Παρασκευή, Απριλίου 13, 2007

Our Room

Σήμερα στη δουλειά, κι ενώ μετρούσα τα λεπτά για να γκρεμοτσακιστώ να φύγω, μου συνέβη το πιο θλιβερό πράγμα. Ήρθε ένας κύριος, γύρω στα πενήντα, ο οποίος είχε μόλις γυρίσει από ένα δεκαήμερο στη Στοκχόλμη. Έχοντας εξιδανικεύσει τη Σουηδία, κυρίως λόγω της μουσικής, γκρεμίστηκε όλη η φαντασίωση που είχα χτίσει στο μυαλό μου: Όλα κλέινουν στις 10.30μμ. Η απόλυτη ερημιά. Ανένδοτος ένας Έλληνας εστιάτορας δεν τους δεχόταν με τίποτε, όσο κι αν τον παρακάλεσαν [αυτός και δύο φίλοι του πηγαίνουν κάθε χρόνο οι τρεις τους σε μια Ευρωπαϊκή πόλη, χωρίς τις - προφανώς ανόητες- γυναίκες τους]. Όταν με τα χίλια ζόρια βρήκαν έναν ταξιτζή πρόθυμο να τους βοηθήσει, τους πήγε σε ένα club, ανοιχτό ως τις 5πμ. Η είσοδος, χωρίς ποτό, είχε 20€. Το ουίσκυ μετρήθηκε με μεζούρα μπροστά στα έντρομα μάτια τους: 13€. Η ποσότητα ήταν φυσικά ελάχιστη οπότε όλοι ζήτησαν ένα διπλό: 26€ [για μία νορμάλ ελληνική μερίδα!]. Μέσα όλοι λιώμα. Το τσιγάρο απαγορεύεται αυστηρά [πάλι καλά] οπότε έχοντας δώσει τα πανωφόρια τους στην γκαρνταρόμπα αναγκάζονται να βγαίνουν έξω [-6 βαθμοί] για να καπνίσουν [και καλά να πάθουν λέω εγώ..]. Στις 5.01 πμ όλοι εξαφανίζονται σαν τα ποντίκια.. "Πολύ όμορφη πόλη πάντως.."

Θυμήθηκα έπειτα κι ένα φίλο φίλου που πήγε πρόσφατα σε συναυλία των Iron Maiden στη Στοκχόλμη [...] και το κοινό ήταν καθιστό με αριθμημένα εισητήρια, και σηκώθηκε και πήγε σ'έναν εξώστη μόνος του και χτυπιόταν και γυρνούσε και τον κοιτούσε όλο το club [η ατραξιόν..], κι εγώ δεν τον πολυπίστευα ["υπερβολές.."]

Μ'αυτά και μ'αυτά έφτασα πολύ απογοητευμένος στο σπίτι.. όμως.. όμως έπεσα πάνω στο σημερινό μας τραγούδι [ναι, αν δεν το καταλάβατε, αυτή δεν ήταν παρά μια π.ο.λ.ύ μεγάλη εισαγωγή..] και τα ξέχασα όλα μονομιάς. Χαλάλι όλα τα παραπάνω αν ο Σουηδός νέος προσπαθώντας να δραπετεύσει από αυτή τη μιζέρια δημιουργεί τέτοια κομψοτεχνήματα. Γιατί αν είκοσι πέντε χρόνια αργότερα θυμόμαστε ακόμη και ακούμε το Σπίτι Μας από τους Madness, σε είκοσι πέντε χρόνια από τώρα θα ακούμε σίγουρα και το Δωμάτιό Μας από τους Pueblo από τη μίζερη Στοκχόλμη..



Pueblo - Our Room

Pueblo - Keep Me Away From What I Know

το ντεμπούτο τους κυκλοφορεί σύντομα..

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

χμμ, επιτέλους, Σουηδοί που ακούγονται ως Σουηδοί (σε αντίθεση με το νέο Pelle Carlberg ή τους Billie The Vision & The Dancers...) nice :)

WinterAcademy είπε...

in sweden we trust..

a female Darcy είπε...

min akous kanenan, den einai toso tragika ta pragmata. mporei ta bar club na kleinoun apo tis 2 kai alla pistepse me ekei diaskedazoun perissotero apo oti edo. Kapoioi souidoi exoun vevaia thn kouli sinitheia na forane mini otoaspides stis sinaulies, eutyxos ligoi.

mystery falls down είπε...

Και πάλι έπεσες διάνα. Οι Pueblo ράγισαν την καρδιά μου. Το μόνο που ελπίζω είναι ο δίσκος τους να έχει και άλλα τέτοια κομμάτια.

WinterAcademy είπε...

κι εγώ το ίδιο. καλά όλα τα σπουδαία singles/tracks, αλλά καιρός είναι να ακούσουμε και κάποια σπουδαία σουηδικά άλμπουμς