1. Diamanda Galas - Interlude [box]
Όταν ο Morrissey διασκεύασε το Interlude η έκπληξη ήταν μεγάλη, όχι τόσο για το ότι κατάφερε και βρήκε αυτό το υπέροχο τραγούδι της Timi Yuro [είναι γνωστό το πάθος και οι γνώσεις του για τη μουσική, ιδιαίτερα για τις δεκαετίες '50 - '70], όσο για το ότι το τραγούδησε μαζί με τη Siouxsie [καθώς ο φίλος μας δε φημίζεται και ιδιαίτερα για τις καλές του σχέσεις με καλλιτέχνες της γενιάς του, πόσο μάλλον να συνεργαστεί και με κάποιον..]. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά αξέχαστο, μια από τις ωραιότερες διασκευές της περασμένης δεκαετίας, και έκανε γνωστό το Interlude σε μια ολόκληρη νέα γενιά μουσικόφιλων.
Φέτος η περίφημη 'avant-garde' καλιτέχνις Diamanda Galas επιλέγει κι αυτή το Interlude για το νέο της άλμπουμ, και η έκπληξη είναι μεγαλύτερη. Όχι μόνο η εκδοχή της είναι εξαιρετικά μελωδική για τα δικά της μέτρα, παραμένει και απόλυτα πιστή στην πρωτότυπη εκτέλεση. Haunting, που λέμε και στο χωριό μου..
2. Evripidis and his Tragedies - Time Enough For Rocking When We're Old [box]
Όπως σε όλα τα tribute albums, ήμουν πολύ επιφυλακτικός όταν πριν λίγες εβδομάδες έμαθα ότι ετοιμάζεται ένα ακόμη, ως φόρος τιμής στο Greatest Album Of All Time (TM). Το άλμπουμ διατίθεται δωρεάν ως project του εξαιρετικού cllct, και είναι στα αναμενόμενα επίπεδα των περισσότερων αντίστοιχων άλμπουμ, τουλάχιστον με την πρώτη αναγνωριστική ακρόαση. Ομολογώ ότι δεν προχώρησα ακόμη στη δεύτερη γιατί η εκπληκτική αυτή εκτέλεση του Time Enough For Rocking When We're Old από τον Ευριπίδη και το συγκρότημά του παίζει συνεχώς στο repeat στα ηχεία μου μην αφήνοντας χρόνο για οποιοδήποτε άλλο τραγούδι του άλμπουμ! Η αρχική υπέροχη μελωδία - άσκηση φωνητικής του Stephin Merritt εδώ εμπλουτίζεται με την παραγωγή που της αξίζει, γίνεται ένας σπουδαίος sixties ύμνος, ξεκινάει όπως το πρωτότυπο, συνεχίζει σαν Ronettes και τελειώνει σαν Ramones! Ο Phil Spector θα'ταν περήφανος [έχει όμως άλλα σημαντικότερα πράγματα ν'ασχοληθεί αυτόν τον καιρό..]. Περιμένουμε πλέον τις νέες Τραγωδίες με ιδιαίτερη ανυπομονησία..
3. The Brooke (a Tiny Ocean) - Born On A Train [box]
Αν και το άλμπουμ λέγεται 21 Love Songs δεν είναι ακριβώς tribute στο περίφημο άλμπουμ 69 Love Songs όπως για λόγους δραματουργίας ανέφερα παραπάνω, αλλά γενικότερα στο συγκρότημα των Magnetic Fields. Έτσι η προσοχή μου έπεσε και στη διασκευή του Born On A Train, ίσως του πιο γνωστού τους τραγουδιού στην προ-69LS εποχή [το έχουν διασκευάσει και οι Arcade Fire όπως ίσως θα θυμάστε..], από την Καναδέζα the Brooke. Περίεργη περίπτωση τραγουδίστριας [αν και ο όρος είναι αρκετά περιοριστικός γι'αυτήν], δε διαθέτει λογαριασμό στο myspace [το οποίο είναι διαβολικό όπως λέει στο site της] και διαθέτει τη μουσική της δωρεάν.
4. Final Fantasy & Ed Droste - Possibly Maybe [box]
5. No Age - It's Oh So Quiet [box]
Άλλο tribute εδώ, πιο προβεβλημένο, αν και λιγότερο πετυχημένο. 'Μεγάλα' ονόματα της σύγχρονης ανεξάρτητης σκηνής, όπως οι Liars, οι Xiu Xiu και οι Atlas Sound διασκευάζουν ένα προς ένα τα τραγούδια του Post της Bjork. Το αποτέλεσμα είναι στα ίδια συμπαθητικά επίπεδα στα οποία κινήθηκαν και οι υπόλοιπες αντίστοιχες προσπάθειες του stereogum, με τα tributes στα ok computer, automatic for the people etc. Μεταξύ αδιάφορων αλλά και αρκετά καλών εκτελέσεων ξεχωρίζουν η προβλέψιμα υπέροχη εκδοχή του Owen Pallett και του Ed Droste στο Possibly Maybe, αλλά και η αναπάντεχη αλλαγή φώτων στο λατρεμένο It's Oh So Quiet από τους No Age.
