Τρίτη ταινία για τον Stephen Daldry [Billy Elliot, The Hours], τρίτη υποψηφιότητα για Oscar σκηνοθεσίας. Υποψηφιότητα Α' γυναικείου Ρόλου για την Kate Winslet για την ερμηνεία για την οποία τιμήθηκε με Χρυσή Σφαίρα.. Β' Ρόλου! Ενδιαφέροντα ή όχι τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία, η αλήθεια είναι ότι κυρίως για τη Winslet αποφάσισα να δω τη συγκεκριμένη ταινία, οπότε το μάρκετινγκ των βραβείων έκανε καλά τη δουλειά του, τουλάχιστον σε μένα. Το Τhe Reader είναι μια μάλλον άνιση ταινία. Στο πρώτο μέρος, παρακολουθούμε ένα εξαιρετικό love story, στο υπέροχο Βερολίνο του τέλους της δεκαετίας του '50, με μερικές από τις ωραιότερες ερωτικές σκηνές των τελευταίων χρόνων [με διαφορά το καλύτερο κομμάτι του φιλμ]. Η χημεία της Winslet και του καταπληκτικού 17χρονου David Kross είναι πραγματικά εντυπωσιακή, και ο πιτσιρικάς θα'χει σίγουρα να το λέει για τις ατέλειωτες ώρες γυρισμάτων που πέρασε δίπλα σε μια πανέμορφη γυμνή Kate Winslet.. Έπειτα περνάμε στο υποτιθέμενο ζουμί της ταινίας, και σίγουρα του ομότιτλου βιβλίου του Bernhard Schlink, με το ναζιστικό παρελθόν της ηρωίδας, το φοιτητικό παρόν του ήρωα, την ιδιότυπη αλληλογραφία τους, το απαραίτητο μελόδραμα που συνοδεύει τις ταινίες του Χόλλυγουντ που αναφέρονται στο Άουσβιτς κλπ.. Εκεί, οι συμβάσεις τηρούνται κατά γράμμα, όλα κυλούν όπως τα περιμένει ο θεατής, και το μισό αστεράκι δίνεται ως δώρο από το συγκεκριμένο θεατή που προτιμά να θυμάται αυτό το φιλμ για το πρώτο και όχι το δεύτερο μέρος του..
Να το δω?: Ναι.
Να το δω?: Ναι.
