένα πολύ δυνατό, συμπαγές και αρκετά χορευτικό σετ, κατάφεραν να μετατρέψουν την αρχική αδιαφορία [ή καλύτερα αμηχανία] των λιγοστών παρευρισκομένων, ίσως όχι σε θρίαμβο αλλά σίγουρα σε απόλυτα θετική εμπειρία.
Μοναδική σπουδαία στιγμή των Γερμανών, το καταπληκτικό..
Tarwater - Seven Ways To Fake A Perfect Skin [zs]
Με τσιτωμένα εξαρχής λοιπόν νεύρα, λόγω της απερίγραπτης ταλαιπωρίας που προκάλεσε το κλείσιμο του κέντρου για την ομιλία γνωστού πολιτικού προσώπου [είδατε τι κομψά και πολιτισμένα το έθεσα?] κατέφθασα στο Block33 μέσα στο άγχος μη χάσω το support, ευτυχώς όμως η γνωστή [κι εδώ εν μέρει δικαιολογημένη] ελληνική καθυστέρηση της μιάμισης ώρας περίπου, δεν άφησε κάτι τέτοιο να συμβεί. Δυστυχώς την ανακούφιση της έγκαιρης άφιξης και την ευχάριστη έκπληξη του εξωτερικού χώρου διαδέχθηκαν ο παλιός κακός ήχος της Υδρογείου και το γνώριμο ντουμάνι που κατάφεραν να δημιουργήσουν τόσα λίγα [150 το πολύ?] άτομα [κοινό, προσωπικό.. μέχρι και το συγκρότημα προς το τέλος!] σε έναν τόσο μεγάλο χώρο, στον οποίο προσφάτως μάλιστα τοποθετήθηκε νέο σύστημα κλιματισμού / εξαερισμού!
Όση καλή διάθεση κι αν είχαν οι δυο Βερολινέζοι, προσωπικά, λόγω όλων των παραπάνω δε με ικανοποίησαν, δε με άγγιξαν, δε με συγκίνησαν σε κανένα σημείο της 65λεπτης εμφάνισής τους, κι αυτό κατέστη προφανές ότι θα συμβεί από το πρώτο κιόλας τραγούδι. Ίσως αν είχε επιλεγεί ένας διαφορετικός, μικρότερος χώρος, με καλύτερο ήχο, τα πράγματα να'ταν τελείως διαφορετικά..
Άφησα για το τέλος τον / τους F.H. [ας χρησιμοποιήσω καλύτερα το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο καθώς ήταν δύο τα άτομα πάνω στη σκηνή] οι οποίοι με εντυπωσίασαν περισσότερο θα έλεγα, καθώς με ένα πολύ δυνατό, συμπαγές και αρκετά χορευτικό σετ, κατάφεραν να μετατρέψουν την αρχική αδιαφορία [ή καλύτερα αμηχανία] των λιγοστών παρευρισκομένων, ίσως όχι σε θρίαμβο αλλά σίγουρα σε απόλυτα θετική εμπειρία.
Μοναδική σπουδαία στιγμή των Γερμανών, το καταπληκτικό..
Tarwater - Seven Ways To Fake A Perfect Skin [zs]
1 σχόλιο:
Κρίμα, γιατί σε όσες συναυλίες έχω παραβρεθεί τελευταία, συμβαίνει το ίδιο...η εξαιρετκή διάθεση των καλλιτεχνών σκοντάφτει πάντα στην αίσχιστη διοργάνωση και την απαράδεκτη συμπεριφορά μεγάλου μέρους του κοινού.
(καλό μήνα ;))
Δημοσίευση σχολίου