Συνεπείς στο ραντεβού μας και με τον Οκτώβρη, έστω και την τελευταία στιγμή.
1. Gauntlet Hair - Out, Don't [zs]
Νέο καταπληκτικό track για το δίδυμο από το Denver. Έχουν κυκλοφορήσει μόλις ένα single [στο εξαιρετικό label της Forest Family Records] κι όμως εδώ στήνουν ένα αξιοθαύμαστα ώριμο wall of sound, που, έστω και αν θυμίζει αρκετά τους Animal Collective, παραμένει ένα εντυπωσιακό επίτευγμα. Με τα απίθανα φωνητικά τους στο Out, Don't οι Gauntlet Hair καταφέρνουν κάτι πολύ σπάνιο: σε υποχρεώνουν να το ακούσεις ξανά και ξανά, κυρίως επειδή όταν τελειώσει δε θυμάσαι ούτε μία νότα!
2. Paperfangs - The Fastest Planes [zs]
Ένα ονειρικό ριφ μιας απροσδιόριστα 80s προέλευσης. Νωχελικά φωνητικά που θυμίζουν Notwist. Δεύτερο ονειρικό synth μοτίβο στο ρεφρέν. Το τρίο των Paperfangs από τη Φινλανδία παραδίδει ένα pop κομψοτέχνημα από το πουθενά. Με λίγη περισσότερη δουλειά στην παραγωγή θα μιλούσαμε για αριστουργημα..
let's never change, i don't wanna get aged. Ι will never grow up
3. Zola Jesus - Sea Talk [zs]
Με συνεχόμενες εξαιρετικές κυκλοφορίες η φίλη μας Nika Roza Danilova κατάφερε μέσα σε ένα μόλις χρόνο να θεωρείται ένα από τα πιο καυτά και ανερχόμενα ονόματα παγκοσμίως, με πολύ κολακευτικές κριτικές ακόμη και σε mainstream έντυπα. Στο τελευταίο της EP περιέχεται κι αυτό το υποβλητικό track, με το σκοτεινό, εντελώς JoyDivisionικό υπόβαθρο και τη διαπεραστική, εντελώς Siouxsική φωνή της Nika να σε καθηλώνουν. Indie Music's Woman Of The Year.
4. Candy Claws - Silent Time Of Earth [zs]
Άλλο ένα σχήμα από το Colorado, το 21μελές [!?!] γκρουπ των Candy Claws συνδυάζει θαυμάσια τον dreamy/shoegaze ήχο με τις pop/ψυχεδελικές αναφορές.
5. BRAIDS - Lemonade [zs]
Μια εισαγωγή που θα μπορούσε να είναι ένα από τα tracks του ( ) των Sigur Ros παιγμένο στις 45 στροφές και μια υπνωτική φωνητική μελωδία από την Raphaelle Standell-Preston συνθέτουν τη διάρκειας 7 λεπτών λεμονάδα που σερβίρει το τετραμελές σχήμα των BRAIDS από το Montreal.
6. Allo, Darlin' - Dreaming [zs]
Όμορφο twee/indiepop track από το Αγγλο-Αυστραλέζικο σχήμα των Allo, Darlin'. Το αξιοσημείωτο του τραγουδιού είναι σαφώς το ότι μοιράζει σε ίσες δόσεις τα αντρικά και τα γυναικεία φωνητικά, κάτι που για κάποιο περίεργο λόγο δε συναντάμε όσο θα'πρεπε στην pop μουσική του 2010.
7. DumboGetsMad - Eclectic Prawn [zs]
Έβαλα επίτηδες δίπλα δίπλα αυτό το απίθανο track των Ιταλών DumboGetsMad με τους 26 φίλους στο myspace [καμία άλλη πληροφορία δε βρήκα γι'αυτούς] γιατί πραγματικά απογειώνεται κάνοντας στροφή 180 μοιρών στο 1' 22'' με την απροσδόκητη εισαγωγή των αντρικών φωνητικών. More of that please!
