Flipside

Το σημερινό post του enteka μου έδωσε την αφορμή για ένα αντίστοιχο αφιέρωμα σε δικά μου αγαπημένα ενδέκατα τραγούδια από αγαπημένα άλμπουμ. Θεωρείστε το λοιπόν σαν το flipside του ή το μικρό του αδερφάκι [ΟΚ, πρόκειται περί καθαρής αντιγραφής, αλλά ο enteka μου δίνει συνεχώς αφορμές για να παραβιάζω το 'one song per day' concept αυτού του blog]

Κι ενώ έχουμε ήδη παρουσιάσει δύο συγκλονιστικά, και πολύ αγαπημένα μου, ενδέκατα τραγούδια:

broken social scene - lovers' spit

radio dept - your father

ιδού και τα υπόλοιπα έντεκα, διαλεγμένα μέσα από αρκετές εκατοντάδες τραγούδια..

1. Final Fantasy - That's When The Audience Died [από το άλμπουμ Has A Good Home του 2005]

Στη σκέψη και μόνο ότι με το πολυαναμενόμενο Heartland θα κάνει το 3 στα 3 μετράω τις μέρες. Παιδί βιολί.. αλλά τι βιολί!

2. Iron And Wine - Sodom, South Georgia [από το Our Endless Numbered Days του 2004]

Η ζεστή φωνή του Sam Beam είναι από τις αγαπημένες μου τα τελευταία χρόνια. Το γιατί ονόμασε EP ένα άλμπουμ των 12 τραγουδιών, ένας θεός ξέρει. Εδώ βρίσκεται και το πολυαγαπημένο naked as we came.

3. Unicorns - Inoculate The Innocuous [από το Who Will Cut Our Hair When We're Gone του 2003]

Το άλμπουμ των Unicorns θεωρείται και είναι από αυτά που έδωσαν ώθηση στη νέα Καναδέζικη σκηνή, καιι θα είναι σίγουρα στα καλύτερά μου της δεκαετίας που διανύουμε. Ενώ η κιθάρα του ενός όχι απλά κεντάει, αλλά ρέει σαν τα γάργαρα νερά του ποταμού Νιαγάρα που πηγάζουν από το όρος Αραράτ, ο άλλος τραγουδάει με το εντελώς βαριεστημένο - σήμα κατατεθέν του - ύφος για.. ας μη σας πω καλύτερα..

4. The Divine Comedy - Three Sisters [ από το Liberation του 1993]

Τους Divine Comedy τους λάτρευα σ'αυτό το πρώτο και στο δεύτερό τους άλμπουμ, ώσπου τους είδα live με την κυκλοφορία του τρίτου τους, στο Μύλο. Κι ενώ μου άρεσαν πολύ σ'αυτό το live, ένιωσα ότι είχαν αρχίσει λίγο να παρωδούν τον ίδιο τους τον εαυτό.. και δυστυχώς στη συνέχεια δεν έκαναν και πολλά για να με διαψεύσουν. Αυτό το τραγούδι όμως είναι από την πρώτη τους καλή εποχή.

5. Weeping Willows - Pretty Little Babies [από το Presence του 2004]

Οι Weeping Willows μοιάζουν περισσότερο για Αμερικανοί παρά για Σουηδοί. Δεν είναι όμως, γι'αυτό και δε γνώρισαν την επιτυχία που τους άξιζε μ'αυτό το άλμπουμ. Indie δυναμίτες, και υπέροχες μπαλάντες -αχ πόσο μα πόσο μισώ αυτή τη λέξη κυρία μπόκοτά μου..- όπως αυτή για τα νιάνιαρα με τον αριθμό 11..

6. Suburban Kids With Biblical Names - Seems To Be On My Mind [από το #3 του 2005]

Αυτοί όμως οι Σουηδοί έχουν κάνει τη σημαία της χώρας τους τατουάζ στο μέτωπό τους. Το ξεσηκωτικό seems to be on my mind δεν είναι παρά ένα από τα πάρα πολλά εξαιρετικά τραγούδια ενός άλμπουμ που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι greatest hits..

7. Dead Can Dance - How Fortunate The Man With None [από το Into The Labyrinth του 1993]

Στη συναυλία των Dead Can Dance στη Θεσσαλονίκη πήγα σκαστός με έξοδο από τη μονάδα μου στις Σάππες Ροδόπης, και καθόλου δε μετάνοιωσα για τις συνέπειες.. Δε θα μπορούσε να υπάρχει ποιο ταιριαστό τραγούδι για έναν τέτοιο τίτλο. Πρέπει, τέλος, να ομολογήσω πως παρά τη μυθική φωνή της Lisa, η φωνή του Brendan ήταν η αγαπημένη μου στο συγκρότημα.

8. Julle Cruise - Falling [από το Music From Twin Peaks του 1989]

Φανταστείτε τώρα να στήνεστε μπροστά στην τηλεόραση για να δείτε το πρώτο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς του David Lynch και να έρχεστε αντιμέτωποι με αυτό το θείο άσμα, αυτή τη θεία φωνή, αυτό το θείο πλάσμα, στα εναρκτήρια credits.

9. Lambchop - Is A Woman [από το Is A Woman του 2002]

Πριν λίγα χρόνια έκανα το γύρο της λίμνης της Καστοριάς ακούγοντας αυτό το υπέροχο άλμπουμ καθώς μια φίλη μου έλεγε την ιστορία της ζωής της, και είναι μια ημέρα που δε θα ξεχάσω εύκολα [νομίζω πως τουλάχιστο δύο τραγούδια των smiths πρέπει να κρύβονται στην παραπάνω πρόταση..]

10. Bang gang - Contradictions [από το Something Wrong του 2003]

Το πως έγινε αυτό το μικρό θαύμα και αυτό το διαμάντι από την Ισλανδία γνώρισε μια σχετική επιτυχία στη Θεσσαλονίκη, ακόμη δεν το έχω καταλάβει.. Απλά τοποθετείστε το δίπλα στο blue lines, στο dummy και στο maxinquaye στο ράφι της δισκοθήκης σας. Ναι, είναι [σχεδόν] τόσο καλό!

11. My Computer - If You Dare [από το Vulnerabilia του 2002]

Το αφιέρωμα αυτό κλείνουν τα 49 δευτερόλεπτα που κλείνουν και το αριστουργηματικό ντεμπούτο των My Computer, του πιο παραγνωρισμένου βρετανικού συγκροτήματος των τελευταίων 225 χρόνων. Φταίνε βέβαια λίγο κι αυτοί, καθώς πιο εύκολα μπορείς να διαβάσεις το κρόουλ σε διαφήμιση στεγαστικού δανείου ελληνικής τράπεζας παρά να τους κατατάξεις σε κάποιο μουσικό είδος..

Αυτά μεταξύ τόσων και τόσων άλλων..

[όπως πχ ο κομψός κύριος Leif Erikson των Interpol, ο ύμνος I am the resurrection των Stone Roses, το ηλεκτρικό πριόνι Speedway του Morrissey αλλά και το υπέροχο αυτό τραγούδι που ακολουθεί..]