January Song

Ευτυχώς, μόλις που προλάβαμε, την τελευταία του μέρα, να αποχαιρετίσουμε όπως του αξίζει, τον πρώτο μήνα της χρονιάς. Θα θυμάστε ίσως, στο μικρό περσινό μας αφιέρωμα στη Σουηδική εταιρεία Hybris, το θαυμάσιο indiepop τραγούδι You Got Me Wrong του Biker Boy. Ο φίλος μας λοιπόν επέστρεψε ακόμη πιο δυνατά. Με την υπόσχεση να κυκλοφορήσει ένα τραγούδι για κάθε έναν από τους μήνες του χρόνου. Πρώτο στη σειρά το January Song, με ξεκάθαρες επιρροές από New Order και Pet Shop Boys, και τον απαραίτητο Morrissey στα φωνητικά. Αν ο Peter τιμήσει και τους υπόλοιπους μήνες με τόσο όμορφα τραγούδια, υποσχόμαστε να τα φιλοξενήσουμε όλα!

Biker Boy - January Song [box]

The Flicker Of A Little Girl

Μπορεί κατά τους λίγους μήνες της ύπαρξης αυτού του blog να μη μου δόθηκε η ευκαιρία να σας εξομολογηθώ τη λατρεία μου για το συγκρότημα, την επιστροφή του οποίου με ιδιαίτερη συγκίνηση σας παρουσιάζω σήμερα, η ώρα αυτή όμως ήρθε τώρα, και είναι η ογδόη απογευματινή αυτού του παγωμένου απογεύματος της τελευταίας Τρίτης του Γενάρη.

Την προηγούμενη δεκαετία λοιπόν, όπως όλοι ξέρετε, μεγάλα και μή ονόματα της μουσικής που όλοι αγαπάμε, οι Nirvana, οι Radiohead, οι Massive Attack, οι Primal Scream, η Bjork, ακόμη και οι REM και οι U2, και τόσοι τόσοι άλλοι, κυκλοφόρησαν εξαιρετικά, ιστορικά άλμπουμ, όλα με τη δική τους ξεχωριστή θέση στα καλύτερα της δεκαετίας, και στην ιστορία της μουσικής. Αν με ρωτήσετε όμως για το δικό μου αδιαφιλονίκητο #1 της δεκαετίας, δεν έχω παρά να γυρίσω λίγο το κεφάλι προς τ'αριστερά από τη θέση όπου γράφω αυτές τις γραμμές, και να το δω να στέκεται μεγαλόπρεπα στον τοίχο του δωματίου μου, στη δική του ξεχωριστή θέση, στην απαράμιλλη έκδοση του διπλού βινυλίου με το εκπληκτικό εξώφυλλο, σαν πραγματικό έργο τέχνης, το ανυπέρβλητα αριστουργηματικό ντεμπούτο των Tindersticks του 1992.


Ακόμη θυμάμαι την κοπάνα μου από το στρατόπεδο όπου υπηρετούσα τότε, και τα εκατοντάδες χιλιόμετρα που διένυσα σε μια απλή έξοδο, για να δω την αξέχαστη εκείνη συναυλία τους στο Μύλο, εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '90. Το σχεδόν ισάξιο δεύτερο άλμπουμ, επίσης διπλό βινύλιο, με το οποίο γνώρισαν την επιτυχία που τους άξιζε και στη χώρα μας. Το τρία-στα-τρία που έκαναν με το Curtains, το 1997. Τα λιγότερο επιτυχημένα, καλλιτεχνικά και εμπορικά, άλμπουμ που ακολούθησαν, όλα είχαν πάντα μια θέση στη δισκοθήκη μου και στην καρδιά μου. Το εκπληκτικό score και το ομώνυμο τραγούδι της ταινίας - εμπειρία Trouble Every Day..

Τα λίγα τελευταία χρόνια, σιωπή.. Κάποια solo άλμπουμ του τραγουδιστή με τη συνταρακτική φωνή, Stuart Staples, κάποιες επανεκδόσεις των παλιών άλμπουμς, ο καθένας τους φάνηκε να παίρνει το δικό του δρόμο. Και ξαφνικά η είδηση έπεσε, στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον, σαν βόμβα. Η επιστροφή, τον ερχόμενο Απρίλιο, είναι γεγονός. Δίπλα στους REM, τους Portishead, τη Madonna, ποιος χρειάζεται πλέον την επιστροφή των Tindersticks? Θα αστειεύεστε.. Τουλάχιστον ένας ορκισμένος fan, τη χρειάζεται απεγνωσμένα!