8. L.Y.F. (W.U.) - Heavy Pop [zs]
Αν οι Ιταλοί πιο πάνω δε δίνουν καμιά πληροφορία για το group τους, τι να πούμε για τους Lucifer Youth Foundation (World Unite) από το Manchester.. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ότι ξέρετε ξέρω. Ο Paul Lester στη Guardian περιέγραψε τον ήχο τους ως krautrock gospel, πολύ πετυχημένα θα έλεγα! Έξτρα πόντοι για τις αναφορές στη Madonna στον τίτλο και τη φωτογραφία του προφίλ τους στο myspace.
9. Minks - Funeral Song [zs]
Παρά τον τίτλο του το Funeral Song των Minks από το Brooklyn είναι ένα αρκετά ζωηρό, έως και catchy θα το έλεγες, indiepop τραγούδι. Και αυτοί κερδίζουν έξτρα πόντους για τα φωνητικά της εισαγωγής, που θυμίζουν το νάνο από το Twin Peaks.
10. Darwin Deez - Radar Detector [zs]
"Ο Michael Jackson του indie rock", διαβάζει κανείς μεταξύ άλλων στο last.fm για τον κύριο Darwin Smith, aka Darwin Deez, από τη Νέα Υόρκη. Υπερβολικό μεν, σου τραβά αμέσως την προσοχή δε. Και το φάνκι Radar Detector, με το εθιστικά επαναλαμβανόμενο ρεφρέν του αν μή τι άλλο δε σε απογοητεύει που τσίμπησες.
11. Museum Of Bellas Artes - Who Do You Love [zs]
Και μια που μιλάμε για εθιστικά επαναλαμβανόμενα ρεφρέν, ας εντάξουμε στην ίδια κατηγορία και αυτό του Who Do You Love των Σουηδών Museum Of Bellas Artes, με το οποίο βάζουν τα γυαλιά στους συμπατριώτες τους JJ [δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους θυμηθείτε ακούγοντάς το]
12. Tamaryn - Love Fade [zs]
Μία εσαγωγή αλά No Cars Go στο πιο dreamy, και μια εξίσου ονειρική συνέχεια με τα θαυμάσια φωνητικά της Tamaryn από τη Νέα Ζηλανδία συνθέτουν το Love Fade του ντουέτου που εδρεύει στο San Francisco. Το ντεμπούτο τους 'The Waves' μόλις κυκλοφόρησε.
13. Wild Honey - Field Of Little Heads [zs]
Γλυκύτατος τίτλος που αν μή τι άλλο φέρνει στο νου υπέροχες εικόνες αν προσπαθήσεις να φανταστείς πως θα ήταν ένα τέτοιο λιβάδι. Το ίδιο υπέροχο και γλυκύτατο είναι και το τραγούδι των Wild Honey από τη Μαδρίτη.
14. Twig - Scattered Dreams [zs]
Ας αναγνωρίσουμε την προσπάθεια στους αγαπημένους μας Σουηδούς: το Scattered Dreams δεν είναι 100% Smiths, φύλαξαν ένα 7% για τον Richard Hawley.
15. World Atlas - Saint Mary [zs]
..σε αντίθεση με τους World Atlas, οι οποίοι επιμένουν στο 100% [μη σας πω και 110%]. Και αν κρίνω και από το τελευταίο άλμπουμ του πρωτοτύπου, δεν έχω παρά να θυμηθώ εκείνο το τραγούδι από το τελευταίο σπουδαίο άλμπουμ των U2 , όσον αφορά το αντίγραφο: even better than the real thing. Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
16. Gem Club - Sevens [zs]
Οι Gem Club είναι ένα boy/girl ντουέτο από το Somerville της Μασσαχουσέττης [πολύ μου αρέσει αυτή η πολιτεία!] και τους είχαμε φιλοξενήσει με μια υπέροχη μπαλάντα θαυμάσιων φωνητικών, πιάνου και εγχόρδων, τον περασμένο Ιούνιο. Με μια ισάξια τους φιλοξενούμε και τον Οκτώβριο..
