Έκοψα το κάπνισμα πριν εξίμισι χρόνια. Όπως ίσως φαντάζεστε είμαι αντικαπνιστής. In fact, είμαι ένας φανατικός υστερικός αντικαπνιστής. Γίνομαι έξω φρενών στις αντιπαραθέσεις μου με τους καπνιστές -και είναι πολλές και καθημερινές- όταν μου λένε για το ρατσισμό που υφίστανται, για τα δικαιώματά τους κλπ κλπ. Σε ότι με αφορά, ο καθένας θα έπρεπε να μπορεί να παίρνει ναρκωτικά, να μεθάει, στις πλατείες, στη μέση του δρόμου, έξω από ένα σχολείο, δε μ'ενδιαφέρει καθόλου, δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα. Είναι δικό του πρόβλημα, εφόσον δεν επηρρεάζει σε κάτι τη δική μου ζωή και τη δική μου υγεία. Είναι δική μου δουλειά όχι να του απαγορεύσω να το κάνει, όχι να απαγορεύσω στο παιδί μου -που δεν έχω- να βλέπει ένα τέτοιο θέαμα, αλλά να του εξηγήσω γιατί αυτό το πράγμα είναι λάθος.(Αλλά ας το παρκάρω καλύτερα μπροστά στην τηλεόραση..) Όμως το να καπνίσει μπροστά μου, το να αναπνέω τον καπνό του σε κάθε μπαρ, σε κάθε εστιατόριο, σε κάθε συναυλία, σε κάθε δημόσιο χώρο, στο χώρο εργασίας μου, το να μην ξέρω πλέον πως είναι να αναπνέεις από τη μύτη ή να ξυπνάς το πρωί και να ΜΗΝ είσαι συναχωμένος.. λυπάμαι αυτό δεν το ανέχομαι.. είναι λάθος, είναι άδικο, είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ. Και το λιγότερο που μπορώ να κάνω,με τη μικρή φωνή που διαθέτω, είναι να το φωνάζω σε κάθε ευκαιρία που μου δίνεται. No hard feelings, fellow smokers..Όσο για την ταινία είναι μια κλασική έξυπνη αμερικάνικη σάτιρα που βασίζεται στους καλοδουλεμένους διαλόγους και τις καλές ερμηνείες. Ορισμένες φορές ωμή και κυνική, θα ικανοποιήσει και τους υπέρ και τους κατά. Τους μεν γιατί θα ταυτιστούν με τον συμπαθέστατο πρωταγωνιστή, που γειώνει τους πάντες με τα επιχειρήματά του, δουλειά του είναι να έχει πάντα δίκιο, πηδάει τις καλύτερες γκόμενες (λυπάμαι κ.Κρουζ), οι αντίπαλοί του, οι μητέρες των καρκινοπαθών παιδιών και οι γερουσιαστές που μάχονται εναντίον του τσιγάρου χάνουν τα λόγια τους προσπαθώντας να αποδείξουν τα αυτονόητα όταν είναι απέναντί του.. Τους δε, γιατί ως κλασική αμερικάνικη ταινία έχει το τυποποιημένο τέλος-αμερικανιά (με μια μικρή έστω ανατροπή στο τελευταίο λεπτό) : ο ήρωας της ταινίας αποδεικνύεται.. ήρωας!
Νοικιάστε την, (μαζί με το Insider)
Και ένα πολύ appropriate τραγουδάκι: 'ο ύμνος για τα τσιγάρα'.Πως γίνεται να μ'αγαπάει αν δεν αγαπαει τις ταινίες που αγαπάω? έλα μου ντε..
hefner - the hymn for the cigarettes
No one called, no one wrote, no one phoned,
So no one knew that I was with her on my own.
She smoked on my bed cause she thought it would annoy me,
But I love to watch the girls smoke in my bed.
I love to watch the girls smoke in my bed.
I love to watch the girls smoke in my bed.
How can she love me when she doesn't even love the cinema that I love.
What does she feel if she doesn't have the feeling that I have in my fingers.
This joy I have could lift this ceiling from its rafters but I'm not laughing.
We feel nothing, so we search for nothing, so we achieve nothing, love.
Lucky Strikes remind me of my friends out on the west coast,
Camel Lights remind me of my ex-girlfriend at Christmas time,
Marlboro Reds remind me of giving up in Berlin,
B&H remind me of not giving up but giving in.
B&H remind me of not giving up but giving in.
B&H remind me of not giving up but giving in.
How can she love me when she doesn't even love the cinema that I love.
What does she feel if she doesn't have the feeling that I have in my fingers.
This joy I have could lift this ceiling from its rafters but I'm not laughing.
We feel nothing, so we search for nothing, so we achieve nothing, love.
2 σχόλια:
Καλημέρα, μόλις σε ανακάλυψα και σχολιάζω σε αυτό το ποστ γιατί μ'αρέσει το τραγούδι.
Λοιπόν πρώτον, είχα κι εγώ την ιδέα για ένα μπλογκ με ένα τραγούδι την ημέρα, έφτιαξα και το σχετικό url αλλά δεν προλαβαίνω. Άσε που το δικό σου μ'αρέσει πιο πολύ.
Δεύτερον δεν είναι πολύ ωραίος ο στίχος, How can she love me when she doesn't like the cinema I like?"
Εγώ είχα για χρόνια αυτό το κόλλημα με τη μουσική. Αν ο άλλος δεν άκουγε καλή μουσική πήγαινε κατ'ευθείαν στη μαύρη λίστα.
Τρίτον, δεν κατάλαβα ακόμη πως σώζω τα τραγούδια, μέχρι στιγμής τα ακούω μια φορά και μετά εξφανίζονται
1.γεια σου άννα,θενξ για το σχόλιο,ο στίχος είναι μνημειώδης, όταν γυρίσω τη δευτέρα θα σου απαντήσω σχετικά με το blog σου κ τα τραγούδια. καλό σαβ/κο
Δημοσίευση σχολίου