Παρασκευή, Ιουνίου 26, 2009
Πέμπτη, Ιουνίου 25, 2009
Rivals
Η δεσποινίδα που βρίσκεται πίσω από το moniker Theoretical Girl, δηλαδή η Amy Turnnidge, έχει ήδη κυκλοφορήσει πέντε EPs από την πρώτη της εμφάνιση, το 2006. Αυτό τον Αύγουστο κυκλοφορεί το ντεμπούτο της άλμπουμ με τίτλο Divided. Folk pop, electro pop, goth pop, chamber pop.. και τι δε διάβασα για τη μουσική της κάνοντας μια μικρή βόλτα στο διαδίκτυο.. Η pop πάντως είναι σταθερή.. Το εναρκτήριο Rivals, [με video και απ'όλα] της Λονδρέζας Amy [άραγε πως διάλεξε αυτό το περίεργο όνομα? γνωρίζει το ομότιτλο άλμπουμ του Gentleman Reg? την επηρέασαν οι Parenthetical Girls?] είναι ότι πρέπει μέχρι την επόμενη καλοκαιρινή μπόρα..
Theoretical Girl makes electro-folk-pop on her 8-track in her bedroom and has been doing so since 2006. Her debut album 'Divided' will be released in August '09.
Theoretical Girl - Rivals [box]
Δευτέρα, Ιουνίου 22, 2009
Manic Flaneur
Οι κύριοι Sunshower Orphans από το Queens της Νέας Υόρκης δεν ήταν αρκετά μεγάλοι για να παρακολουθήσουν το NYC Popfest, έχουν ήδη όμως προλάβει να διαλυθούν και να ξανασυνδεθούν από το 2007! Παίζουν indie / dreampop [κατ'εμέ] και είναι δύο φορές καλύτεροι από τους Ramones και τους My Βloody Valentine [κατ'αυτούς].. Το πολύ καλό Manic Flaneur με την υπέροχη εισαγωγή είναι το ένα από τα δύο τραγούδια του EP Lies In Sepia που διατίθεται δωρεάν από τη Holiday Records, από τα πιο αγαπημένα labels του 2009. Και πως να μην είναι άλλωστε όταν προσφέρει δωρεάν τη μουσική όλων των συγκροτημάτων του.. Ψάχνουν για drummer αν ενδιαφέρεστε.. [και δεν είστε και πολύ ηλικιωμένος.. πχ άνω των 23..]
Sunshower Orphans, an indie / dreampop quartet from Queens, NYC, although unsigned, released their latest EP, Lies In Sepia, as a free download on Holiday Records.
Sunshower Orphans - Manic Flaneur [box]
Παρασκευή, Ιουνίου 19, 2009
Angelfuck
Από σαράντα κύματα έχει περάσει η 'καριέρα' του David Christian Pajo από το Louisville του Kentucky. Έχει συμμετάσχει σε σχήματα όπως οι Zwan, Tortoise, Stereolab, Slint κ.α. Έχει ηχογραφήσει κάτω από το όνομα M, Aerial M και Papa M. Τα τελευταία τρία - τέσσερα χρόνια κυκλοφορεί τη μουσική του ως Pajo. Θυμάμαι πόσο πολύ μου είχε αρέσει το άλμπουμ του με τίτλο το όνομά του, και ειδικότερα το εκπληκτικό αλά Simon & Garfunkel 'Manson Twins'. Φέτος επιστρέφει με ένα ακόμη εξαιρετικό άλμπουμ [Scream With Me]. Εννιά θαυμάσιες συνθέσεις, η φωνή -ψίθυρος σχεδόν- του David με συνοδεία μια κιθάρα, εντελώς lo-fi ατμόσφαιρα, σπουδαίοι στίχοι, είκοσι πέντε λεπτά σε διάρκεια εντελώς άξια της προσοχής σας.. Το Angelfuck είναι το εναρκτήριο τραγούδι του άλμπουμ.
