The Monthly Edition : September Radio

1. Atlas Sound [ft. Laetitia Sadier] - Quick Canal [zs]


Εντυπωσιακά υπερ-παραγωγικός, ο κύριος Cox κυκλοφορεί εξαιρετικά άλμπουμ με ρυθμό σχεδόν καταιγιστικό! Ειδικά οι δύο συνεργασίες του στο τελευταίο άλμπουμ, Logos, με τον Noah Lennox και τη Laetitia των Stereolab είναι πραγματικά εκπληκτικές! Διαλέξαμε αυτή με τη Laetitia γιατί είχαμε αρκετό καιρό να την ακούσουμε σε κάτι τόσο όμορφο..



2. The Da Vincis - 50's Film [zs]


Άλλο ένα σούπερ pop τραγούδι από τους συμπαθέστατους αυτούς πιτσιρικάδες..



3. The Señors Of Marseille - Davey [zs]


Ακόμη μια σπουδαία ανακάλυψη της Holiday Records, το τρίο αυτό από το Brooklyn, κατορθώνει να συνδυάσει με υποδειγματικό τρόπο τη Νεοϋορκέζικη noisepop με την Καλιφορνέζικη λιακάδα παραδίδοντας ένα καταπληκτικό ξεσηκωτικό τραγούδι..



4. Chet - The Night, The Night [zs]


Δεύτερο τραγούδι από το τέταρτο άλμπουμ των Καναδών Chet. Της γνωστής συνομοταξίας My Morning Jacket, Fleet Foxes, Band Of Horses και δε συμμαζεύεται.. ευτυχώς! Το άλμπουμ τους Chelsea Silver, Please Come Home μόλις κυκλοφόρησε από την Absolutely Cosher.



5. Sunnybrook - Waving Hands [zs]


Αν και δεν κινείται στον ίδιο μουσικό χώρο της indiefolk / americana με τους Chet, το Waving Hands του προσωπικού project του Paul North από το Texas, είναι ιδανικό follow up του προηγούμενου τραγουδιού: χαμηλοί τόνοι, αγγελικά φωνητικά και μια υπέροχη μελωδία.



6. Marie-Pierre Arthur - Déposer Les Armes [zs]


Μια που μιλούσαμε για αγγελικά φωνητικά.. η Γαλλοκαναδή Marie-Pierre είναι ότι πρέπει για τη συνέχεια. Ίσες δόσεις folk, country και chanson française όπως πολύ πετυχημένα αναφέρει το last.fm, είναι ένα από τα ελάχιστα τραγούδια με γαλλικό στίχο που έχουν παρουσιαστεί από τη Χειμερινή Ακαδημία.



7. Let's Be Honeys - Lionheart [zs]


Όπως και πριν από δύο χρόνια, το Σεπτέμβρη του 2007, οπότε και πρωτοπαρουσιάσαμε το προσωπικό σχήμα του νεαρού Σουηδού Nils Folke Valdemar, έτσι και σήμερα, το Σεπτέμβρη του 2009, τίποτε δεν έχει ουσιαστικά αλλάξει σ'αυτά που γράφαμε.. Οπότε το εκπληκτικό popάκι Lionheart δε μπορούμε παρά να το αφιερώσουμε και πάλι στους εργάτες του μετρό και σ'όλους εμάς τους λεοντόκαρδους που καταπίνουμε τα αιωρούμενα σωματίδια με ρυθμό που ζηλεύουν όλες [μα όλες] οι Ευρωπαϊκές πόλεις.. Ακόμη και το blog skull a day που φιλοξενήσαμε στο link του συγκεκριμένου post, συνεχίζει ακάθεκτο..



8. Woods - Military Madness [zs]


Νέο εξαιρετικό άλμπουμ για τους Woods φέτος, και αυτή τη φορά μάλιστα δεν περνά και απαρατήρητο σαν το προηγούμενο. Το Military Madness δεν είναι τόσο ένα τραγούδι διαμαρτυρίας όσο απογοήτευσης.. Military madness is killing my country..



9. Lower Heaven - Lose It All At Once [zs]


"Υπνωτικό και υπέροχο" γράφαμε το Φλεβάρη για το Fruitless των Καλιφορνέζων psycho-shogazers Lower Heaven και δε χρειάζεται ούτε να προσθέσουμε ούτε όμως και να αφαιρέσουμε κάτι για την περιγραφή του Lose It All At Once..



10. Katsen - German Film Star [zs]


Οι Katsen είναι ένα electropop ντουέτο από το Brighton της Βρετανίας. Αν σας έχουν κουράσει οι Ladytron [όπως εμάς] δώστε τους μια ευκαιρία. Αν μή τι άλλο το ρεφρέν "I'm in love with a german film star, I once saw in a movie.." προδιαθέτει για ένα ενδιαφέρον τραγούδι..



