Κυριακή, Νοεμβρίου 04, 2007

Eastern Promises, (UK, USA), David Cronenberg, (2007), ***1/2

Μετά από αρκετό καιρό, και εν'όψει Φεστιβάλ, η ταινία του Cronenberg ήταν ότι έπρεπε για μια απογευματινή κινηματογραφική προβολή. Το θέμα, ενδιαφέρον: η ιστορία εξιχνίασης των συνθηκών του θανάτου μιας κοπέλας που είχε μπλεχτεί στα πλοκάμια της Ρώσικης Μαφίας στο Λονδίνο του σήμερα. Πραγματικά δε μπορεί κανείς να μη φανταστεί το πόσο συμβατικά και προβλέψιμα θα είχε χειριστεί το θέμα ένας Guy Ritchie για παράδειγμα.. Ευτυχώς όμως ο David δεν απογοητεύει. Με μια σπουδαία κινηματογράφηση, ένα εξαιρετικό καστ [Mortensen και Cassel συμπληρώνουν έξοχα ο ένας τον άλλον, ενώ θαυμάσια στέκεται ως συνήθως η Watts] και την απίθανη αυτή προσοχή στη λεπτομέρεια, στο κάτι παραπάνω που δεν περιμένεις, στην απρόσμενη μαχαιριά στο μάτι, ξετυλίγει αργά και βασανιστικά το κουβάρι της ιστορίας.. Εδώ δεν υπάρχουν κυνηγητά και μάχες [με εξαίρεση τη συγκλονιστική σκηνή στα λουτρά, που πρέπει να τη δει κανείς για να το πιστέψει..]. Τα περισσότερα υπονοούνται από το σκοτεινό βλέμμα των ηρώων, για να επαληθευτούν στη συνέχεια. Όπως πάντα στις ταινίες του Cronenberg, μικρά και ενοχλητικά βέλη πετιούνται προς κάθε κατεύθυνση, κυρίως όμως προς τους θεατές, προκαλώντας τη σκέψη, χωρίς να παρέχουν καμία απολύτως απάντηση.. Ο μαύρος πρώην εραστής της πρωταγωνίστριας, το ματς της Τσέλσυ [με το Ρώσο πρόεδρο παρεμπιπτόντως, που πλούτισε έτσι ξαφνικά..] έξω από το οποίο λαμβάνει χώρα ένας εντυπωσιακός φόνος, η υπονοούμενη ομοφυλοφιλία του ήρωα και η θιγμένη τιμή του που τον οδηγεί στο φόνο.. όχι, εδώ δεν πρόκειται για άλλη μία πολιτικά ορθή ταινία.. και είναι ακριβώς αυτές οι λεπτομέρειες με τις οποίες ο Cronenberg κερδίζει για άλλη μια φορά, και άνετα το στοίχημα..


Να το δω : Αν μη τι άλλο για την προαναφερθείσα σκηνή στα λουτρά, πόσο συχνά βλέπει κανείς σκηνές ανθολογίας τη σήμερον ημέρα? Άσε που αν θέλεις εδώ και καιρό να κάνεις tatoo και δεν το παίρνεις απόφαση, εδώ θα πειστείς όπως και δήποτε!


3 σχόλια:

mystery falls down είπε...

Θα συμφωνήσω απόλυτα σε όλα. Αστυνομικό θρίλερ (τρόπος του λέγειν) με δυνατές ανδρικές ερμηνείες, έξυπνη σκηνοθεσία, πανέμορφη μουσική, αιματοβαμμένες σκηνές και απότομο φινάλε (εδώ, χάνει λίγη από τη γοητεία της).

ΥΓ. Πόσες μέρες υπολογίζεις ότι χρειάζομαι για να σχολιάσω όλες τις δημοσιεύσεις (εννοείται και να ακούσω προσεκτικά τα τραγούδια) που έχασα τον τελευταίο καιρό;

Μαρκησία του Ο. είπε...

αχαχαχαχαχα! καλό το τιπ για τα τατού ( αν θες να κάνεις στα γόνατά σου, ας πούμε...) ;-)

συμφωνώ κι εγώ. Ο Μόρτενσεν είναι ηθοποιάρα και ταιριάζει με τον Κασέλ. Η σκηνή στα λουτρά είναι ασύλληπτη ...

WinterAcademy είπε...

νομίζω η εκφραση γροθια στο στομαχι πρεπει ν'αντικατασταθει απο το 'μαχαιριά στο μάτι'