David Pajo has collaborated with many bands such as Zwan, Stereolab and Tortoise ,and has released his music under many monikers [M, Papa M and Aerial M]. Nowadays, he records under his own name, Pajo. His new, brilliant lo-fi acoustic album titled Scream With Me was released last April..
Pajo - Angelfuck [box]
Ετικέτες
acoustic,
aerial m,
angelfuck,
david christian pajo,
lo-fi indiepop,
manson twins,
pajo,
papa m,
scream with me,
slint,
stereolab,
tortoise,
zwan
Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2009
Κ.Β. + Handy Park / Elica, Βαβυλωνία, Μύλος, Θεσσαλονίκη
Στο δρόμο για το Μύλο σκεφτόμουν την αμέσως προηγούμενη φορά που είδα τον Κωνσταντίνο Βήτα, στο ίδιο μέρος, τρία χρόνια πριν, στις πρώτες μέρες αυτού του blog. Αρκετά πράγματα άλλαξαν από τότε, ο ίδιος είναι πλέον ακόμη πιο αναγνωρίσιμο όνομα μετά την επιτυχία του '2', και, αναπόφευκτα το κοινό ήταν μεγαλύτερο αλλά και αρκετά διαφορετικό από κάθε άλλη φορά.. Οι 20somethings στις μπροστινές σειρές, θαρρείς ότι είδαν φως και μπήκαν, ή ότι απλά δε βρήκαν εισιτήριο για τη Βανδή, που εμφανιζόταν την ίδια ώρα στην άλλη άκρη της πόλης.. Τη μια στιγμή χτυπιόντουσαν με τη μουσική, την ακριβώς επόμενη γυρνούσαν πλάτη στη σκηνή κι έπιαναν ψιλή [αλλά δ.υ.ν.α.τ.ή.] κουβεντούλα, έπειτα έβγαζαν ο ένας τον άλλο φωτογραφίες με τα κινητά με φόντο τη σκηνή.. πράγματα πρωτόγνωρα για μένα, τον πικρόχολο μεσήλικα [θα πείτε και θα'χετε, φυσικά, δίκιο..]
Το πρόγραμμα χωρίστηκε σε τρία μέρη, ένα ηλεκτρονικό κάπως πιο ambient, ένα ηλεκτρικό - έκπληξη, με τη συμμετοχή των Handy Park [κι όταν λέμε ηλεκτρικό εννοούμε guitar solos and everything!] κι ένα ηλεκτρονικό κάπως πιο τέκνο και χορευτικό, το πρόγραμμα δηλαδή που παρουσίασε στο Σταυρό του Νότου το χειμώνα. Όλα αυτά βέβαια αφορούν τις πειραγμένες ενορχηστρώσεις των γνωστών του τραγουδιών που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε.. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος σε μεγάλη φόρμα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, γεμάτος ενέργεια και τρελή χαρά, με την απολύτως κυριολεκτική σημασία της έκφρασης όμως.. Αν και είχε γενέθλια δεν είδαμε -ευτυχώς- τούρτες στη σκηνή και άλλα τέτοια χαζοχαρούμενα, πολλοί όμως του φώναζαν ευχές κάθε τρεις και λίγο, οπότε το "Γεια σας! Καλό καλοκαίρι! Χρόνια μου Πολλά!" ήταν το τέλειο κλείσιμο μιας θαυμάσιας βραδιάς..
Πριν τον Κ.Β. εμφανίστηκαν οι Elica και φυσικά, σε μια από τις σπάνιες φορές που είπα να μην πάω πια κι εδώ από τους πρώτους, διάλεξαν να εμφανιστούν στην ώρα τους.. Τους είδα ελάχιστα και δε μπορώ να κρίνω, είναι ασφαλές όμως να πει κανείς ότι η όμορφη μουσική τους είναι αρκετά επηρεασμένη από αυτή του Κωνσταντίνου και των Στέρεο Νόβα. Θα ήθελα όμως να κάνω μια μικρή επισήμανση, εντελώς καλοπροαίρετα: μία διασκευή σε Depeche Mode = tribute = cool. Δύο διασκευές σε Depeche Mode = tribute band = καθόλου cool..
