Πριν από δύο περίπου χρόνια, και σ'ένα από τα πιο αγαπημένα μου posts αυτού του blog έγραφα για το θαυμάσιο demo -τότε- του be my baby, του σημερινού μας καλεσμένου, david michael stith: "ο μυστηριώδης κύριος Stith, προσδίδει μια ανατριχιαστική ομορφιά στο δικό του be my baby, και του αξίζει κάθε αναγνώριση". Κάλλιο αργά λοιπόν παρά ποτέ, και η αναγνώριση είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη για το ντεμπούτο άλμπουμ του david με τίτλο heavy ghosts. Η φράση κλειδί εδώ είναι νομίζω το "ανατριχιαστική ομορφιά" στην οποία όχι εμμένω με ακόμη μεγαλύτερη έμφαση. Ακούστε το συνταρακτικό Spirit Parade, και νιώστε την παρέλαση των πνευμάτων, τα heavy ghosts του τίτλου, τις ερινύες που σας κυνηγούν.. σα να βρίσκονται στο διπλανό δωμάτιο.. Οι πολύπλευρες ενορχηστρώσεις, το wall of sound των απόκοσμων φωνητικών και οι εξαιρετικές συνθέσεις του DM Stith καθιστούν το άλμπουμ του ως βασικό υποψήφιο για ντεμπούτο της χρονιάς. Προσοχή: Απαγορεύεται η προσπέραση!
DM Stith has just released his debut album 'Heavy Ghosts' on Asthmatic Kitty. It's stunning, and a serious contender for debut of the year..
DM Stith - Spirit Parade [box]
7 σχόλια:
Δεν έφτασα ακόμη στον φάκελο που περιέχει τον δίσκο του κύριου David Michael Stith αλλά μετά από αυτό το ποστ έκανα μερικές προσπεράσεις. Το Spirit Parade είναι σκέτη παράνοια, βέβαια θα προτιμούσα να κρατάει λιγάκι παραπάνω. Δεν άκουσα ολόκληρο τον δίσκο, σύντομα όμως.
Μετά τις πρώτες ακροάσεις, είχα την αίσθηση ότι κάτι του έλειπε που θα τον απογείωνε. Ωστόσο, το γεγονός ότι ανήκει στην Asthmatic Kitty και έχει συνεργαστεί με την Shara Worden (τόσο συμμετέχοντας στο εικαστικό μέρος των δίσκων της, όσο και σε κάποια τραγούδια της) και με αφορμή το post σου είναι ιδανική ευκαιρία (αυτήν έψαχνα) να το ξανακούσω.
ΥΓ. Ελπίζω να μη χάσεις αύριο μία ακόμα συναυλιακή εμπειρία (μετά τους Animal collective). 65daysofstatic στο Stage του Μύλου.
Επιτέλους αναφέρεις τον αγαπημένο μου δίσκο της χρονιάς ως τώρα! Το "Pity Dance", το "Fire of Birds", το"Thanksgiving Moon", το "Morning Glry Cloud", όλα είναι υπέροχα. Και είμαι ιδιαίτερα περήφανη για αυτό:
http://some-beans.blogspot.com/2009/03/some-questions-2-dm-stith.html
Δεν το πιστεύαμε όταν το είδαμε στο inbox μας... :-)
Eγώ τι να πω που την παρασκευή ακούγοντας τον πετρίδη, κι ενώ έχω ήδη σχεδιάσει να ποστάρω το spirit parade τον ακούω να λεει ότι δεν έχουν βγει ακομη καλα Indie αλμπουμς [και εχει δικιο] οποτε του στελνω ενα sms "ακου τον dm stith, συγκλονιστικο αλμπουμ" και 5 λεπτά μετά βάζει και το pity dance ΚΑΙ το spirit parade!
Πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη περίπτωση ο τύπος αυτός μου τράβηξε την προσοχή πρίν κανένα μήνα ακούγοντας το θανατερό pity's dance το οποίο αποτέλεσε μια πολύ καλή αφορμή για να ξεσκουριάσει το ταπεινό μπλογκίδιό μου...
Δεν τον έχω ακούσει ολόκληρο το δίσκο, θα περιμένω υπομονετικά μέχρι την ώρα που θα έρθει το δισκάκι στα χέρια μου και θα τον απολαύσω με τον παραδοσιακό τρόπο...
(βαριέμαι πλέον ανελέητα να ακούω ολόκληρους δίσκους στο pc)
Συνεχίζω να παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον το μπλόγκ σου mackenzie fan, παρόλο που έχω καιρό να αφήσω σχόλιο, (τουλάχιστον δεν το προσπερνάω....:p)
Δυστυχώς την Παρασκευή το ξεκίνημα της εκπομπής του Γιάννη ήταν τόσο απογοητευτικό (κάτι heavy-metal μοντερνιές) που δεν άντεξα να ακούσω ολόκληρη την εκπομπή...
Έκπληξη πάντως, αν έπαιξε κάτι τέτοιο...
(και μια που πήρα φόρα πάω και μια βόλτα στο κάτω ποστ σου για 2-3 λογάκια):p
τελικά πάντως πολύ χαίρομαι για την ανταπόκριση που έχει το άλμπουμ του dm stith, κι ας περιορίζεται -για την ώρα- στα blogs
Κι εγώ χαίρομαι, και πάρα πολύ μάλιστα... και επανέρχομαι για να ανακοινώσω στην ομήγυρη ότι το δίσκο τον βρήκα!!! σε ελληνικό δισκοπωλείο! (Όχι στο κέντρο της Αθήνας...) Και σε ψιλοφυσιολογική τιμή (14,60). Λογικά θα υπάρχει και σε άλλα. Υπήρχε ένα και μοναδικό αντίτυπο πάντως εκεί, το οποίο βούτηξα αμέσως. :-)
Δημοσίευση σχολίου