Μπορεί κατά τους λίγους μήνες της ύπαρξης αυτού του blog να μη μου δόθηκε η ευκαιρία να σας εξομολογηθώ τη λατρεία μου για το συγκρότημα, την επιστροφή του οποίου με ιδιαίτερη συγκίνηση σας παρουσιάζω σήμερα, η ώρα αυτή όμως ήρθε τώρα, και είναι η ογδόη απογευματινή αυτού του παγωμένου απογεύματος της τελευταίας Τρίτης του Γενάρη.
Την προηγούμενη δεκαετία λοιπόν, όπως όλοι ξέρετε, μεγάλα και μή ονόματα της μουσικής που όλοι αγαπάμε, οι Nirvana, οι Radiohead, οι Massive Attack, οι Primal Scream, η Bjork, ακόμη και οι REM και οι U2, και τόσοι τόσοι άλλοι, κυκλοφόρησαν εξαιρετικά, ιστορικά άλμπουμ, όλα με τη δική τους ξεχωριστή θέση στα καλύτερα της δεκαετίας, και στην ιστορία της μουσικής. Αν με ρωτήσετε όμως για το δικό μου αδιαφιλονίκητο #1 της δεκαετίας, δεν έχω παρά να γυρίσω λίγο το κεφάλι προς τ'αριστερά από τη θέση όπου γράφω αυτές τις γραμμές, και να το δω να στέκεται μεγαλόπρεπα στον τοίχο του δωματίου μου, στη δική του ξεχωριστή θέση, στην απαράμιλλη έκδοση του διπλού βινυλίου με το εκπληκτικό εξώφυλλο, σαν πραγματικό έργο τέχνης, το ανυπέρβλητα αριστουργηματικό ντεμπούτο των Tindersticks του 1992.
Ακόμη θυμάμαι την κοπάνα μου από το στρατόπεδο όπου υπηρετούσα τότε, και τα εκατοντάδες χιλιόμετρα που διένυσα σε μια απλή έξοδο, για να δω την αξέχαστη εκείνη συναυλία τους στο Μύλο, εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '90. Το σχεδόν ισάξιο δεύτερο άλμπουμ, επίσης διπλό βινύλιο, με το οποίο γνώρισαν την επιτυχία που τους άξιζε και στη χώρα μας. Το τρία-στα-τρία που έκαναν με το Curtains, το 1997. Τα λιγότερο επιτυχημένα, καλλιτεχνικά και εμπορικά, άλμπουμ που ακολούθησαν, όλα είχαν πάντα μια θέση στη δισκοθήκη μου και στην καρδιά μου. Το εκπληκτικό score και το ομώνυμο τραγούδι της ταινίας - εμπειρία Trouble Every Day..
Τα λίγα τελευταία χρόνια, σιωπή.. Κάποια solo άλμπουμ του τραγουδιστή με τη συνταρακτική φωνή, Stuart Staples, κάποιες επανεκδόσεις των παλιών άλμπουμς, ο καθένας τους φάνηκε να παίρνει το δικό του δρόμο. Και ξαφνικά η είδηση έπεσε, στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον, σαν βόμβα. Η επιστροφή, τον ερχόμενο Απρίλιο, είναι γεγονός. Δίπλα στους REM, τους Portishead, τη Madonna, ποιος χρειάζεται πλέον την επιστροφή των Tindersticks? Θα αστειεύεστε.. Τουλάχιστον ένας ορκισμένος fan, τη χρειάζεται απεγνωσμένα!
Με ιδιαίτερη χαρά λοιπόν σας παρουσιάζουμε [ίσως στην πρώτη του εμφάνιση στο διαδίκτυο] το The Flicker Of A Little Girl από το νέο άλμπουμ των Tindersticks, The Hungry Saw..
The Tindersticks - The Flicker Of A Little Girl [box]
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ορίστε ένα από τα καλύτερα closing tracks όλων των εποχών. Τα λόγια είναι περιττά..
The Tindersticks - The Not Knowing [box]
10 σχόλια:
Δε βρίσκω κανένα λόγο να διαφωνήσω σε όσα γράφεις. Η πρώτη τους δισκογραφική κυκλοφορία είναι η πιο αγαπημένη μου (αριστουργηματικά αξεπέραστη), χωρίς να σημαίνει ότι τόσο οι υπόλοιπες, όσο και εκείνες του Stuart Staples δεν λάμπουν (έστω λιγότερο). Χαρμόσυνη η είδηση. Δύσκολο να μας ξανακάνουν να ανατριχιάσουμε από συγκίνηση, ωστόσο είναι βέβαιο ότι τουλάχιστον (αν κρίνουμε από το δείγμα) θα μας γοητεύσουν.
ΥΓ. Μέχρι που θα έκανα λογαριασμό στο myspace για να το κατεβάσω!
α ολα κι ολα ενας λογαριασμος στο Myspace ειναι παντα χρησιμος, για photos αν μη τι αλλο
ηταν αναγκη να επιστρεψουν τοσο χαζοχαρουμενα?
Χεχε! Με πρόλαβε! Συγνώμη αλλά αυτό το κομμάτι είναι υποδεέστερο από κάθε τι άλλο έχω ακούσει απο tindersticks αλλά και από προσωπικό. Προς τη τόση χαρά; Τα τελευταία χρόνια έχουν ξεπηδήσει τόσες όμορφες φωνές που θα πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο για να με κερδίσουν και πάλι.
λολ τον πηραμε απο τα μουτρα
Βρε ουστ! Όξω από το blog. Και οι δυο! Ακούς εκεί χαζοχαρούμενο και υποδεέστερο από οτιδήποτε άλλο. Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Ευαγγελάτε; Απαιτώ να παραμείνει μόνο το σχόλιο της/του mystery falls down ή να επανέλθει ο αξιαγάπητος εκπαιδευτής και να αποκαταστήσει την τάξη.
ασε ησυχο τον ευαγγελατο ασχολειται με το χαμενο dvd επισης stuart εχεις να βγαλεις καλο αλμπουμ απο την εποχη που υπηρχαν μονο τα cd players. αφησε τα ουστ και στρωσου να γραψεις κανα καλο τραγουδι και οχι χαζομενιες
εμενα παντως με ειχε κουρασει λιγακι η εντελως soul κατευθυνση που ειχαν παρει. μια χαρα μου φανηκε το καινουργιο. δεν περιμενω και κανενα αριστουργημα βεβαια πλεον [μονο ελπιζω]
Εγώ προσωπικά I΄m trying to fall in love again με τους tindersticks (αν και δε χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια), όπως τότε που άνοιξαν οι ΚΟΥΡΤΙΝΕΣ και ξεπήδησε το (σχεδόν) ομώνυμο κομμάτι (Tonight are you trying to fall in live again?)το οποίο ύστερα από 11 χρόνια συνεχίζω να μην χορταίνω ν΄ακούω...
p.
γιατί, το rented rooms?
αριστουργημα!
Δημοσίευση σχολίου