Ετικέτες
Βαβυλωνία,
Κ.Β.,
Κωνσταντίνος Βήτα,
Μύλος,
Στέρεο Νόβα,
elica,
Handy Park
Κυριακή, Ιουνίου 14, 2009
The Monthly Edition : June Radio
Καλοκαιρινή και ιδιαίτερα pop η διάθεση στην εκπομπή του Ιουνίου. Αναπόφευκτο ίσως, όταν κάθεσαι κάπου για καφέ και σου βάζουν ολόκληρο το άλμπουμ του Jens Lekman..
1. Trashcan Sinatras - People
Θαυμάσια επιστροφή από το πουθενά των Trashcan Sinatras, με σταθερό το γνώριμο μελωδικό pop κιθαριστικό τους ήχο, σα να μην πέρασαν είκοσι και βάλε χρόνια από τότε. Το εναρκτήριο People είναι ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που δεν έγραψαν οι Everything But The Girl.
2. The Starlets - Radio Friendly
Γλασκώβη. "Μελαγχολική pop μουσική που φιλοδοξεί να γίνει χαρούμενη" γράφει πολύ σωστά το last.fm. Το Radio Friendly, είναι το μόνο που ξορκίζει τη μελαγχολία, ο τίτλος του άλλωστε μαρτυρά τις προθέσεις του. Πολύ όμορφο το άλμπουμ και το συγκεκριμένο τραγούδι από τα καλύτερα indie χιτάκια των τελευταίων εβδομάδων..
3. Lunch Money - Are You A Rabbit
Από τους τίτλους των τραγουδιών τους αλλά και από τις χαριτωμένες τους φωτογραφίες μπορεί κανείς αμέσως να καταλάβει ότι η μουσική των Lunch Money δεν ενδείκνυται για διαβητικούς. Γλυκύτατο το Are You A Rabbit..
4. Golau Glau - Soft Silver Young
Ποιοί είναι, πόσοι είναι, δεν έχω ιδέα. Έκαναν λογαριασμό στο Myspace πριν από ακριβώς δώδεκα ημέρες. Έκαναν friend request στη Χειμερινή Ακαδημία πριν από τρεις ημέρες. Εμφανιζόμενοι σήμερα εδώ νομίζω ότι σπάνε κάθε ρεκόρ πρωτοεμφανιζόμενου συγκροτήματος για αυτό το blog. Κατάγονται από το Leeds και θα σας θυμίσουν Stereolab και Broadcast, μια χαρά δηλαδή! Ελπίζω να σας αρέσουν..
5. The Drums - I Felt Stupid
"Θέλαμε απλά να φτιάξουμε ένα συγκρότημα που να ακούγεται σαν τους The Wake" γράφουν οι Μπρουκλινέζοι The Drums [οκτώ χρόνια μετά τους Strokes και τα συγκροτήματα από τη Νέα Υόρκη ακόμη επιμένουν στα 'The τάδε' ονόματα..] στο myspace tους και μάλλον το κατάφεραν. Αμέσως από κάτω στις επιρροές τους βρίσκονται οι Smiths opότε τους συμπαθούμε ακόμη περισσότερο. Το αν είναι το νέο next big thing ή αν το όντως ήταν αυτοί που έκλεψαν τις εντυπώσεις στο πρόσφατο NYC Popfest [τι ωραίο που ακούγεται αυτό..] δεν το γνωρίζω, καθώς εμφανίστηκαν εκεί και οι Radio Dept., γνωρίζω όμως ότι το EP τους με τίτλο Summertime κυκλοφορεί τον Αύγουστο. Συγκρατείστε το όνομά τους [είναι και εύκολο].
