Για να εξηγούμαστε από την αρχή: Το Milk δεν είναι μια κακή ταινία, με την αντικειμενική έννοια του όρου. Για να ορίσεις όμως το 'κακό' πρέπει να ορίσεις πρώτα το 'καλό'. Και 'καλό' δεν είναι τίποτε περισσότερο από αυτό που περιμένεις από έναν σκηνοθέτη όπως ο Gus Van Sant. Και το Milk, σίγουρα δεν ήταν αυτό που, τουλάχιστον εγώ, περίμενα. Είναι ένα κλασικό Χολλυγουντιανό biopic και τίποτε παραπάνω. . Έχει, φυσικά, τις αρετές του, έχει όμως και πολλά ενοχλητικά στοιχεία [όπως τον α-πα-ρά-δε-κτο απ'άκρη σ'άκρη χειρισμό του ρόλου του Diego Luna, και ερμηνευτικά αλλά και σκηνοθετικά], όπως και αρκετές -αναπόφευκτες- αμερικανιές [το ανάπηρο παιδάκι που τηλεφωνεί στον Milk.. έλεος!]. Διχασμένος παραμένω και απέναντι στην ερμηνεία του Sean Penn. Αναμφισβήτητα πετυχαίνει μια εντυπωσιακή μεταμόρφωση, όπως πάντα άλλωστε, η εκνευριστική του όμως προσήλωση στη λεπτομέρεια, στις χειρονομίες, στους ακκισμούς.. καταντά σε βάρος της ουσίας της ταινίας. Το Milk δυστυχώς είναι μια ταινία του Sean Penn και όχι του Gus Van Sant. Είναι μια ταινία για να παίξει ο Sean Penn τον ομοφυλόφιλο, για να πάρει άλλο ένα Όσκαρ..
Να το δω? : Δες πρώτα αυτό
1 σχόλιο:
δεν έχω δει την ταινία ακόμα, ίσως την δω σε μερικούς μήνες όταν δω όλες αυτές που έχω βάλει στο μάτι και προηγούνται, αλλά ακόμη κι έτσι, είμαι απόλυτα σίγουρος για όσα γράφεις. αυτό εκπέμπει η ταινία από παντού: μία μετριότητα προς ενίσχυση του Σον πεν. και, καλώς ή κακώς, εγώ έτσι διαλλέγω τις ταινίες, με το feeling που μου βγάζουν.
Δημοσίευση σχολίου