Με ιδιαίτερη χαρά λοιπόν σας παρουσιάζουμε [ίσως στην πρώτη του εμφάνιση στο διαδίκτυο] το The Flicker Of A Little Girl από το νέο άλμπουμ των Tindersticks, The Hungry Saw..

The Tindersticks - The Flicker Of A Little Girl [box]

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ορίστε ένα από τα καλύτερα closing tracks όλων των εποχών. Τα λόγια είναι περιττά..

The Tindersticks - The Not Knowing [box]

Song Of The Sad Assassin

Ένα ακόμη από τα πολύ καλά άλμπουμ της χρονιάς που διανύουμε κυκλοφορεί στις αρχές Μαρτίου και είναι αυτό των αδερφών Jonathan [Yoni] και Josiah Wolf, aka Why?. Ενώ τους ήξερα σαν όνομα [το νέο άλμπουμ Alopecia είναι το δεύτερό τους μετά από το Elephant Eyelash του 2005] μου κέντρισε το ενδιαφέρον η σχέση τους με τον jamie stewart tων xiu xiu [που είναι μεγάλος υποστηρικτής τους, και μάλιστα συμμετείχαν στο περσινό remixed & covered των xiu xiu]. Aκούγοντάς το Alopecia, με το ένα track καλύτερο από το άλλο, στο -μεστό- σύνολό του ένα εξαιρετικό και ώριμο άλμπουμ, που καλύπτει αρκετά μουσικά είδη, και που θα το αδικούσαμε αν το κατατάσσαμε κάτω από την περιοριστική και βαρετή indie rock ταμπέλα, το περίεργο ραπ του Jonathan μου θύμισε το καταπληκτικό εκείνο άλμπουμ με τίτλο Ten του 2004 από το σχήμα των cLOUDDEAD. Ψάχνοντάς το λίγο περισσότερο είδα ότι η αυτή η πολυσχιδής μουσικά προσωπικότητα είναι τελικά πολύ πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση απ'ότι νόμισα αρχικά, καθώς ήταν όντως αυτός που συμμετείχε με το απίθανο hip hop στυλ του στο Ten. Οι Why? αν και ξεκίνησαν ως προσωπικό όχημα του Jonathan είναι τώρα ένα κανονικό κουαρτέτο [a folk-pop, indie-hop, sometimes-mustachioed, psych-rock quartet όπως διάβασα στο site της εταιρείας τους, ορίστε λοιπόν και η ταμπέλα που ψάχνατε..] καθώς εκτός από τον Josiah συμμετέχουν επίσης οι Doug McDiarmid και Matt Meldon. Στα τρία τραγούδια που παρουσιάζουμε δε συμπεριλαμβάνεται καν το καταπληκτικό The Hollows, το single του άλμουμ. Μην τους προσπεράσετε για κανένα λόγο.

Why? - song of the sad assassin [box]

Why? - the voweks pt 2 [box]

Why? - by torpedo or chron's [box]

Ας θυμηθούμε όμως και το καταπληκτικό

cLOUDDEAD - dead dogs two [box]

Atonement, (UK), 2007, Joe Wright, ***

Η Εξιλέωση είναι μια πολύ καλή ταινία. Έχει εξαιρετική φωτογραφία, πολύ καλή σκηνοθεσία, ωραίο ρυθμό, με συνεχείς εναλλαγές στο χρόνο, λεπτών, εβδομάδων, ή και ετών, που όμως βοηθούν την πλοκή και δε μπερδεύουν άσκοπα το θεατή, μερικές πραγματικά αξιομνημόνευτες σκηνές [εξαιρετικό πχ το μονοπλάνο με την κατεστραμμένη πόλη στην ακτή], θαυμάσια η Keira Knightley [όχι όμως και για υποψηφιότητα Όσκαρ], κάπως λίγος ο James McAvoy, εξαιρετική η Vanessa Redgrave που εμφανίζεται πέντε λεπτά στο τέλος και κλέβει όλη την ταινία, υπέροχη μουσική [μη σας πω ο μεγάλος πρωταγωνιστής της ταινίας..] από τον Dario Marianelli.. αυτά. Και μόνο αυτά. Την είδες, πολύ καλή ταινία, αλλά ως εκεί, έφυγες - την ξέχασες. Αυτό το κάτι που θα την έκανε όντως μια μεγάλη ταινία, άξια του θορύβου που δημιούργησε νομίζω πως πραγματικά της λείπει. Ίσως προσωπικά εγώ να μην κατάφερα να εντοπίσω τι είναι αυτό το κάτι, ένιωσα πάντως πως η ταινία ήταν κάπως ανεκπλήρωτη, όπως ο έρωτας τον οποίο περιγράφει..