11. The Bilinda Butchers - Japan Time [zs]


Κλείνουμε τη σημερινή εκπομπή με ένα ονειρικό dreampop instrumental από τους Γάλλους Bilinda Butchers. Και αυτοί δε σας είναι εντελώς άγνωστοι αν παρακολουθείτε στενά τις ραδιοφωνικές εκπομπές της Χειμερινής Ακαδημίας..

as always.. you can download all songs from H.E.R.E.

A Purpose To My Sins

Πάει και τέλειωσε, την επόμενη φορά που θα πάω στο IKEA θα καταθέσω αίτηση για να φέρουν Σουηδικό εμφιαλωμένο νερό στο κατάστημα τροφίμων. Τα'χω δοκιμάσει όλα, τα κεφτεδάκια, το σολωμό, τις γαλέτες, τα [υπέροχα] πατατάκια, το αλάτι με γεύση λεμόνι.. όλα σας λέω!.. χωρίς κανένα αποτέλεσμα βεβαίως.. ποτέ μου δεν κατάφερα να γράψω ένα pop τραγούδι της προκοπής · έχω πλέον καταλήξει ότι πρέπει να φταίει το νερό..

Στην περίπτωση των Danish Daycare, δηλαδή του Daniel Jonsson από το Malmö της Σουηδίας [για τον οποίο είμαι σίγουρος ότι θα γίνεται ειδική αναφορά στο ότι είναι Σουηδός παρά το όνομά του συγκροτήματος, σε κάθε άρθρο που θα διαβάσετε γι'αυτόν] φταίνε λιγάκι και οι New Order.. Το άλμπουμ του με τίτλο A Story Of Hurt κυκλοφορεί σε ένα μήνα από σήμερα..


Danish Daycare is the solo project by Daniel Jonsson [former member of Swedish groups Eyedrop & Emerald Park] from Malmo. The brilliant New Order-ish debut single 'A purpose to my sins' is out now, with a full album 'A Story Of Hurt' to follow next month..

Danish Daycare - A Purpose To My Sins [div]

Rainbowland

Το Rainbowland είναι το ντεμπούτο single των/του One από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, και σίγουρα ο φίλος μας όταν επέλεγε αυτό το όνομα για το μουσικό του project δε σκέφτηκε ούτε τη δυσκολία των αναζητήσεων στο Google, ούτε φυσικά την τεράστια σύγχυση των απανταχού pop fans λόγω της συνωνυμίας με το περίφημο boyband.. Το Rainbowland σαφώς και δεν είναι ένα instant classic ντεμπούτο single, προορισμός του δεν είναι το να σας αλλάξει τη ζωή, μα το να σας φτιάξει τη μέρα.. Είναι ένα πολύ όμορφο pop τραγούδι, με γλυκόπικρους στίχους, ωραία sing-along μελωδία και παίρνει έξτρα πόντους από το θαυμάσιο εξώφυλλο και το γλυκύτατο video clip του.

One is a one-man project from Göteborg, Sweden, whose debut single, Rainbowland is out now on Bonjour Recordings. A song to make your day!

One - Rainbowland [div]

Lake

Αρκετούς μήνες περιμένει υπομονετικά η Λίμνη των New Ruins από το Illinois στα ψηφιακά πατάρια της Χειμερινής Ακαδημίας, και απόψε ήρθε επιτέλους η ώρα της. Μελωδικό indie rock με πανταχού παρούσες τις κιθάρες, που συνοδεύονται ιδανικά από τη στιβαρή φωνή του Caleb Means· αν υπάρχει ένα συγκρότημα που θα έπρεπε να αναφέρω για να σας βάλω στο νόημα χωρίς πολλά πολλά λόγια αυτό θα ήταν σαφέστατα οι Interpol [κυρίως στο δεύτερο τραγούδι που παρουσιάζουμε, το As Far As We Know, έτσι.. ως αποζημίωση για την αναμονή..]. Το φετινό, τρίτο άλμπουμ των New Ruins λέγεται We Make Our Own Bad Luck [έξοχος τίτλος παρεμπιπτόντως!] και κυκλοφόρησε τον Απρίλιο από την Hidden Agenda Records. Ήδη δουλεύουν πάνω στο επόμενο άλμπουμ τους..


New Ruins from Illinois, USA, began as a duo in 2004. The duo soon expanded and in late 2008 the band added a fifth member. Their 3rd album We Make Our Own Bad Luck was released last April by Hidden Agenda Records. The band is currently working on a new album. Melodic indie-rock, not very dissimilar to Interpol..

New Ruins - Lake [div]
New Ruins - As Far As We Know [div]

Darkness

"Επιτέλους, ένα σπουδαίο indiepop άλμπουμ!", αναφώνησα [από μέσα μου] πριν λίγο, ακούγοντας τα πρώτα τραγούδια του τρίτου άλμπουμ των Sweet Trip από το San Francisco. Εξαιρετικές συνθέσεις, υπέροχα dreamy φωνητικά από την Valerie R. Cooper, αλλά και από τον εγκέφαλο του συγκροτήματος Roby Burgos, μελωδικές indie αλλά και shoegaze κιθάρες, συν μερικά ηλεκτρονικά στοιχεία, συνθέτουν μια πολύ γενναιόδωρη [14 τραγούδια στο σύνολο] κατάθεση των Sweet Trip στη χρονιά που κλείνει σιγά σιγά την αυλαία της δεκαετίας. Παρά την ωριαία διάρκεια του You Will Never Know Why, δεν τους λες και ιδιαίτερα παραγωγικούς βέβαια, καθώς το πρώτο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1998 και το δεύτερο το 2003, φαντάζομαι όμως ότι άξιζε τον κόπο η αναμονή για τους φίλους τους..

