Από το πρώτο κιόλας ρεπορτάζ από τις Κάννες, ξέρεις τι να περιμένεις από το τελευταίο φιλμ του Almodovar. "Δεν είναι από τις καλύτερές του", "Δεν είναι αυτό που περιμέναμε". Τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα φιλμ του σπουδαιότερου εν ζωή [το πέτυχα τώρα?] Ισπανού σκηνοθέτη, πολύ θα ήθελα κάποιος να μου το εξηγήσει.. Προσωπικά, αυτό που περίμενα, αυτό και βρήκα: Ένα συναρπαστικό, σχεδόν Χιτσκοκικό νουάρ-μελόδραμα, γεμάτο συγκίνηση, χρώμα, γέλιο, υπέροχες ερωτικές σκηνές, καταπληκτική [όπως πάντα] μουσική από τον Alberto Iglesias, μια αναπάντεχη, ευφυή [αλλά όχι αναπάντεχα ευφυή] αναφορά σε λατρεμένη προηγούμενη ταινία του, και μερικές αξέχαστες σκηνές που μόνο ο Almodovar μπορεί πια να γυρίσει [α. τα κόκκινα τακούνια β. το voiceover της Cruz στον εαυτό της στην πιο εμπνευσμένη σκηνή χωρισμού που έχετε δει τελευταία γ. είπα για τις ερωτικές σκηνές? δ. αχ, αυτές οι ντομάτες..]
Σίγουρα για τους σκεπτικιστές το σενάριο είναι προβλέψιμο, οι ήρωες γνώριμοι [ο συγγραφέας, η επιστήθια φίλη, η μοιραία γυναίκα, ο γιος] το μελόδραμα υπερβολικό.. για τους οπαδούς όλα αυτά είναι πλεονεκτήματα, όχι απλώς αποδεκτά, αλλά σαφώς επιθυμητά.
Να το δω? : Ακόμη δεν έχετε διαλέξει στρατόπεδο?
Σίγουρα για τους σκεπτικιστές το σενάριο είναι προβλέψιμο, οι ήρωες γνώριμοι [ο συγγραφέας, η επιστήθια φίλη, η μοιραία γυναίκα, ο γιος] το μελόδραμα υπερβολικό.. για τους οπαδούς όλα αυτά είναι πλεονεκτήματα, όχι απλώς αποδεκτά, αλλά σαφώς επιθυμητά.
Να το δω? : Ακόμη δεν έχετε διαλέξει στρατόπεδο?
6 σχόλια:
Πες τα Winter, "δεν είναι απλά αποδεκτά, αλλά σαφώς επιθυμητά..."
Αυτός ο σκηνοθέτης εξάλλου γεμίζει με τόση ανθρωπιά τις ιστορίες του που δεν μπορείς να τον απορρίψεις.
Ααα, μην ξεχάσω να το πω: Δες οποσδήποτε την Λευκή Κορδέλα του Χάνεκε που συζητάγαμε πρόσφατα. Μην την χάσεις για κανέναν λόγο. Πέρνα από το μπλογκ αν θέλεις, έχω γράψει εκεί κάποια πράγματα, πάντως δες την χωρίς δεύτερη σκέψη!
ναι, τριψτο μας στη μουρη αγαπητε που την ειδες ηδη ενω εμεις δεν εχουμε ακομη την ευκαιρια.. lol
~Η σκηνή της φωτογραφίας επίσης είναι μοναδική!
~Φοβερός εικονοπλάστης , αν κ σεναριακά δεν είχε " έγκλημα-τιμωρία" που μας έχει καλομάθει.
Την επόμενη βδομάδα ξεκινά να προβάλλεται στους κινηματογράφους 'Η λευκή κορδέλα'. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ποιότητα της εικόνας και του ήχου θα είναι πολύ καλύτερη από αυτή που προσφέρει (στην ιδανική περίπτωση) ένα dvdrip και μια οθόνη υπολογιστή. Ακριβώς για αυτό το λόγο αξίζει η υπομονή.
Ραγισμένες αγκαλιές: Παρά τα κάποια κοινά σεναριακά στοιχεία με προηγούμενες δουλειές του (ούτε εγώ το βρήκα μεμπτό), οι χαρακτήρες είναι αναπτυγμένοι (εκφράζονται πλήθος διαφορετικών συναισθημάτων. Αγάπη ως υποχρέωση, ηδονικά μονόπλευρη, εκδικητική αγάπη, έντονα πάθη, απογοητεύσεις, κεραυνοβόλος έρωτας, καταπιεσμένα συναισθήματα, κρυμμένες επιθυμίες εγκλωβισμένες λόγω της καθημερινότητας, διαπίστωση ότι οι επιλογές επηρεάζουν τις ζωές,...), η σκηνοθεσία παρέμεινε εμπνευσμένη και η ιδέα της ύπαρξης ταινίας μέσα στην ταινία, αλλά και ταινία μέσα από τα στιγμιότυπα των γυρισμάτων ήταν έξοχη, όπως δηλαδή και η Penelope.
οσο εκνευριζομαι που δε μπορω ν'αφησω σχολιο στο blog σου αγαπητε, τοσο χαιρομαι οταν διαβαζω τα σχολια σου στο δικο μου.. lol
Δημοσίευση σχολίου