Πολύ το σκεφτόμουν το σημερινό post, καθώς γυρνούσα από τη δουλειά με το αυτοκίνητο.. και στα 150 λεπτά της επιστροφής.. Αφού πέρασα από το στάδιο της οργής στο στάδιο του μίσους προς όλη την ανθρωπότητα [μη σας πω και όλη τη χλωρίδα και την πανίδα], κι έπειτα στο στάδιο της απόγνωσης, του γοερού κλάματος, της παραίτησης, της αποδοχής... η γνωστή σειρά, ξανά και ξανά και ξανά.. Βασανιστήριο, όπως έλεγε κι ένας γνωστός μου πέρυσι σε μια συναυλία.. Ματαίως έψαχνα μια αιτία. Η έκθεση τελείωσε, οι εκλογές επίσης.. μήπως μιλάει ο Βενιζέλος? Όχι. Απλά.. έβρεξε. Αυτό είπαν στο ραδιόφωνο [ναι, τέτοια ήταν η απελπισία μου που το άνοιξα κι αυτό]. Κι έπειτα σκέφτηκα τα χρόνια που θα κάνει να τελειώσει το μετρό. Επισήμως [έξι?] και ανεπισήμως [το 2027, του αγίου μπιπ ανήμερα, που είναι και κινητή εορτή άλλωστε].. Και σκέφτηκα τις Δευτέρες σαν κι αυτήν που θα ακολουθήσουν.. και τις βροχές που θα πέσουν.. καταραμένο θερμοκήπιο! Και τη βρήκα τη λύση! Μήπως να επιστρέψω στο χωριό μου? [όπου διαθέτω κ.α.ι. θερμοκήπιο?] Κι εγώ άλλωστε δεν είμαι μέρος του προβλήματος? Κανέναν δε ρώτησα, απλά εμφανίστηκα μια μέρα, εγώ και το στρουμφάκι μου [το κάρο ντε!]. Τι παραπονιέμαι τώρα? ΟΚ, λύθηκε αυτό, τι γίνεται με το blog? χωριό και ευρυζωνικότητα, κάτι σα να λέμε ντενίση και tony award.. Δεν πειράζει, τον έκανε τον κύκλο του, σκέψου τώρα : ντοματούλες φρέσκες, αγγουράκια, ρόκα.. Πάει τέλειωσε, το σημερινό post θα'ναι το αποχαιρετιστήριο, καλό ήταν όσο κράτησε, σας φιλώ και στο επανιδείν..
Μετά έφτασα στο σπίτι και πάρκαρα ακριβώς απ'έξω.. ποτέ δε βρίσκω πάρκινγκ έξω από το σπίτι. Ποτέ όμως..
Μετά έφτασα στο σπίτι και πάρκαρα ακριβώς απ'έξω.. ποτέ δε βρίσκω πάρκινγκ έξω από το σπίτι. Ποτέ όμως..
Αυτή η πόλη είναι δική μου!!
ΥΓ: Τα λέμε αύριο [εκτός κι αν βρέξει..]
saint bernadette - i own the city
Προσέξτε την τώρα την ανωτέρω δεσποινίδα, αν κρίνω από το θαυμάσιο σημερινό μας τραγούδι, η πορεία της προδιαγράφεται λαμπρή, διαθέτει όλο το πακέτο [καλά εντάξει κύριοι saint bernadette, δεν εννοώ σώνει και καλά ότι πρέπει να σας ξεφορτωθεί και να πάει solo, μια κουβέντα είπαμε]. Άλλον αέρα βρε παιδί μου αυτή η Νέα Υόρκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου