Τετάρτη, Μαρτίου 17, 2010

12th TDF : Day 6 : Wednesday 17.3.2010

1. Το Κάλεσμα Του Βουνού, [Greece], Στέλιος Αποστολόπουλος, [2009], **


Ο Γιάννης, ένας κρητικός που ζει στην Αθήνα με τη γυναίκα του και το δεκάχρονο γιο του, αφήνει το σπίτι και τη δουλειά του για να αναλάβει ένα κοπάδι με πρόβατα στα Λευκά Όρη της Κρήτης, για να τιμήσει τη μνήμη του δολοφονηθέντος ξαδέρφου του, προηγούμενου ιδιοκτήτη του κοπαδιού.. Όλα αυτά στο όνομα της 'τιμής' και της 'οικογένειας'. Αν προέκυψε κάτι θετικό από την απαράδεκτη ενέργεια των υπεύθυνων του Φεστιβάλ να επιτρέψουν να γίνει το Q&A αμέσως μετά το τέλος της προβολής και όχι έπειτα και από την προβολή του δεύτερου φιλμ, όπως συνηθίζεται [με αποτέλεσμα προσωπικά να το χάσω] ήταν το ότι ακούσαμε το σκηνοθέτη της ταινίας, αλλά και εκπροσώπους του κοινού [και μάλιστα γυναίκες] να εκθειάζουν τον εντελώς στερεοτυπικό μάτσο κρητικό 'λεβέντη' που στο όνομα της τιμής της 'οικογένειας' εγκαταλείπει τη δ.ι.κ.ή. του οικογένεια.. "Ξέχασα κάτι?" ρωτάει τη γυναίκα του σε ένα σημείο ετοιμάζοντας τη βαλίτσα του (ενώ λίγο πριν της έχει χώσει ένα ρούχο στη μούρη χωρίς να την κοιτάξει.."δίπλωσε αυτό!") κι αυτή ψιθυρίζει.. "Εμάς.."


Το φιλμ, παρ'όλα αυτά είναι καλογυρισμένο και ενδιαφέρον, αν το δεις από τη σκοπιά του κάτοικου της πόλης που παρατά την αστική ζωή για να γυρίσει στη γενέτειρά του..




Να το δω? : Όχι αν είσαι σε επικίνδυνη ηλικία για εγκεφαλικό..


2. The Real World of Peter Gabriel, [Germany], Dieter Zeppenfeld & Georg Maas, [2009], **


Ομολογώ ότι βαρέθηκα αρκετά κατά τη διάρκεια της προβολής του συγκεκριμένου φιλμ, το οποίο παρουσιάζει "την ιστορία του Peter Gabriel στο ταξίδι του προς την ενασχόληση με τα πολιτικοκοινωνικά, την ίδρυση της εταιρείας Real World Records, που τον οδήγησε σε καινοτόμες πολιτικές πρωτοβουλίες για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όπως τα Witness και The Elders". Ή εγώ περίμενα κάτι διαφορετικό, ή ήμουν ακόμη συγχισμένος από την προηγούμενη προβολή.. δεν ξέρω τι συνέβη, αλλά νομίζω πως το συγκεκριμένο φιλμ, άνευρο και διεκπεραιωτικό, θα'ταν ιδανικό μόνο για να συνοδεύσει μια deluxe έκδοση ενός album του Gabriel παρά για να προβληθεί σ'ένα Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ..




part two, three, four, five, six

Να το δω? : Μόνο αν είσαι φανατικός του καλλιτέχνη..


3. Andrzej Wajda: Let’s Shoot!, [Poland], M.Cuske, M.Sauter, P.Stasik, T.Paladino, [2009], ***


Αντίθετα, το φιλμ των τεσσάρων φοιτητών της Κινηματογραφικής Σχολής του ίδιου του Βάιντα, το οποίο παρακολουθεί τον σπουδαίο Πολωνό σκηνοθέτη στα γυρίσματα της τελευταίας του υποψήφιας για Όσκαρ ταινίας Katyn, είναι πραγματικά αποκαλυπτικό. Οι μαθητές δε χαρίζονται στο δάσκαλο, τον παρουσιάζουν να φωνάζει, να θυμώνει, να εκνευρίζεται όταν δε γίνεται αυτό που θέλει τη στιγμή που το θέλει, να μιλά απότομα σε κομπάρσους και ηθοποιούς, σε ισορροπία όμως με τις άλλες στιγμές, τις προσωπικές και ευαίσθητες, καθώς και τις απόψεις του για τον κινηματογράφο.. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα αληθινό και συχνά συναρπαστικό πορτρέτο για έναν από τους τελευταίους μεγάλους Ευρωπαίους σκηνοθέτες. Κορυφαία στιγμή του φιλμ, η υπερπαραγωγή που στήνει από το πουθενά για να βγάλει μια αναμνηστική φωτογραφία του με ένα κοριτσάκι, το οποίο προηγουμένως έχει απειλήσει πως "αν δεν παίξεις καλά τη σκηνή δε θα σου δώσω πίσω τα κάστανά σου"..

Να το δω: Αν σε ενδιαφέρει το παρασκήνιο μιας ταινίας εξίσου μ'αυτή..


4. Genius Within:The Inner Life of Glenn Gould, [Canada], Michèle Hozer & Peter Raymont, [2009], ****


Εξαιρετικό πορτρέτο του ιδιοφυούς Καναδού πιανίστα Glenn Gould, ενός από τους σπουδαιότερους του περασμένου αιώνα, η φήμη του οποίου άγγιξε τα όρια του μύθου με τις καινοτόμες, ανορθόδοξες εκτελέσεις του σε έργα κλασικών συνθετών όπως ο Μπαχ, αλλά και με την απόσυρσή του από τις ζωντανές εμφανίσεις σε ηλικία 31 ετών. Γοητευτικός, αστείος, μυστηριώδης, και, προς το τέλος, σχεδόν αλλόφρων, ο Gould κυριαρχεί στο φιλμ [εν μέσω βέβαια των απαραίτητων απόψεων ειδικών, γνωστών και φίλων] καθώς η εξιστόρηση της ζωής του γίνεται με συνεχή παράθεση αποσπασμάτων από συνεντεύξεις, εμφανίσεις και φωτογραφήσεις του, μονταρισμένων εξαιρετικά και με τέτοιο ρυθμό που πραγματικά ξεχνάς ότι έχει φύγει από τη ζωή, νομίζεις ότι είναι ο ίδιος που αφηγείται την αυτοβιογραφία του..




Να το δω? : Αν σε γοητεύουν τα ανθρώπινα πορτρέτα με άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα ταλαντούχων ανθρώπων

Glenn Gould - J.S. Bach - Concerto in D Minor after Alessandro Marcello, BWV 974 II. Adagio | div

Δεν υπάρχουν σχόλια: