Παρασκευή, Φεβρουαρίου 09, 2007

Grow Young

OK, ένα thing με την ηλικία το έχω, το παραδέχομαι [τουλάστιχον..]. Οι φίλοι μου με δουλεύουν συνεχώς, μου κάνουν surprise party στα γενέθλιά μου με 29 κεράκια [αν και φέτος το πήρα απόφαση ότι τα έχω κλείσει τα 30], μου κάνουν δώρο αντιρυτιδικές κρέμες με την Άντι ΜακΝτάουελ [και μάλλον όχι επειδή το αξίζω..] και μου στέλνουν sms του τύπου "να γίνεσαι κάθε χρόνο νεότερος και ομορφότερος".. Δυστυχώς τίποτε από τα δύο δεν είναι εφικτό οπότε ας σταματήσω εδώ καλύτερα..

Γιατί σας τα λέω τώρα όλα αυτά? Γιατί πέφτοντας πάνω σε ένα τραγούδι με τίτλο Grow Young [η ευχή που λέγαμε και παραπάνω ντε!] δε μπορώ παρά να μην το μοιραστώ μαζί σας. Ειδικά βέβαια αν πρόκειται και για μια μπάντα από τη Σουηδία. Οι Paperplane λοιπόν είναι ένα πολύ νέο συγκρότημα, παίζουν indiepop [τι άλλο θα'παιζαν?] και αυτό το πάρα πολύ ωραίο power pop τραγουδάκι είναι το ντεμπούτο single τους. Το άλμπουμ τους θα κυκλοφορήσει αργότερα μέσα στη χρονιά με τίτλο how to get to the sky.


paperplane - grow young

[κάτι, κάτι, κάτι μου θυμίζουν, σπάω το κεφάλι μου αλλά δεν.. εσείς τι λέτε?]


4 σχόλια:

ColdMushroom είπε...

Μηπως τους soundtracks of our lives? H εισαγωγή φέρνει κάτι σε Neil Young (ακριβώς ποιο κομμάτι δε μπορώ να καταλάβω) αλλά κυρίως μου θύμισαν τους Σουηδούς . Ιδιαίτερα το Confrontation camp από το welcome to the infant freebase

WinterAcademy είπε...

τελικά αυτό το 'τι μου θυμίζει' ερώτημα έχει πολύ ενδιαφέρον, το πόσα διαφορετικά πράγματα δλδ μπορεί να θυμίσει κάτι σε διαφορετικούς ανθρώπους.
με το neil θρασύτατα δηλώνω πως δεν ασχολήθηκα ποτέ και ούτε σκοπεύω [αλλά ας μη λέω μεγάλα λόγια]
με τους SOOL ασχολήθηκα στοπρώτο εκείνο άλμπουμ με το οποίο τους μάθαμε πριν από 3-4 χρόνια και δε μου είχαν αρέσει.Μου'κανε εντύπωση λοιπόν που εντόπισες ομοιότητα με συγκεκριμένο τραγούδι και θα το ψάξω

ColdMushroom είπε...

Τους soundtracks τους μάθαμε πριν από 11 χρόνια και πιστεύω πως αν του δώσεις μία ευκαιρία θα σε κολλήσει. Όσο για το Νιλ είναι πολύ περίεργο και θέμα τύχης το τι μας έχει αρέσει από τους κλασσσικούς. πχ δεν μπόρεσα ποτέ να ακούσω σπρίνγκστιν,ούτε πρόκειται. φίλος μου έχει το ίδιο με bowie (αν και αυτός χάνει πραγματικά)

το σίγουρο είναι πως έχω ενθουσιαστεί με τους paperplane.

WinterAcademy είπε...

καλά εγώ αν αρχίσω να λέω τι δε μ'αρέσει από τους κλασικούς ποιος με σώζει.. υποθέτω ότι επαναπαύομαι ότι όλα αυτά θα τα εξερευνήσω στα γεράματά μου [αλλά το λέω, οι beatles ΔΕΝ μου αρέσουν]