Να τη δω? : Βαστώντας μικρό καλάθι..

The Monthly Edition : January Radio

Μια φορά το μήνα, θα υπάρχει ένα post με καμιά δεκαριά περίπου τραγούδια [ή έντεκα], τραγούδια από τις νέες κυκλοφορίες του μήνα, τραγούδια από κάποια από τα συγκροτήματα που παρουσιάσαμε μέσα στο μήνα και αξίζουν να γίνει μια δεύτερη αναφορά σ'αυτά, τραγούδια που μάθαμε από άλλα ελληνικά blog, τραγούδια που δε βρίσκαμε άλλη αφορμή για να παρουσιάσουμε τέλος πάντων. Επιθυμητή διάρκεια: 45+ λεπτά, όση και η διάρκεια ενός τυπικού cd ή μιας τυπικής ραδιοφωνικής εκπομπής..

Volume One : January

1. No Kids - I Love The Weekend [box]


Δε χορταίνω πραγματικά τις πρώτες αυτές εβδομάδες της νέας χρονιάς ν'ακούω το καταπληκτικό ντεμπούτο των νέων μου ηρώων από τον Καναδά. Το i love the weekend μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει μέσα από το Illinoise του Sufjan Stevens, οπότε όπως καταλαβαίνετε είναι α-πί-θα-νο!


2. The Whitsundays - It Must Be Me [box]


Ήδη, και πριν ακόμη κυκλοφορήσει το άλμπουμ τους, οι Καναδοί Whitsundays [έξοχο όνομα btw] έχουν προκαλέσει αίσθηση με τις εξαιρετικές τους μελωδίες και τα θαυμάσια φωνητικά, κατευθείαν από τα 60s. Θα έπρεπε ίσως να παρουσιάσω ένα διαφορετικό τραγούδι από το It Must Be Me με το οποίο μας τους πρωτοσύστησε ο ChemicalGoo πριν λίγο καιρό, αλλά μου είναι πραγματικά αδύνατο!


3. Angel Pier - Sacrifice [box]


Τους Ιρλανδούς αυτούς κυρίους τους είχαμε παρουσιάσει και πέρυσι, και τους είχε κάνει τόση εντύπωση για κάποιο λόγο, που επικοινώνησαν μαζί μας για να μας στείλουν το νέο τους EP με τίτλο Sacrifice. Το ομώνυμο τραγούδι είναι ένα κλασικό indie anthem. [τώρα είναι ιδέα μου λόγω της καταγωγής τους ή ο κιθαρίστας έχει επηρρεαστεί αρκετά από τον The Edge? και πολύ καλά έχει κάνει βέβαια..]


4. One Weekly Gun - Heath Ledger [box]


Το project των One Weekly Gun έχει σκοπό για ολόκληρο το 2008 να συνθέτει και να ηχογραφεί ένα τραγούδι επηρρεασμένο από ένα γεγονός της επικαιρότητας. Μακάρι να μην υπήρχε αυτή η ανάγκη, αλλά το τραγούδι που έγραψαν αυτή την εβδομάδα λέγεται Heath Ledger. Οι στίχοι του, αρκετά πικροί θα έλεγα..

Is something the wrong, Mr Ledger?
Do you need anything, Mr. Ledger?
If you want anything more, you should come unlock the door.
Are you in there at all, Mr Ledger?

There are pills in your hand Mr. Ledger.
I really don’t understand, Mr. Ledger.
If you don’t wanna get up, I think I will loose my job.
I don’t know what to do, Mr Ledger.

Now where did it go wrong, Mr Ledger?
Is this Hollywood’s fault, did they get’ya?
Is it you or is it me, a new business casualty?
What will the world do without you, Mr. Ledger?

And now it feels empty here without you, Ledger.
We feel we know you, but haven’t even met’ya.
I didn’t watch your films. I really cannot tell,
why I miss you like hell, Heath Ledger.

Mr. Ledger.

This isn’t right!
This isn’t right!
This isn’t right at all!
This is a growing concern, another call.
This is a mandate for change, a glowing ball.