17. Blue Water white death - The End Of Sex [zs]
1. Gauntlet Hair - Out, Don't [zs]
Νέο καταπληκτικό track για το δίδυμο από το Denver. Έχουν κυκλοφορήσει μόλις ένα single [στο εξαιρετικό label της Forest Family Records] κι όμως εδώ στήνουν ένα αξιοθαύμαστα ώριμο wall of sound, που, έστω και αν θυμίζει αρκετά τους Animal Collective, παραμένει ένα εντυπωσιακό επίτευγμα. Με τα απίθανα φωνητικά τους στο Out, Don't οι Gauntlet Hair καταφέρνουν κάτι πολύ σπάνιο: σε υποχρεώνουν να το ακούσεις ξανά και ξανά, κυρίως επειδή όταν τελειώσει δε θυμάσαι ούτε μία νότα!
2. Paperfangs - The Fastest Planes [zs]
Ένα ονειρικό ριφ μιας απροσδιόριστα 80s προέλευσης. Νωχελικά φωνητικά που θυμίζουν Notwist. Δεύτερο ονειρικό synth μοτίβο στο ρεφρέν. Το τρίο των Paperfangs από τη Φινλανδία παραδίδει ένα pop κομψοτέχνημα από το πουθενά. Με λίγη περισσότερη δουλειά στην παραγωγή θα μιλούσαμε για αριστουργημα..
let's never change, i don't wanna get aged. Ι will never grow up
3. Zola Jesus - Sea Talk [zs]
Με συνεχόμενες εξαιρετικές κυκλοφορίες η φίλη μας Nika Roza Danilova κατάφερε μέσα σε ένα μόλις χρόνο να θεωρείται ένα από τα πιο καυτά και ανερχόμενα ονόματα παγκοσμίως, με πολύ κολακευτικές κριτικές ακόμη και σε mainstream έντυπα. Στο τελευταίο της EP περιέχεται κι αυτό το υποβλητικό track, με το σκοτεινό, εντελώς JoyDivisionικό υπόβαθρο και τη διαπεραστική, εντελώς Siouxsική φωνή της Nika να σε καθηλώνουν. Indie Music's Woman Of The Year.
4. Candy Claws - Silent Time Of Earth [zs]
Άλλο ένα σχήμα από το Colorado, το 21μελές [!?!] γκρουπ των Candy Claws συνδυάζει θαυμάσια τον dreamy/shoegaze ήχο με τις pop/ψυχεδελικές αναφορές.
5. BRAIDS - Lemonade [zs]
Μια εισαγωγή που θα μπορούσε να είναι ένα από τα tracks του ( ) των Sigur Ros παιγμένο στις 45 στροφές και μια υπνωτική φωνητική μελωδία από την Raphaelle Standell-Preston συνθέτουν τη διάρκειας 7 λεπτών λεμονάδα που σερβίρει το τετραμελές σχήμα των BRAIDS από το Montreal.
6. Allo, Darlin' - Dreaming [zs]
Όμορφο twee/indiepop track από το Αγγλο-Αυστραλέζικο σχήμα των Allo, Darlin'. Το αξιοσημείωτο του τραγουδιού είναι σαφώς το ότι μοιράζει σε ίσες δόσεις τα αντρικά και τα γυναικεία φωνητικά, κάτι που για κάποιο περίεργο λόγο δε συναντάμε όσο θα'πρεπε στην pop μουσική του 2010.
7. DumboGetsMad - Eclectic Prawn [zs]
8. L.Y.F. (W.U.) - Heavy Pop [zs]
Αν οι Ιταλοί πιο πάνω δε δίνουν καμιά πληροφορία για το group τους, τι να πούμε για τους Lucifer Youth Foundation (World Unite) από το Manchester.. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ότι ξέρετε ξέρω. Ο Paul Lester στη Guardian περιέγραψε τον ήχο τους ως krautrock gospel, πολύ πετυχημένα θα έλεγα! Έξτρα πόντοι για τις αναφορές στη Madonna στον τίτλο και τη φωτογραφία του προφίλ τους στο myspace.
