In Pidgin

Ο Thom Stylinski είναι νομίζω ο δεύτερος πιο αγαπημένος μου τραγουδιστής με το όνομα Thom. Εγκέφαλος και frontman των αγαπημένων αυτού του blog Whiskers, ζήλεψε τη δόξα του #5 Winteracademy album of the year του έτερου μέλους των whiskers, Brett Mattox, με το προσωπικό του project The Northwest Man πέρυσι, και κυκλοφορεί κι αυτός το πρώτο του προσωπικό EP, με τίτλο A Halter Pardon Him And Hell Gnaw His Bones! , κάτω από το όνομα Ganache. Όλα όσα αγαπήσαμε στους Whiskers τα συναντάμε και εδώ, οπότε δε χρειάζονται πολλά λόγια για τους Ganache. Ακούστε το θαυμάσιο In Pidgin, που όπως και το υπόλοιπο EP [αλλά και όλη η δισκογραφία του συγκροτήματος] προσφέρεται δωρεάν, και διαβάστε τους επίσης θαυμάσιους στίχους του, και θα καταλάβετε γιατί μας αρέσουν τόσο..

The Cumbrian Spaceman’s a hell of a guy but he’s shy; he’s so shy. Keeps busy and keeps to himself as he keeps up the lie. Don’t you dare take his photograph don’t you dare call his name out loud in a crowd don’t you dare tease and point and laugh don’t you dare. Calamity Jane is a hell of a gal but she’s trouble; real trouble. Keeps yapping and yakking about some guy John Henry but she’s not blowing smoke no she’s not yanking anyone’s chain no she’s not taking the mick telling no tall tales anymore no she’s not. “A halter pardon him (and) hell gnaw his bones!” Her hollow form filled up with rage. And there’s an old dead factory by the side of the road and the gulls live there on the roof in the cold cold air and when they speak they speak in pidgin and they say: “There’s not a molecule in the atmosphere as wild as you or this party we’re going to. There’s not a particle in the Universe that’s hotter than you or this party we’re going to.”

Ganache is the solo project of the Whiskers' frontman Thom Stylinski. File Under : Frog Eyes, Sunset Rubdown, Wolf Parade [only better..]


Ganache - In Pidgin [box]

O Where When

Για τους σημερινούς μας καλεσμένους είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος διότι εκτός από το πραγματικά υπέροχο τραγούδι τους που παρουσιάζουμε, με τίτλο O Where When, είναι και ολόκληρο το άλμπουμ τους [People Friendly] το οποίο είναι εξαιρετικό. Από το πρώτο κιόλας τραγούδι, οι θαυμάσιες ενορχηστρώσεις, η δομή των τραγουδιών, η ερμηνεία του τραγουδιστή Brett Mattox.. όλα μου θύμιζαν ένα πολύ γνωστό και αγαπημένο μου όνομα: Destroyer. Και τώρα που ψηθήκατε, ας συνεχίσω με μία πολύ σημαντική δήλωση για το περίεργο αυτό one-man project: To people friendly, όπως απέδειξαν οι πολλαπλές ακροάσεις του τις τελευταίες δύο ημέρες, είναι καλύτερο από το φετινό άλμπουμ των destroyer!

Ψάχνοντας λοιπόν, το πως είναι δυνατό να έχω αυτό το άλμπουμ να περιμένει υπομονετικά εδώ και δυο - τρεις μήνες στο δίσκο μου, χωρίς να θυμάμαι καν από που το έχω κατεβάσει, και να μην έχω ξαναδιαβάσει τίποτε γι'αυτούς. Είναι δυνατό κάτι τόσο καλό να'χει περάσει τόσο απαρατήρητο? Είκοσι δύο φίλοι στο Myspace?


Μετά από μικρή έρευνα λοιπόν ανακάλυψα τα εξής εντυπωσιακά [τουλάχιστο για μένα]: Το άλμπουμ είναι αποτέλεσμα του RPM challenge, ενός θεσμού - διαγωνισμού, σύμφωνα με τον οποίο οι συμμετέχοντες ηχογραφούν, μέσα σε ένα μόνο μήνα ένα άλμπουμ 10 τραγουδιών, όχι μεγαλύτερο από 35 λεπτά σε διάρκεια! Το άλμπουμ αυτό λοιπόν, των 10 εξαιρετικών τραγουδιών και των 29 λεπτών σε διάρκεια, ηχογραφήθηκε το Φεβρουάριο, όπως και 792 άλλα, και ο λόγος που τράβηξε την προσοχή μου, τόσο ώστε για να το κατεβάσω [έστω κι αν αμέσως μετά το ξέχασα] ήταν απλός: o Brett είναι επίσης μέλος και των Whiskers, άλλης μιας αγαπημένης ανακάλυψης αυτού του blog.

Τίποτε δεν είναι τυχαίο λοιπόν, κι αυτός ο συμπαθέστατος τυπάκος από την Αλαμπάμα, που κυκλοφόρησε τρία [!] άλμπουμ το 2007 και ένα το 2008, δε θα το πίστευε και πολύ αν θα του το'λεγαν, αλλά υπάρχει ένας [ίσως όχι τόσο συμπαθέστατος] τυπάκος από τη Θεσσαλονίκη, που θεωρεί ότι και τα δύο άλμπουμ του της φετινής χρονιάς αξίζουν μια θέση στα καλύτερα του 2008.


The Northwest Man - O Where When [box]

The Northwest Man - Perfect Mistake [box]

The Northwest Man - Warning On The Boarding [box]