Θα τους ξανασυναντήσουμε σίγουρα πριν την αυλαία που λέγαμε παραπάνω, για την ώρα αρκεστείτε στο χορταστικό Darkness και το εθιστικό "I will never fall in love again" ρεφρέν του.. Αν και οι ίδιοι τονίζουν ιδιαίτερα τις shoegaze επιρροές τους, νομίζω ότι το συγκεκριμένο τραγούδι δε θα κακόπεφτε πχ στους Dears τώρα που το άστρο τους έχει αρχίσει να χάνει τη λάμψη του..

Sweet Trip is an electronic-shoegaze project hailing from San Fransisco, fronted by Roby Burgos, Valerie Cooper, Aaron Porter, and Rob Uytingco. The music features lush, shoegaze style atmospherics with electronic experimentation and drum programming. Their new album, You Will Never Know Why, is out 9/28 on Darla Records.

Sweet Trip - Darkness [zs]

Molehills

Το φθινόπωρο μπήκε για τα καλά, και μάλιστα απρόσμενα νωρίς. Μελαγχολία, νωθρότητα και διάθεση για.. απολύτως τίποτε. Το σημερινό τραγούδι με τίτλο Molehills από το δεύτερο άλμπουμ των Δανών The Elephants είναι απόλυτα χαρακτηριστικό του παραπάνω κλίματος.. Μελωδικό αλλά λίγο θλιμμένο, [μου] θυμίζει κάπως Doves, στο πιο υποτονικό τους, σα να βαριέται όμως να γίνει επικό.. Το άλμπουμ των ελεφάντων λέγεται Take It, κυκλοφόρησε στις 28/8 και στη σελίδα τους μπορείτε να κατεβάσετε τα τέσσερα από τα εννιά του τραγούδια. Τα άλλα τρία είναι σαφώς πιο ρυθμικά, το Molehills όμως είναι αυτό που ξεχωρίζει..


The Elephants is a group of people based in Copenhagen, Denmark, who love funny instruments, Sweden, New York, Brian Wilson and long walks. Their second album, "Take It", is out now on Tapete Records..

The Elephants - Molehills [box]

Standing In Line

Άκουσα αρκετές φορές το εκπληκτικό Standing In Line τις τελευταίες ημέρες και το άφησα στην άκρη ώσπου να βρεθεί μια ευκαιρία για την παρουσίασή του, αναστενάζοντας "they don't make them like this anymore..", σίγουρος ότι πρόκειται περί κάποιου ξεχασμένου indie διαμαντιού από τα τέλη της προπερασμένης δεκαετίας. Όταν ήρθε η ώρα για το απαραίτητο research η έκπληξη ήταν πραγματικά τεράστια! Όχι μόνο συμπεριλαμβάνεται σ'ένα εντελώς καινούργιο, φετινό άλμπουμ [See You Tonight], τα μέλη του συγκροτήματος των Da Vincis από το Jackson του Μιssissippi που το ηχογράφησαν, δεν είχαν καν γεννηθεί τη συγκεκριμένη περίοδο! Κι εντάξει, θα μου πείτε, έχουμε ξαναδεί δεκαεφτάρηδες να πιάνουν μια κιθάρα και να γράφουν pop τραγουδάκια, το Standing In Line όμως δεν είναι ένα ακόμη τραγουδάκι:

Στα χορταστικά του οκτώμισι λεπτά προλαβαίνει να παρουσιάσει ένα πρώτο μέρος νοσταλγικής jangle guitar pop με φωνητικά όμως που φέρνουν αμέσως στο μυαλό τον Zach Condon των Beirut, ένα οργιαστικό δεύτερο μέρος που θα μπορούσε άνετα να ανήκει σε τραγούδι των Raining Pleasure κι ένα τρίτο και τέταρτο μέρος - επανάληψη των δύο πρώτων μόνο που τη θέση του Zach και των R.P. παίρνουν σιγά σιγά ο Morrissey και οι Inspiral Carpets..

Δεκαεφτά χρονών!!

"Inspired as much by classic jazz and bossa nova as modern indie pop music, The Da Vincis' sound sits somewhere between Astrud Gilberto and Of Montreal. The distinctive, earnest baritone of lead singer/keyboardist Andrew Burke channels both the great jazz and pop crooners of the 1930's and 40's and modern ones like Morrissey or Zach Condon. Now beginning their senior year in high school, The Da Vincis are just getting started. Watch out."

The Da Vincis - Standing In Line [zs]