9. Minks - Funeral Song [zs]
Παρά τον τίτλο του το Funeral Song των Minks από το Brooklyn είναι ένα αρκετά ζωηρό, έως και catchy θα το έλεγες, indiepop τραγούδι. Και αυτοί κερδίζουν έξτρα πόντους για τα φωνητικά της εισαγωγής, που θυμίζουν το νάνο από το Twin Peaks.
10. Darwin Deez - Radar Detector [zs]
"Ο Michael Jackson του indie rock", διαβάζει κανείς μεταξύ άλλων στο last.fm για τον κύριο Darwin Smith, aka Darwin Deez, από τη Νέα Υόρκη. Υπερβολικό μεν, σου τραβά αμέσως την προσοχή δε. Και το φάνκι Radar Detector, με το εθιστικά επαναλαμβανόμενο ρεφρέν του αν μή τι άλλο δε σε απογοητεύει που τσίμπησες.
11. Museum Of Bellas Artes - Who Do You Love [zs]
Και μια που μιλάμε για εθιστικά επαναλαμβανόμενα ρεφρέν, ας εντάξουμε στην ίδια κατηγορία και αυτό του Who Do You Love των Σουηδών Museum Of Bellas Artes, με το οποίο βάζουν τα γυαλιά στους συμπατριώτες τους JJ [δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους θυμηθείτε ακούγοντάς το]
12. Tamaryn - Love Fade [zs]
13. Wild Honey - Field Of Little Heads [zs]
14. Twig - Scattered Dreams [zs]
Ας αναγνωρίσουμε την προσπάθεια στους αγαπημένους μας Σουηδούς: το Scattered Dreams δεν είναι 100% Smiths, φύλαξαν ένα 7% για τον Richard Hawley.
15. World Atlas - Saint Mary [zs]
..σε αντίθεση με τους World Atlas, οι οποίοι επιμένουν στο 100% [μη σας πω και 110%]. Και αν κρίνω και από το τελευταίο άλμπουμ του πρωτοτύπου, δεν έχω παρά να θυμηθώ εκείνο το τραγούδι από το τελευταίο σπουδαίο άλμπουμ των U2 , όσον αφορά το αντίγραφο: even better than the real thing. Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
16. Gem Club - Sevens [zs]
Οι Gem Club είναι ένα boy/girl ντουέτο από το Somerville της Μασσαχουσέττης [πολύ μου αρέσει αυτή η πολιτεία!] και τους είχαμε φιλοξενήσει με μια υπέροχη μπαλάντα θαυμάσιων φωνητικών, πιάνου και εγχόρδων, τον περασμένο Ιούνιο. Με μια ισάξια τους φιλοξενούμε και τον Οκτώβριο..
17. Blue Water white death - The End Of Sex [zs]
Αν απαριθμήσουμε τις συνεργασίες του αγαπητού Jamie Stewart τα τελευταία 5-6 χρόνια νομίζω πως θα το ξημερώσουμε. Το άλμπουμ που προέκυψε από την τελευταία του συνεργασία είναι τόσο σημαντικό για τον ίδιο που το κυκλοφόρησε κάτω από το moniker ενός ακόμη συγκροτήματος, των Blue Water White Death, στο συμπαθές label της Grave Face Records. Και δεν πρόκειται για μια συνεργασία με κάποιον τυχαίο ή πρωτοεμφανιζόμενο μουσικό, αλλά με τον Jonathan Meiburg των Shearwater. Το αποτέλεσμα, ένα εξαιρετικό μίνι άλμπουμ, μας γυρίζει πίσω στις πρώτες μέρες των Xiu Xiu, άνευ Nintendo. Στο έξοχα τιτλοφορημένο [όχι τόσο βέβαια όσο το Song for the Greater Jihad] και έξοχο γενικότερα The End Of Sex, τα φωνητικά αναλαμβάνει ο Jonathan.
You can Download all songs from H.E.R.E.
2 σχόλια:
Χμμμμμ... νομίζω ότι αυτή παίζει και να είναι η καλύτερη "συλλογή" που 'χεις ποστάρει...
Σ'ευχαριστώ! Μέχρι την επόμενη, που είπε και κάποιος..
Δημοσίευση σχολίου