6. The Tremulance - Smash your Keyboards
Ο Καναδός Jamison κρύβεται πίσω από το όνομα The Tremulance και το άλμπουμ του με τίτλο Polaroids είναι ένα πολύ καλό δείγμα σπιτικής pop / electronica. Το smash your keyboards ίσως δεν είναι το καλύτερο track του άλμπουμ, επιλέχθηκε όμως λόγω τίτλου..
7. Τhieves Like Us - Really Like To See You Again
Αφού το επιθυμούν τόσο διακαώς οι Thieves Like Us μας ξαναβλέπουν δύο σχεδόν χρόνια μετά απο την πρώτη τους εμφάνιση στο blog. Σχηματίστηκαν στο Βερολίνο. Οι δύο είναι Σουηδοί. Ο τρίτος Αμερικανός. Ως έδρα δηλώνουν το Παρίσι. Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή.. βέβαια το τραγούδι μου θύμισε αμέσως τον [επίσης Γάλλο] Colder, οπότε όλο και από κάπου θα επηρεάστηκαν από τη διαμονή τους στην πόλη του φωτός..
8. Engineers - Brighter As We Fall
Πολύ καλή η επιστροφή των Engineers και αυτυχώς δε βιάστηκαν να την κυκλοφορήσουν μετά το πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο τους. Λίγο shoegaze, λίγη ψυχεδέλεια, λίγο Elbow, ωραίες μελωδίες, χαμηλοί τόνοι.. μάλλον θα ακουστεί αρκετά αυτό το καλοκαίρι..
9. Bibio - Great Are The Piths
Άλλο ένα one man project, από το Wolverhampton της Βρετανίας, όπου έγινε η ιστορική πρώτη σόλο συναυλία του Morr.. Ok, ας συνεχίσει κανείς άλλος: "He creates a blend of electronica and folk music, using a combination of tape loops, dictaphones, cassette recorders, and hordes of other lo-fi equipment". Το άλμπουμ του κυρίου Bibio λέγεται Vignetting The Compost..
10. Avner - En Gul Varld
Υποβλητικός, επικός ήχος από τον κύριο Avner aka The Yellow Artist. Emo / pop / surf δεν τον λες μια φορά [το λέει όμως ο ίδιος στο myspace]. Το εναρκτήριο track του άλμπουμ Lyssna είναι μάλλον και το καλύτερό του..
11. Matt Alber - End Of The World
Ανατροπή στο 90'. Ποιος είναι αυτός ο γλυκανάλατος clean cut [αν και αξύριστος] κλώνος του William Hurt και τι δουλειά έχει με το σμόκιν στο μπαρμπέρικο? Και γιατί τραγουδάει καραόκε στο τραγούδι του Rufus Wainwright? Η πραγματικά αναπάντεχη συνέχεια και όλες οι απαντήσεις στο παρακάτω video.. [Το τραγουδάκι πάντως είναι όντως ωραίο και δε θα του κακόπεφτε καθόλου του Rufus..]
Θαυμάσια επιστροφή από το πουθενά των Trashcan Sinatras, με σταθερό το γνώριμο μελωδικό pop κιθαριστικό τους ήχο, σα να μην πέρασαν είκοσι και βάλε χρόνια από τότε. Το εναρκτήριο People είναι ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που δεν έγραψαν οι Everything But The Girl.
2. The Starlets - Radio Friendly
Γλασκώβη. "Μελαγχολική pop μουσική που φιλοδοξεί να γίνει χαρούμενη" γράφει πολύ σωστά το last.fm. Το Radio Friendly, είναι το μόνο που ξορκίζει τη μελαγχολία, ο τίτλος του άλλωστε μαρτυρά τις προθέσεις του. Πολύ όμορφο το άλμπουμ και το συγκεκριμένο τραγούδι από τα καλύτερα indie χιτάκια των τελευταίων εβδομάδων..