6. Final Fantasy - Joys [box]
Και την Καλομοίρα να διασκευάσει, ο Owen πάντα θα έχει μια θέση σ'αυτό το blog. Η προβολή που του γίνεται μέσα από το Winter Academy αγγίζει τα όρια του σκανδάλου [ποιος ξέρει, ίσως κάποιος τον φέρει και στη χώρα μας στην επόμενη τουρνέ του], αλλά κι αυτός το κάνει πολύ δύσκολο για μας, καθώς κάθε μα κάθε του ηχογράφηση, όπως αυτή η εκτέλεση του Joys του David Shrigley, είναι η μία καλύτερη από την άλλη. Σίγουρα ένα από τα πιο αγαπημένα ονόματα για την τρέχουσα δεκαετία..
7. Kate Nash - I'm Not Gonna Teach Your Boyfriend How To Dance With You [box]
Έγιναν τόσο γνωστοί ξαφνικά οι Black Kids? Όχι βέβαια, αλλά η συμπαθέστατη Kate [προσπαθεί να] είναι ένα indie κορίτσι, οπότε εκτός από την πολυδιαφημισμένη σχέση της με γνωστό indie τραγουδιστή, διαλέγει, ως καλεσμένη γαλλικής ραδιοφωνικής εκπομπής, να διασκευάσει το indie mini hit που είχαμε παρουσιάσει κι εδώ πριν από λίγους μήνες.Και το αποτέλεσμα είναι αρκούντως ικανοποιητικό θα έλεγα..
Όταν ο Morrissey διασκεύασε το Interlude η έκπληξη ήταν μεγάλη, όχι τόσο για το ότι κατάφερε και βρήκε αυτό το υπέροχο τραγούδι της Timi Yuro [είναι γνωστό το πάθος και οι γνώσεις του για τη μουσική, ιδιαίτερα για τις δεκαετίες '50 - '70], όσο για το ότι το τραγούδησε μαζί με τη Siouxsie [καθώς ο φίλος μας δε φημίζεται και ιδιαίτερα για τις καλές του σχέσεις με καλλιτέχνες της γενιάς του, πόσο μάλλον να συνεργαστεί και με κάποιον..]. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά αξέχαστο, μια από τις ωραιότερες διασκευές της περασμένης δεκαετίας, και έκανε γνωστό το Interlude σε μια ολόκληρη νέα γενιά μουσικόφιλων.
Φέτος η περίφημη 'avant-garde' καλιτέχνις Diamanda Galas επιλέγει κι αυτή το Interlude για το νέο της άλμπουμ, και η έκπληξη είναι μεγαλύτερη. Όχι μόνο η εκδοχή της είναι εξαιρετικά μελωδική για τα δικά της μέτρα, παραμένει και απόλυτα πιστή στην πρωτότυπη εκτέλεση. Haunting, που λέμε και στο χωριό μου..
2. Evripidis and his Tragedies - Time Enough For Rocking When We're Old [box]
Όπως σε όλα τα tribute albums, ήμουν πολύ επιφυλακτικός όταν πριν λίγες εβδομάδες έμαθα ότι ετοιμάζεται ένα ακόμη, ως φόρος τιμής στο Greatest Album Of All Time (TM). Το άλμπουμ διατίθεται δωρεάν ως project του εξαιρετικού cllct, και είναι στα αναμενόμενα επίπεδα των περισσότερων αντίστοιχων άλμπουμ, τουλάχιστον με την πρώτη αναγνωριστική ακρόαση. Ομολογώ ότι δεν προχώρησα ακόμη στη δεύτερη γιατί η εκπληκτική αυτή εκτέλεση του Time Enough For Rocking When We're Old από τον Ευριπίδη και το συγκρότημά του παίζει συνεχώς στο repeat στα ηχεία μου μην αφήνοντας χρόνο για οποιοδήποτε άλλο τραγούδι του άλμπουμ! Η αρχική υπέροχη μελωδία - άσκηση φωνητικής του Stephin Merritt εδώ εμπλουτίζεται με την παραγωγή που της αξίζει, γίνεται ένας σπουδαίος sixties ύμνος, ξεκινάει όπως το πρωτότυπο, συνεχίζει σαν Ronettes και τελειώνει σαν Ramones! Ο Phil Spector θα'ταν περήφανος [έχει όμως άλλα σημαντικότερα πράγματα ν'ασχοληθεί αυτόν τον καιρό..]. Περιμένουμε πλέον τις νέες Τραγωδίες με ιδιαίτερη ανυπομονησία..
3. The Brooke (a Tiny Ocean) - Born On A Train [box]
Αν και το άλμπουμ λέγεται 21 Love Songs δεν είναι ακριβώς tribute στο περίφημο άλμπουμ 69 Love Songs όπως για λόγους δραματουργίας ανέφερα παραπάνω, αλλά γενικότερα στο συγκρότημα των Magnetic Fields. Έτσι η προσοχή μου έπεσε και στη διασκευή του Born On A Train, ίσως του πιο γνωστού τους τραγουδιού στην προ-69LS εποχή [το έχουν διασκευάσει και οι Arcade Fire όπως ίσως θα θυμάστε..], από την Καναδέζα the Brooke. Περίεργη περίπτωση τραγουδίστριας [αν και ο όρος είναι αρκετά περιοριστικός γι'αυτήν], δε διαθέτει λογαριασμό στο myspace [το οποίο είναι διαβολικό όπως λέει στο site της] και διαθέτει τη μουσική της δωρεάν.
4. Final Fantasy & Ed Droste - Possibly Maybe [box]
5. No Age - It's Oh So Quiet [box]
Άλλο tribute εδώ, πιο προβεβλημένο, αν και λιγότερο πετυχημένο. 'Μεγάλα' ονόματα της σύγχρονης ανεξάρτητης σκηνής, όπως οι Liars, οι Xiu Xiu και οι Atlas Sound διασκευάζουν ένα προς ένα τα τραγούδια του Post της Bjork. Το αποτέλεσμα είναι στα ίδια συμπαθητικά επίπεδα στα οποία κινήθηκαν και οι υπόλοιπες αντίστοιχες προσπάθειες του stereogum, με τα tributes στα ok computer, automatic for the people etc. Μεταξύ αδιάφορων αλλά και αρκετά καλών εκτελέσεων ξεχωρίζουν η προβλέψιμα υπέροχη εκδοχή του Owen Pallett και του Ed Droste στο Possibly Maybe, αλλά και η αναπάντεχη αλλαγή φώτων στο λατρεμένο It's Oh So Quiet από τους No Age.
6. Final Fantasy - Joys [box]
Και την Καλομοίρα να διασκευάσει, ο Owen πάντα θα έχει μια θέση σ'αυτό το blog. Η προβολή που του γίνεται μέσα από το Winter Academy αγγίζει τα όρια του σκανδάλου [ποιος ξέρει, ίσως κάποιος τον φέρει και στη χώρα μας στην επόμενη τουρνέ του], αλλά κι αυτός το κάνει πολύ δύσκολο για μας, καθώς κάθε μα κάθε του ηχογράφηση, όπως αυτή η εκτέλεση του Joys του David Shrigley, είναι η μία καλύτερη από την άλλη. Σίγουρα ένα από τα πιο αγαπημένα ονόματα για την τρέχουσα δεκαετία..
7. Kate Nash - I'm Not Gonna Teach Your Boyfriend How To Dance With You [box]
Έγιναν τόσο γνωστοί ξαφνικά οι Black Kids? Όχι βέβαια, αλλά η συμπαθέστατη Kate [προσπαθεί να] είναι ένα indie κορίτσι, οπότε εκτός από την πολυδιαφημισμένη σχέση της με γνωστό indie τραγουδιστή, διαλέγει, ως καλεσμένη γαλλικής ραδιοφωνικής εκπομπής, να διασκευάσει το indie mini hit που είχαμε παρουσιάσει κι εδώ πριν από λίγους μήνες.Και το αποτέλεσμα είναι αρκούντως ικανοποιητικό θα έλεγα..
4 σχόλια:
με ποιον τα εχει η kate nash?
spiritualized ακουσεες;
παει και το six feet..
με τον τραγουδιστη των cribs
οχι [ακομη] ειναι καλό?
δεν ειναι αριστουργημα το τελος?
[προτεινω dexter για τη συνεχεια]
το spiritualized ειναι α π ι σ τ ε υ τ ο!
γενικα πολυ καλη σειρα. θα δοκιμασω το ντεξτερ αν και πιο πολυ συμπαθουσα το νειτ (οπως ολοι υποθετω)!
ο νειτ ως πρωταγωνιστης δε θα μπορουσε να ειναι ο αγαπημενος μου [εμενα ηταν η μητερα -> αψογη!]
αλλα ηταν εξαιρετικος στο ρόλο του ο whatsisname.. [γι'αυτο και το dirty sexy money που εκανε μετα ειναι λιγο απογοητευτικο σαν σειρα..]
Νε δεις οπωσδηποτε το dexter, αξιζει τον κοπο, trust me. [αντε με επεισες τωρα κ θακουσω τους spiritualized πιο γρηγορα απ'ότι υπολόγιζα -εχουν πλακωσει κ πολλα ειναι η αληθεια]
Δημοσίευση σχολίου