Cliquot

Τώρα, ή εγώ είμαι προκατειλημμένος ή το καλύτερο track στο νέο άλμπουμ του / των Beirut είναι αυτό στο οποίο τραγουδάει ο Owen Pallett.. [Αν αναρωτιέστε ποιος είναι ο Owen Pallett τότε μάλλον διαβάζετε λάθος blog btw. Ας πω μόνο πως με τις συνεργασίες του και μόνο με montag, stars & beirut έδωσε ρέστα ΚΑΙ φέτος]. Ε, δεν πιστεύω να θέλετε και βιογραφικά στοιχεία του καλλιτέχνη τώρα..

beirut w. owen pallett - Cliquot

link 17

μερσί για τη διόρθωση αγαπητέ mfd

Precious Sweet

Πάνω στους Αμερικανούς Vells ομολογώ πως σκόνταψα λόγω της ομοιότητάς του ονόματός τους με αυτό των Veils. Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε την έκπληξή μου όταν διαπίστωσα πόσο θυμίζει και ο ήχος τους τον αντίστοιχο ήχο των Νεοζηλανδών, και ειδικότερα η φωνή του τραγουδιστή τους, Tristan Marcum. Όλα αυτά έγιναν πιο ενδιαφέροντα όταν ανακάλυψα ότι οι Vells υπάρχουν ως σχήμα από το 2001, όπως επίσης και οι ξέρετε ποιοι..

Τέλος πάντων, ας μην τους αδικήσω άλλο, οι ομοιότητες μάλλον αρχίζουν και τελειώνουν στο opening track του δεύτερου άλμπουμ τους, Integretron, που θα κυκλοφορήσει σε λίγες εβδομάδες. Αξίζει να σημειωθεί πως στην ηχογράφησή του συμμετείχαν δύο από τους Modest Mouse, ενώ το 5ο τραγούδι του άλμπουμ λέγεται Tom Cruise Control, και βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για song title of the year..

Οι Vells είναι από το Seattle..


Vells - Precious Sweet

link 16

I Know What You Did Last Summer

Αυτό το καλοκαίρι ήταν μια περίεργη περίοδος της ζωής μου.. Θυμάμαι κάθε φιλί, τα χέρια σου γύρω μου, πίνοντας το γλυκό νέκταρ, ως την αιωνιότητα.. Αλληλούια! Ή μάλλον, το ακριβώς αντίθετο.. Γι' αυτό λοιπόν αγαπητή Σιρίν, στέλνω μια κάρτα στη Νίνα, και σ' αφήνω.. γιατί δε σ' αγαπώ πια! Αν μπορούσα να κλάψω κάπως έτσι θα' ταν! Θα περνούσα τα βράδια της Παρασκευής στο Drive in Bingo..

Όχι, δεν το έχασα [ακόμη!]. Μακάρι να' ταν και το δικό μου καλοκαίρι τόσο ενδιαφέρον όπως αυτό του jens lekman.. Τότε θα είχα κι εγώ την έμπνευση να κυκλοφορήσω [λέμε τώρα..] ένα pop αριστούργημα σαν και το δικό του, απλά το καλύτερο άλμπουμ του καλοκαιριού..

Jens Lekman - A Postcard To Nina

Όμως το δικό μου καλοκαίρι έμοιαζε περισσότερο μ' αυτό ενός μουσικού από το Toronto..

Sandro Perri - Double Suicide

Και μετά τη διπλή αυτοκτονία μία μόνο κατεύθυνση υπήρχε.. μου την υπέδειξαν με τον υποδειγματικό indiepop τρόπο που φαντάζεστε, οι Days από τη Σουηδία..

Days – Downhill

Σε κάθε άλλη περίπτωση βέβαια, το καλύτερο που θα είχα να κάνω θα ήταν απλά να εξαφανιστώ..

Pacific! – Disappear

..κάνοντας όλα αυτά που ΔΕ θα’καναν τους γονείς μου περήφανους..

The Pains Of Being Pure At Heart - Doing All the Things That Wouldn't Make Your Parents Proud

..αποφεύγοντας σίγουρα κάθε επαφή με την τηλεόραση, δε χρειαζόμουν άλλη οργή, και σίγουρα όχι άλλη θλίψη..

Broken Records - If The News Makes You Sad, Don't Watch It

The Mohawk Lodge – Everybody’s On Fire

..και βρίσκοντας για άλλη μια φορά καταφύγιο στη μουσική, σε μια μαγική ανθρώπινη φωνή, όπως αυτή του thom yorke ή του ian curtis, είτε στην αυθεντική μορφή τους είτε σ’αυτές που ενέπνευσαν..

Modeselektor ft. Thom Yorke – The White Flash

Leanbh – Carousel

Pink Reason - Goodbye

Αυτά τα ωραία! Αφού σας ευχηθώ αυτό το μισητό και αισχρό 'Καλό Χειμώνα' [τι winter θα ήμουν..] δεν έχω παρά να σας ρωτήσω: Εσείς? Πως τα περάσατε αυτό το καλοκαίρι? [καλά, οκ, από ευγένεια ρωτάω..]

link 15

September's Not So Far Away

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη

Το ξέρω πως δεν είναι Χριστούγεννα, όπως επίσης και πως δεν υπάρχεις, αλλά επειδή δεν παίρνω ποτέ άδεια τα Χριστούγεννα είπα να σου στείλω τώρα το γράμμα μου και αν θέλεις διάβασέ το, πέταξέ το, προώθησέ το στη Virgin Mary [αυτή δε γιορτάζει τώρα στα κοντά?], στο κουνελάκι του Πάσχα [ούτε τότε παίρνω άδεια παρεμπιπτόντως], καθόλου δε με νοιάζει που θα καταλήξει, τάισέ το στους ταράνδους..

Αυτό το καλοκαίρι, όπου κι αν πάω, μ'όποιον κι αν πάω, όποτε πάω, α.ν. πάω οπουδήποτε.. δε θέλω να δω κόσμο, παιδάκια, αυτοκίνητα, clubs, τουρίστες, γνωστές φάτσες, άγνωστες φάτσες, παραλίες, ξαπλώστρες, δε θέλω να διαβάσω τίποτε, δε θέλω να ακούσω τίποτε, δε θέλω να δω τίποτε.. θέλω να μείνω σ'ένα φτηνό ξενοδοχείο στο Παρίσι σαν τον William Hurt σ'εκείνη την αγαπημένη μου ταινία, και να'ρχεται η Kathleen Turner κάθε φορά που ξυπνάω και να με ταϊζει κι από δύο υπνωτικά χάπια, κι εγώ να κοιμάμαι, να κοιμάμαι.. κι ας μην ανέβω ποτέ στον πύργο του Άιφελ, δε με πειράζει.. Θέλω να κάνω απεργία ομιλίας και να σπάσω το ρεκόρ μου.. θέλω να πάθω αμνησία.. θέλω να πέσω σε κώμα για τρεις βδομάδες..

ζητάω πολλά??


κι όπως λέει και το άσμα:

god give me patience..
just no more conversation..

ΥΓ: αλλιώς θα ξεράσω πάνω στο ειλικρινά αισχρό κόκκινο πουλόβερ σου Άγιέ μου, μάρτυς μου ο θεός!

Ραντεβού το Σεπτέμβρη..

Δυστυχώς δεν είναι και τόσο μακρυά.. ή μήπως είναι??