3. Lunch Money - Are You A Rabbit
Από τους τίτλους των τραγουδιών τους αλλά και από τις χαριτωμένες τους φωτογραφίες μπορεί κανείς αμέσως να καταλάβει ότι η μουσική των Lunch Money δεν ενδείκνυται για διαβητικούς. Γλυκύτατο το Are You A Rabbit..
4. Golau Glau - Soft Silver Young
Ποιοί είναι, πόσοι είναι, δεν έχω ιδέα. Έκαναν λογαριασμό στο Myspace πριν από ακριβώς δώδεκα ημέρες. Έκαναν friend request στη Χειμερινή Ακαδημία πριν από τρεις ημέρες. Εμφανιζόμενοι σήμερα εδώ νομίζω ότι σπάνε κάθε ρεκόρ πρωτοεμφανιζόμενου συγκροτήματος για αυτό το blog. Κατάγονται από το Leeds και θα σας θυμίσουν Stereolab και Broadcast, μια χαρά δηλαδή! Ελπίζω να σας αρέσουν..
5. The Drums - I Felt Stupid
"Θέλαμε απλά να φτιάξουμε ένα συγκρότημα που να ακούγεται σαν τους The Wake" γράφουν οι Μπρουκλινέζοι The Drums [οκτώ χρόνια μετά τους Strokes και τα συγκροτήματα από τη Νέα Υόρκη ακόμη επιμένουν στα 'The τάδε' ονόματα..] στο myspace tους και μάλλον το κατάφεραν. Αμέσως από κάτω στις επιρροές τους βρίσκονται οι Smiths opότε τους συμπαθούμε ακόμη περισσότερο. Το αν είναι το νέο next big thing ή αν το όντως ήταν αυτοί που έκλεψαν τις εντυπώσεις στο πρόσφατο NYC Popfest [τι ωραίο που ακούγεται αυτό..] δεν το γνωρίζω, καθώς εμφανίστηκαν εκεί και οι Radio Dept., γνωρίζω όμως ότι το EP τους με τίτλο Summertime κυκλοφορεί τον Αύγουστο. Συγκρατείστε το όνομά τους [είναι και εύκολο].
6. The Tremulance - Smash your Keyboards
Ο Καναδός Jamison κρύβεται πίσω από το όνομα The Tremulance και το άλμπουμ του με τίτλο Polaroids είναι ένα πολύ καλό δείγμα σπιτικής pop / electronica. Το smash your keyboards ίσως δεν είναι το καλύτερο track του άλμπουμ, επιλέχθηκε όμως λόγω τίτλου..
7. Τhieves Like Us - Really Like To See You Again
Αφού το επιθυμούν τόσο διακαώς οι Thieves Like Us μας ξαναβλέπουν δύο σχεδόν χρόνια μετά απο την πρώτη τους εμφάνιση στο blog. Σχηματίστηκαν στο Βερολίνο. Οι δύο είναι Σουηδοί. Ο τρίτος Αμερικανός. Ως έδρα δηλώνουν το Παρίσι. Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή.. βέβαια το τραγούδι μου θύμισε αμέσως τον [επίσης Γάλλο] Colder, οπότε όλο και από κάπου θα επηρεάστηκαν από τη διαμονή τους στην πόλη του φωτός..
8. Engineers - Brighter As We Fall
Πολύ καλή η επιστροφή των Engineers και αυτυχώς δε βιάστηκαν να την κυκλοφορήσουν μετά το πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο τους. Λίγο shoegaze, λίγη ψυχεδέλεια, λίγο Elbow, ωραίες μελωδίες, χαμηλοί τόνοι.. μάλλον θα ακουστεί αρκετά αυτό το καλοκαίρι..
9. Bibio - Great Are The Piths
Άλλο ένα one man project, από το Wolverhampton της Βρετανίας, όπου έγινε η ιστορική πρώτη σόλο συναυλία του Morr.. Ok, ας συνεχίσει κανείς άλλος: "He creates a blend of electronica and folk music, using a combination of tape loops, dictaphones, cassette recorders, and hordes of other lo-fi equipment". Το άλμπουμ του κυρίου Bibio λέγεται Vignetting The Compost..