5. Michael Knight - Seasons [box]

Άλλος ένας Ιρλανδός, που παρουσιάσαμε πριν λίγες ημέρες. Το Seasons είναι ηχογράφηση του 2005, κι έχει ένα ρεφρέν που επαναλαμβάνεται συνέχεια, και είναι απίστευτα κολλητικό. File Under : perfect popsong.

6. Color Filter - Track 1 [box]

Εντάξει, δεν είναι ακριβώς αυτός ο τίτλος του τραγουδιού, αλλά δεν τα πηγαίνω και τόσο καλά με τα Ιαπωνικά. Το άλμπουμ των Color Filter είναι ένα από τα ελάχιστα που υπήρχαν στη λίστα μας με τα καλύτερα του 2007 χωρίς να έχει προηγουμένως παρουσιαστεί στο blog, οπότε του χρωστάμε μια θέση στο spotlight. Πάνγλυκα γυναικεία φωνητικά σ'ένα υπέροχο indiepop τραγούδι. Yummy!

7. Arcade Fire - Black Mirror [Vocal Version] [box]

Με την ευκαιρία του νέου video για το ομώνυμο τραγούδι του τελευταίου τους άλμπουμ, οι αγαπημένοι μας Καναδοί αποφάσισαν περιέργως να κυκλοφορήσουν μια έκδοση του τραγουδιού που περιλαμβάνει μόνο τα φωνητικά. Ξενίζει λίγο στην αρχή, αλλά έχει κάτι το ανεξήγητα μαγνητικό, και αν μη τι άλλο πρέπει να την αποκτήσετε για συλλεκτικούς λόγους..

8. Destroyer - Blue Flower / Blue Flame [box]

Φοβερό κόλλημα το εναρκτήριο track από το νέο έξοχο άλμπουμ του κυρίου Dan Bejar. "a woman by another name is not a woman..". Εντελώς Καναδέζικη υπόθεση το σημερινό post..

9. Chris Garneau - Love Zombies [box]

Ένα μινιμαλιστικό piano riff, η εύθραυστη φωνή του Chris, και εκατό από τα ομορφότερα δευτερόλεπτα του 2008 είναι δικά σας προς κατέβασμα. Από το EP με τίτλο C Sides.

10. (We Are) Performance - Live A Little [box]

Δύο αγόρια και δύο κορίτσια από το Manchester. Ένα πολύ ανεβαστικό τραγούδι. Αν το'λεγαν οι klaxons θα'ταν mega hit.

11. Bedroom Eyes - Motorcycle Daydream [box]

Ίσως σας φανεί λίγο αφελής η pop των Σουηδών Bedroom Eyes εμένα όμως μου αρέσει ειδικά αυτό το τραγούδι τους γιατί μου θυμίζει ένα νεανικό μου guilty pleasure, τους καταπληκτικούς Frank and Walters.

12. Vampire Weekend - One [Blake's got a New Face] [box]

Δεν πιστεύω να μην έχετε ακούσει ακόμη το καταπληκτικό άλμπουμ των Vampire Weekend, ένα πραγματικά σπουδαίο δείγμα εμπνευσμένης σύγχρονης pop, που χρωστάει πολλά στον Paul Simon και σε αρκετούς άλλους, αλλά καταφέρνει να ακούγεται φρέσκια και αυθεντική. Άλλο ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς..

Καλό Σαββατοκύριακο, με ή χωρίς βαμπίρ..

[Download the compilation from HERE]

Skeleton Man

Πως θα σας φαινόταν ένα νέο συγκρότημα με ήχο και φωνητικά που κινούνται ανάμεσα στους Destroyer και τους My Morning Jacket? Ξέρω ήδη μερικούς που τσίμπησαν. Και δίκαια, το τετραμελές συγκρότημα των Evangelicals από την Οκλαχόμα είναι άξιο της προσοχής σας [μας] και με το παραπάνω. Έχοντας κυκλοφορήσει το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 2006 με τίτλο So Gone, επιστρέφουν φέτος με το The Evening Descends και όλα δείχνουν ότι θα γνωρίσουν την επιτυχία, τουλάχιστον στον κύκλο που κινούνται και στο κοινό στο οποίο απευθύνονται. Για το είδος της μουσικής που παίζουν δε χρειάζεται να ειπωθούν και περισσότερα από την αρχική πρόταση του post. Ακούστε το Skeleton Man κι αποφασίστε αν ανήκετε κι εσείς στον παραπάνω κύκλο..

evangelicals - skeleton man [box]