10. Avner - En Gul Varld
Υποβλητικός, επικός ήχος από τον κύριο Avner aka The Yellow Artist. Emo / pop / surf δεν τον λες μια φορά [το λέει όμως ο ίδιος στο myspace]. Το εναρκτήριο track του άλμπουμ Lyssna είναι μάλλον και το καλύτερό του..
11. Matt Alber - End Of The World
Ανατροπή στο 90'. Ποιος είναι αυτός ο γλυκανάλατος clean cut [αν και αξύριστος] κλώνος του William Hurt και τι δουλειά έχει με το σμόκιν στο μπαρμπέρικο? Και γιατί τραγουδάει καραόκε στο τραγούδι του Rufus Wainwright? Η πραγματικά αναπάντεχη συνέχεια και όλες οι απαντήσεις στο παρακάτω video.. [Το τραγουδάκι πάντως είναι όντως ωραίο και δε θα του κακόπεφτε καθόλου του Rufus..]
download all songs from H.E.R.E.
Δευτέρα, Ιουνίου 08, 2009
Fireflies
Το πρώτο του άλμπουμ ήταν θαυμάσιο και μερικά από τα τραγούδια του βρίσκονται ακόμη στα πολύ αγαπημένα μου των τελευταίων χρόνων. Ακολούθησε ένα πολύ καλό EP και, επιτέλους, σε ένα μήνα από σήμερα κυκλοφορεί το πολυαναμενόμενο δέυτερο άλμπουμ του Chris Garneau. Ο τίτλος του, El Radio. Παραδόξως δεν έχει διαρρεύσει ακόμη, οπότε δε μπορώ να εκφέρω γνώμη, το προαίσθημά μου όμως είναι ότι θα είναι ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς. Και όταν το μοναδικό τραγούδι που έχω ακούσει από το άλμπουμ, το Fireflies, είναι τόσο καλό, το προαίσθημα προβιβάζεται σε πεποίθηση..
Chris Garneau is an avid lampshade collector. he enjoys steak & treats. he loves small / large animals. fancies things. he is happy-go-lucky and enjoys spending time at the town fairs. He is also a great singer/songwriter/pianist. His new album 'El Radio' is out on July 7th from AbsolutelyKosher Records.
Chris Garneau - Fireflies [box]
Ετικέτες
absolutelykosher records,
chris garneau,
el radio,
fireflies
Τετάρτη, Ιουνίου 03, 2009
On A Sunny Day
Ο/οι Girl Alliance είναι ένα προσωπικό [?] project ενός τύπου από το Lund της Σουηδίας.. Κάπου εδώ τελειώνουν οι πληροφορίες που μπορεί να αντλήσει κανείς από μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο για το νέο αυτό pop όνομα από μια χώρα που τα τελευταία χρόνια αποτελεί αστείρευτη πηγή όμορφης indiepop μουσικής. Αν θέλαμε να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι θα τους τοποθετούσαμε κάπου μεταξύ twee και bedroom pop. Θυμίζουν πολλά αγαπημένα συγκροτήματα και άλλα τόσα αναφέρουν ως επιρροές στο myspace. Το δισκογραφικό τους ντεμπούτο έκαναν την προηγούμενη εβδομάδα με ένα split single με τους Librarians στην Cloudberry Records. Ας γνωριστούμε όμως μαζί τους με ένα άλλο υπέροχο τραγούδι από τις ηχογραφήσεις τους των προηγούμενων μηνών, με σαφώς πιο επίκαιρο τίτλο..
Girl Alliance is a tweepop one man project from Lund, Sweden. New split CD with The Librarians is out now on Cloudberry Records..
Girl Alliance - On A Sunny Day [box]
Girl Alliance - On A Sunny Day [box]
Ετικέτες
bedroom pop,
cloudberry records,
girl alliance,
librarians,
lund,
on a sunny day,
sweden,
tweepop
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)